Την απόφαση υιοθέτησης του Boeing E-7 Wedgetail ως αντικαταστάτη του ιπτάμενου ραντάρ AWACS (Airborne Warning And Control System) E-3 Sentry ανακοίνωσε χθες η Αμερικανική Αεροπορία.
Η επιλογή ήταν ουσιαστικά προαποφασισμένη, κάτι που επιβεβαιώθηκε και από την ανακοίνωση ότι «το E-7 είναι η μόνη πλατφόρμα ικανή να καλύψει τις απαιτήσεις για τακτική διαχείριση μάχης, τη διοίκηση και τον έλεγχο και τις δυνατότητες ένδειξης κινούμενου στόχου εντός του χρονικού πλαισίου που απαιτείται για την αντικατάσταση του παλιού E-3», αλλά το συνολικό πλαίσιο εγείρει αρκετές απορίες, κυρίως αναφορικά με το χρονοδιάγραμμα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έγιναν γνωστά, η USAF προτίθεται να υπογράψει σχετικό συμβόλαιο με την Boeing μέσα στο οικονομικό έτος 2023 (που ξεκινά τον Οκτώβριο του 2022) με εκτιμήσεις ότι αυτό θα γίνει πριν το τέλος του τρέχοντος έτους.
Το συμβόλαιο θα χρηματοδοτήσει με $227 εκατ. την έρευνα και ανάπτυξη του πρώτου, αποκαλούμενου «rapid prototype aircraft», το οποίο όμως δεν θα παραδοθεί πριν το οικονομικό έτος 2027, δηλαδή το νωρίτερο προς το τέλος του 2026! Ένα δεύτερο πρωτότυπο θα χρηματοδοτηθεί το οικονομικό έτος 2024 και η απόφαση για παραγωγή για γίνει το οικονομικό έτος 2025.
Το όλο χρονοδιάγραμμα όμως δεν συνάδει με το καθεστώς του προγράμματος E-7 Wedgetail, τα αρχικά αεροπλάνα του οποίου παραδόθηκαν στην Αυστραλιανή Αεροπορία το 2009 και αμέσως μετά στην Τουρκία, αργότερα τη Νότιο Κορέα, ενώ σήμερα βρίσκεται σε παραγωγή για τη Βρετανική Αεροπορία. Έτσι το χάσμα των πέντε χρόνων από σήμερα έως και την παράδοση του πρώτου «rapid prototype» δεν μπορεί να εξηγηθεί από την USAF, η οποία παραδέχεται επίσης ότι η βασική διαμόρφωση παραμένει η ίδια, αν και σημειώνει ότι θα προστεθούν διάφορες επιπλέον δυνατότητες.
Κύκλοι που παρακολουθούν τον χώρο, επισημαίνουν ότι η «βιασύνη» του Πενταγώνου ίσως σχετίζεται με την επικείμενη, αντίστοιχη απόφαση του NATO για την αντικατάσταση των δικών του E-3, όπου μπορεί οι Ευρωπαίοι εταίροι εγείρουν θέμα υιοθέτησης ευρωπαϊκής πλατφόρμας. Η απόφαση όμως της USAF, που «προικοδοτεί» τη σχεδίαση της Boeing με μεγάλο αριθμό πλατφορμών AWACS, θα κάνει δύσκολη ή και αδύνατη μια τέτοια μετάπτωση.
Επιπλέον το Boeing 737 NG, που αποτελεί τη βάση του E-7, είναι η πλατφόρμα του αεροσκάφους ναυτικής συνεργασίας P-8 Poseidon MPA, το οποίο έχει ήδη υιοθετηθεί από αρκετές ΝΑΤΟϊκές χώρες. Στον αντίποδα το εμπορικά επιτυχημένο Airbus A330, ως βάση του ιπτάμενου τάνκερ MRΤT, αποτελεί ισχυρή υποψηφιότητα για ένα νέο ΝΑΤΟϊκό AWACS, αν και με το E-7 ήδη σε αμερικανική υπηρεσία οι πιθανότητες όλο και θα μειώνονται.
