Η Μόσχα εδώ και καιρό συγκέντρωνε χιλιάδες στρατιώτες και εξοπλισμό γύρω από την Ουκρανία, προετοιμάζοντας μεθοδικά την εισβολή που εκδηλώθηκε τα ξημερώματα. Ωστόσο, όλο αυτό το διάστημα η Δύση συνέχιζε να προμηθεύεται ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο για τις ανάγκες της οικονομίας της.
Μέρος των εκατομμυρίων δολαρίων που συνέρρεαν στα ρωσικά ταμεία χρηματοδοτούσαν την ουκρανική κρίση και τροφοδοτούσαν τη πολεμική μηχανή της Μόσχας, η οποία από το πρωί της Πέμπτης σφυροκοπά απ΄άκρη σ’άκρη στρατιωτικές δομές και άλλες υποδομές στην επικράτεια του Κιέβου.
Χαρακτηριστικό είναι δε ότι αυτές οι συναλλαγές δεν σταμάτησαν ούτε μετά την αναγνώριση από τη Ρωσία των δύο περιοχών στην ανατολική Ουκρανία που έχουν υπό τον έλεγχό τους οι φιλορώσοι αυτονομιστές.
Πιο συγκεκριμένα, 24 ώρες μετά η ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ αγόρασαν συνολικά 3,5 εκατομμύρια βαρέλια ρωσικού πετρελαίου και διυλισμένων προϊόντων, αξίας άνω των 350 εκατομμυρίων δολαρίων σε τρέχουσες τιμές.
Επιπλέον, η Δύση πιθανότατα αγόρασε άλλα 250 εκατομμύρια δολάρια ρωσικό φυσικό αέριο, συν δεκάδες εκατομμύρια δολάρια αλουμίνιο, άνθρακα, νικέλιο, τιτάνιο, χρυσό και άλλα εμπορεύματα. Συνολικά, ο λογαριασμός πιθανότατα ξεπέρασε τα 700 εκατομμύρια δολάρια.
Κάποιοι – κυνικοί ή απλά ρεαλιστές – λένε ότι κάπως έτσι θα συνεχιστεί η κατάσταση από εδώ και πέρα: οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους θα συνεχίσουν να αγοράζουν ρωσικούς φυσικούς πόρους παρά τη μεγαλύτερη πολιτικοστρατιωτική κρίση μεταξύ των πρώην αντιπάλων του Ψυχρού Πολέμου από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991.
Και οι δύο πλευρές γνωρίζουν τις αντιφάσεις. Η Δύση γνωρίζει ότι αυτά τα προϊόντα τροφοδοτούν τη ρωσική οικονομία και τις επεκτατικές φιλοδοξίες του προέδρου Πούτιν. Αυτό όμως που μπαίνει στη “ζυγαριά” είναι το μεγάλο κόστος της άμεσης διακοπής της προμήθειας φυσικών πόρων από τη Ρωσία, καθώς κάτι τέτοιο θα μπορούσε – ισχυρίζονται πολλοί αναλυτές – να προκαλέσει ενεργειακό black out στην Ευρώπη.
Επιπλέον, η τεράστια αγορά της Ρωσίας είναι σημαντική τόσο για τα αμερικανικά όσο και για τα ευρωπαϊκά προϊόντα και ο όγκος αυτών των συναλλαγών μόνο αμελητέος δεν είναι για τις μεγάλες εξαγωγικές οικονομίες της Δύσης.
Θυμίζουμε βεβαίως, ότι σε άλλες περιπτώσεις, όπως π.χ της Βενεζουέλας και του Ιράν, οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν άμεσα το πετρέλαιο και την απαγόρευση διακίνησής του ως γεωπολιτικό εργαλείο. Αντιθέτως αυτό δεν ισχύει – τουλάχιστον μέχρι στιγμής – με τη Ρωσία, η οποία παραμένει ελεύθερη να μεταφέρει το πετρέλαιό στις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και γενικά στη Δύση.
Στη σημεριμή συγκυρία βλέπουμε ότι – προφανώς όχι τυχαία – μέχρι τώρα κυρώσεις της ΕΕ και των ΗΠΑ έχουν ως στόχο κάποιες μικρές ρωσικές τράπεζες και τις αποσχισθείσες περιοχές από την Ουκρανία, οι οποίες είναι αδιάφορες ενεργειακά.
Επιπλέον, αξιοσημείωτο είναι ότι ο γερμανός καγκελάριος “πάγωσε” τις διαδικασίες για τη λειτουργία του Nord Stream II, γεγονός σίγουρα σημαντικό, αλλά για το μέλλον, καθώς η λειτουργία του δεν προβλέπεται να ξεκινήσει πριν το καλοκαίρι.
Για τον πλήρη λειτουργικό Nord Stream I δεν ακούστηκε μέχρι στιγμής ούτε λέξη…
(Με πληροφορίες από το Bloomberg)
