Το Douglas DB-7/A-20 Boston/Havoc υπήρξε ένα από τα δημοφιλέστερα και αποτελεσματικότερα ελαφρά βομβαρδιστικά του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Κατασκευάστηκε σε 7.478 αεροσκάφη που έδρασαν με την USAAF ως «A-20» και με τη RAF ως «Boston». Το P-70 αποτέλεσε την τροποποιημένη του έκδοση με σκοπό την ανάληψη νυχτερινών αποστολών. Ήταν το πρώτο νυχτερινό μαχητικό των Η.Π.Α με επιχειρησιακή δράση, αν και περιορισμένη, έως ότου αντικαταστάθηκε από το Northrop P-61.
Οι τροποποιήσεις του Α-20 «Havoc» σε P-70 «Nighthawk»
Η αρχική παραγγελία της USAAC για το DB-7 αφορούσε εξήντα τρία συνολικά A-20. Σε αυτά θα τοποθετούσαν τους αστεροειδείς Wright R-2600-7 για να χρησιμοποιηθούν ως ελαφρά βομβαρδιστικά μεγάλου υψόμετρου. Στα πρώτα που βγήκαν, οι συγκεκριμένοι κινητήρες παρουσίασαν προβλήματα με τη ψύξη και τους υπερσυμπιεστές. Επειδή όμως δεν υπήρχε ανάγκη για κινητήρες μεγαλυτέρας ισχύος σε ένα αεροσκάφος που είχε σχεδιαστεί εξ αρχής να επιχειρεί σε χαμηλά και μεσαία ύψη, αποφασίστηκε τα υπόλοιπα να διαμορφωθούν σε A-20A, τροφοδοτούμενα με R-2600-11 των 1.600 ίππων χωρίς υπερσυμπιεστές.
Πριν την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο, η USAAC έκρινε πως είχε ανάγκη μαχητικών μακράς εμβελείας πολύ περισσότερο από επιθετικά βομβαρδιστικά. Έτσι, το πρωτότυπο A-20 τροποποιήθηκε για νυχτερινούς ρόλους και ονομάστηκε XP-70. Δύο Wright R-2600-11 χωρίς υπερσυμπιεστές αντικατέστησαν τους R-2600-7. Η εμπειρία της RAF με το DB-7 «Havoc» λειτούργησε ως η κατευθυντήρια γραμμή των όποιων αλλαγών θα πραγματοποιούνταν. Το βρετανικό ραντάρ AI Mk IV ήταν τοποθετημένο σε ρύγχος χωρίς υαλοπίνακες, έχοντας χαρακτηριστική κεραία σε σχήμα βέλους, ενώ οι κεραίες λήψεως εγκαταστάθηκαν στα πλευρά της ατράκτου. Η δομή της καταπακτής βομβών αφαιρέθηκε ολοσχερώς, καθώς και ολόκληρος ο αμυντικός οπλισμός. Το τριμελές πλήρωμα μειώθηκε κατά έναν. Τώρα πια έμεινε μόνο ο πιλότος και ένας ασυρματιστής σε θάλαμο πιο πίσω από το κόκπιτ. Τέσσερα πυροβόλα των 20 χλστ. τοποθετήθηκαν ξεχωριστά κάτω από την άτρακτο.
Η επιτυχής αξιολόγηση των συγκεκριμένων αλλαγών οδήγησε τη USAAC να αποφασίσει τη μετατροπή πενήντα εννέα ακόμη A-20 σε νυχτερινά μαχητικά P-70. Η μέγιστη ταχύτητα ήταν 342 μίλια την ώρα. Η αναρρίχηση στα 12.000 πόδια μπορούσε να επιτευχθεί εντός οκτώ 8 λεπτών. Το ανώτατο ύψος ήταν τα 25.320 πόδια και η αυτονομία πτήσεως έφτανε τα 745 μίλια. Eίχε μήκος 14,4 μέτρα, ύψος 5,35 και άνοιγμα πτερύγων 18,69 μέτρα. Το πρώτο P-70 παραδόθηκε τον Απρίλιο του 1942 και ολόκληρη η παραγγελία εκπληρώθηκε το Σεπτέμβριο του ιδίου έτους.
Οι διαφορετικές εκδόσεις του P-70
Η έκδοση P-70A-1 αφορούσε τριάντα εννέα A-20C που μεταμορφώθηκαν από την USAAF σε νυχτερινά μαχητικά κατά το 1943 (το A-20C αποτελούσε την αμερικανική εκδοχή του βρετανικού DB-7B) με το ραντάρ εγκατεστημένο στη διαμορφωμένη καταπακτή βομβών και στο χώρο του οπισθίου πυροβολητού. Τα συγκεκριμένα έφεραν δύο R-2600-23 των 1.600 ίππων και διέθεταν στο ρύγχος τέσσερα πυροβόλα των 20 χλστ. και δύο ακόμη πολυβόλα των 0,50 ιντσών. Τα Α-1 χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον για εκπαιδευτικούς σκοπούς.
