Bristol Bisley Mk. I: κύκνειο άσμα του, η πρώτη του επιχείρηση

Τον Ιανουάριο του 1940, η εταιρεία Bristol ξεκίνησε τις εργασίες επάνω σε ένα επιθετικό βομβαρδιστικό για υποστήριξη στρατευμάτων τόσο με βόμβες όσο και με πυρά πολυβόλων. Το project βασίστηκε στο Blenheim Mk. IV. Ήταν μια βελτιωμένη του έκδοση, το Bristol Type 160 Bisley Mk. I (αρχικά είχε ονομαστεί Type 149CS). Διέθετε πλήρωμα δύο ατόμων και ισχυρή θωράκιση να προστατεύει όλα τα ζωτικά δομικά στοιχεία. Αυτό βέβαια αύξανε το βάρος του κατά 272 κιλά. Εκτός από την τυπική καταπακτή βομβών, που είχε και το Mk. IV, το καινούριο αεροσκάφος εφοδιάστηκε με τέσσερα σταθερά πολυβόλα των 7,69 χιλιοστών στο νέο συμπαγές ρύγχος που έμοιαζε σε αυτό του Ηavoc/Boston.

Το Bisley διέθετε επιπροσθέτως πυργίσκο ΒΧ με δύο πολυβόλα των 7,69 χιλιστών και δυνατότητα περιστροφής 360 μοιρών. Ένα γυροσκοπικό σκοπευτικό τοποθετήθηκε στην κορυφή του αεροσκάφους. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα μοντέλα πυργίσκων, ο νέος ήταν μεγαλύτερος σε μέγεθος και τοποθετήθηκε σε μια ειδική εγκοπή στην άτρακτο, προσφέροντας έτσι περισσότερες γωνίες βολής.

Λόγω του αυξημένου του βάρους, που ανέβαινε στα 7.711 κιλά, η δομή του υποχρεωτικά ενισχύθηκε, ενώ άλλαξε και ο σχεδιασμός των θυρίδων. Οι ψύκτες λαδιού μετακινήθηκαν από τους κινητήρες στα εξωτερικά μέρη των πτερύγων, όπου στο μπροστινό άκρο τους, δίπλα στα άκρα των κινητήρων, ήρθαν οι αεραγωγοί.

Το πρώτο πρωτότυπο (AD 657) πραγματοποίησε τη παρθενική του πτήση στις 24 Φεβρουαρίου του 1941 και ακολούθησε ένα δεύτερο (AD 661). Η παραγωγή του άρχισε τον Οκτώβριο του 1941. Τα δύο πρωτότυπα τροφοδοτούνταν από τους εννιακύλινδρους αερόψυκτους αστεροειδείς Bristol Mercury XVI των 920 ίππων (καταλλήλους για χαμηλά κυρίως υψόμετρα), οι οποίοι αργότερα αντικαταστάθηκαν από τους Mercury XXV ή XXX, ισχύος 825 ίππων. Το Νοέμβριο, το Υπουργείο Αεροπορίας μετονόμασε το Bisley σε Blenheim Mk. V, διότι έκρινε πως διαφορετικά ονόματα για αρκετά όμοια αεροσκάφη θα οδηγούσαν σε σύγχυση.

Το Mk. V, που έφερε εξαιρετικά στενό ρύγχος για τον πλοηγό/βομβαρδιστή, ενώ από κάτω ήταν εγκατεστημένος ο πυργίσκος Frazer-Nash με τα πολυβόλα στραμμένα προς τα πίσω, αποδείχτηκε πολύ ευάλωτο στο βάπτισμα του πυρός του κατά την επιχείρηση «Πυρσός» (8 Νοεμβρίου – 16 Νοεμβρίου του 1942) στη γαλλική Βόρεια Αφρική. Τα αεροσκάφη της 13^ης και 18^ης Μοίρας της RAF κυριολεκτικά εξαφανίστηκαν από τα Messerschmitt Bf 109 και Focke Wulf Fw 190. Έδρασε ακόμη και στο θέατρο του Ειρηνικού, βάλλοντας εναντίον ιαπωνικών στόχων στη Βιρμανία.

Συνολικά παρήχθησαν 942 κομμάτια, με το τελευταίο να βγαίνει από το εργοστάσιο τον Ιούνιο του 1943.