Η ενίσχυση της Ουκρανίας με δυτικό οπλισμό συνεχίζεται, αν και προς το παρόν ότι φθάνει στη χώρα παραμένει σε επίπεδο μικρών-μεσαίων όπλων χωρίς τίποτα που να μπορεί να θεωρηθεί «σημαντικό» και προκλητικό για τη Ρωσία, όπως π.χ. άρματα μάχης. Η αμφίσημη αυτή τακτική της Δύσης, του ΝΑΤΟ ουσιαστικά, είναι μια από τις πολλές παραμέτρους της ουκρανικής κρίσης, όπου πολλά λέγονται, λιγότερα γίνονται στην πράξη, αλλά πολύ περισσότερα υπονοούνται στη γεωπολιτική σκακιέρα.
Σε αυτό το «θεατρικό» σκηνικό χθες έφθασαν στην Ουκρανία μεταγωγικά C-17 της Βρετανικής Αεροπορίας φορτωμένα με εκατοντάδες (ίσως και περισσότερους) αντιαρματικούς πυραύλους NLAW. Αυτοί είναι φορητοί, σχεδίασης της Saab, με βεληνεκές μικρότερο από χιλιόμετρο, ιδανικό για μικρές ομάδες πεζικού, με ικανότητα top attack (κρούση στο πάνω μέρος του οχήματος/θωρακισμένου).
Το ενδιαφέρον στην αποστολή αυτού του υλικού, και με μεγάλο σχολιασμό σε αμυντικά site, είναι πως τα βρετανικά μεταγωγικά έφθασαν στην Ουκρανία παρακάμπτοντας τον γερμανικό εναέριο χώρο, περνώντας από τη Βαλτική, μετά από Πολωνία για να καταλήξουν στο Κίεβο. Η αντιοικονομική αυτή διαδρομή δεν έχει εξήγηση, παρά μόνο την διαφωνία της Γερμανίας σε τέτοιες κινήσεις εξοπλισμού της Ουκρανίας.
Για να μην είμαστε απόλυτοι θα μπορούσε το όλο θέμα να δικαιολογηθεί αν υπήρχαν τέτοιοι άνεμοι που να καθιστούν πιο οικονομική την πτήση με αυτή την διαδρομή. Αλλά και πάλι η παράκαμψη της μισής κεντρικής Ευρώπης είναι αφύσικη. Έτσι φαίνεται πως το Ουκρανικό θέμα έχει πολλές «ουρές» και παράγει σημαντικές, μα υπόκωφες, εντάσεις εντός της Νατοϊκής συμμαχίας.