Τα P-70A-2 ήταν εξήντα πέντε A-20G (τα περισσότερα αυτού του τύπου εστάλησαν στην ΕΣΣΔ), αλλά χωρίς ραχιαίο πυργίσκο. Όπως και στο Α-1, το ραντάρ ήταν στην καταπακτή βομβών και στο χώρο του αμυντικού πυροβολητού. Διέθετε ρύγχος χωρίς διαφανή τμήματα και έξι πολυβόλα των 0,50 ιντσών. Τα περισσότερα χρησιμοποιήθηκαν για εκπαιδευτικούς σκοπούς, όπου είτε το ραντάρ είτε τα πολυβόλα είχαν αφαιρεθεί. Μερικά μόνο από αυτά μεταφέρθηκαν στην 6η Μοίρα Νυχτερινών Μαχητικών στον Ειρηνικό.
H τελευταία έκδοση ήταν αυτή των P-70B. To B-1 ήταν ένα και μοναδικό A-20G-10-DO. Είχε ένα ραντάρ SCR720 στο ρύγχος, όπως και τα βρετανικά Bostons. Tον οπλισμό του αποτελούσαν έξι πολυβόλα των 0,50 ιντσών, τα οποία ήταν εγκατεστημένα ανά τρία στα χαμηλά πλαϊνά της ατράκτου, στο ύψος του κόκπιτ.
Τα P-70B-2 ήταν εκατόν πέντε A-20G και A-20J που διαμορφώθηκαν σε εκπαιδευτικά και διέθεταν είτε SCR720 ριναίο ραντάρ, είτε SCR729. Κάποια διατήρησαν το αμυντικό πολυβόλο, ενώ σε άλλα αφαιρέθηκε. Επίσης κάποια έφεραν το ίδιο ρύγχος με το B-1, ενώ άλλα ήταν εμφανησιακώς ίδια με τα Α-2, καθιστώντας έτσι τη διάκρισή τους αρκετά δύσκολη. Όσα χρησιμοποιήθηκαν για εκπαιδευτικά καθήκοντα, έφεραν τον κωδικό TP-70A ή TP-70Β.
Δράση του P-70 και κατάληξη
Στην αρχή του πολέμου η USAAF δε διέθετε μονάδες νυχτερινών μαχητικών, αλλά ιδρύθηκε αργότερα ένα κέντρο εκπαίδευσης στο Ορλάντο της Φλόριντα. Τα περισσότερα P-70 «Nighthawks» ήταν σταθμευμένα εκεί. Ο ρόλος του κέντρου ήταν η τελειοποίηση και εξάσκηση τακτικών νυχτερινών αναχαιτίσεων συντονισμένων από ραντάρ, καθώς και η εκπαίδευση των πληρωμάτων δεκαεννέα μοιρών νυχτερινών μαχητικών. Συνολικά, κάπου 485 άνδρες εκπαιδεύτηκαν σε «Nighthawks». Πολύ λίγα αεροσκάφη όμως εστάλησαν εκτός Αμερικής. Οι περισσότερες Μοίρες που τα χρησιμοποίησαν, εφοδιάστηκαν αργότερα με τα Northrop P-61 «Black Widows» που εμφανίστηκαν το 1943.
Μόνο πέντε νυχτερινές μοίρες μαχητικών διέθεταν P-70 τη στιγμή της μεταφοράς τους στα πεδία των μαχών. Τέσσερις εστάλησαν στη Βόρεια Αφρική το 1943, όμως οι μονάδες εκεί βασίζονταν στα Bristol Beaufighters VIF που είχαν προμηθευτεί από τη Βρετανία με αποτέλεσμα τα P-70 να μείνουν στο περιθώριο. Η 427η Μοίρα Νυχτερινών Μαχητικών πήρε μαζί τα P-70 του στόλου της όταν εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, αλλά τα αντικατέστησε με P-61 πριν την έναρξη της δράσης της.
Τα P-70 είχαν εκτενέστερη χρήση στο θέατρο του Ειρηνικού, αν και η παρουσία τους ήταν σύντομη. Η 6η Μοίρα Νυχτερινών Μαχητικών ξεκίνησε από τη Χαβάη, αλλά αργότερα, τμήματά της μεταφέρθηκαν στο Guadalcanal και τη Νέα Γουινέα με αποστολή την προστασία πεζοναυτών από εχθρικές επιδρομές και την υποστήριξη του λιμανιού Moresby αντιστοίχως.
Το P-70 δεν αποδείχθηκε ιδιαιτέρως ικανό σε αερομαχίες, αφού κατάφερε ελάχιστες επιτυχίες καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. Μία έλαβε χώρα τον Απρίλιο του 1941 εναντίον ενός Mitsubishi G4M «Betty». Άλλη το Μάϊο του 1943, καταρρίπτοντας ένα Mitsubishi Ki-21 «Sally». Κάποια τρίτη καταγράφηκε τον Αύγουστο του 1943 εναντίον ενός ιαπωνικού υδροπλάνου. Αν και το αεροσκάφος δεν ήταν αναξιόπιστο, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα ώσπου αντικαταστάθηκε από τα πιο σύγχρονα P-61, αμέσως μόλις κατέστησαν διαθέσιμα.
