Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, το 480 πΧ, οι Πέρσες, με αναρίθμητο στρατό και πλοία, είχαν εισβάλει στην Ελλάδα και προχωρούσαν προς την Αθήνα. Εμπρός σε αυτόν τον κίνδυνο, οι Αθηναίοι ζήτησαν χρησμό από το μαντείο των Δελφών για το τι να κάνουν. Η απάντηση του μαντείου ήταν ότι «τα ξύλινα τείχη θα σώσουν τας Αθήνας». Κάποιοι έσπευσαν να κατασκευάσουν ένα πρόχειρο ξύλινο τείχος φράχτη. Ο Θεμιστοκλής όμως, ερμήνευσε σωστά το χρησμό και συμπέρανε πως τα ξύλινα τείχη, ήταν οι αθηναϊκές τριήρεις. Στη ναυμαχία της Σαλαμίνα, αποδείχτηκε σωστός.
Με το ίδιο σκεπτικό, η Ελλάδα βρίσκεται οχυρωμένη πίσω από ξύλινα τείχη, διότι υπολείπεται των δυνατοτήτων προβολής ισχύος πέραν του Αιγαίου. Το γεωπολιτικό/γεωστρατηγικό αποτύπωμα της Ελλάδας όμως, ξεκινά από την Αδριατική και καταλήγει στην Ανατολική Μεσόγειο. Τα “ξύλινα τείχη” της, είναι η έλλειψη σύγχρονων μέσων για να διεκδικήσει αυτά που νόμιμα δικαιούται.
Και εδώ έρχεται να “κουμπώσει” ο επανεξοπλισμός της Ελλάδας, διότι διαφαίνεται πως δε θέλουμε πλέον να κρυβόμαστε πίσω από “ξύλινα τείχη”, αλλά να ανοιχτούμε στις θάλασσες.
Αυτή τη στιγμή, το μεγάλο παιχνίδι παίζεται στην Ανατολική Μεσόγειο. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Η χώρα μας δε διαθέτει τα μέσα να πολεμήσει αν χρειαστεί με επάρκεια σε τόσο μακρινή απόσταση.
Δια αυτόν το λόγο, η Ελλάδα προχώρησε σε δυο κινήσει ματ. Πρώτα αγόρασε 18+6 Rafale, και κατόπιν δρομολόγησε την αγορά των FDI HN. Μα γιατί θα ρωτήσετε; Και τα δυο είναι πολύ σημαντικά assets για προβολή ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο. Τα Rafale έχουν σαφώς μεγαλύτερη ακτίνα δράσης από το F-16/Mirage 2000 που διαθέτουμε σήμερα. Ισχυρότερα όπλα και ηλεκτρονικά συστήματα και δυνατότητα παραμονής για μεγαλύτερο διάστημα πάνω από την περιοχή ενδιαφέροντος.
Αναφορικά με τα πλοία, ο τρέχον στόλος με μονάδες ηλικίας 30 και 40 χρόνων, δεν είναι δυνατό να υποστηρίξει επαρκώς επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν είναι θέμα εμβέλειας, αλλά τεχνολογικών μέσων και οπλισμού. Άλλο δηλαδή ένα πλοίο με Harpoon και ESSM και άλλο ένα πλοίο με Aster 30 και Exocet MM40 Block 3c. Χονδρικά, το ίδιο ισχύει και με τα Rafale. Δυο Scalp αντί ενός και Meteor αντί AIM-120.
Δε πρέπει βεβαίως να αμελήσουμε το ξεχασμένο “ενιαίο αμυντικό δόγμα” Ελλάδας-Κύπρου. Το 1993 ο Ανδρέας Παπανδρέου, σε μια κίνηση έμπρακτης υποστήριξης της Ελλάδας προς την Κύπρο, προχώρησε σε συμφωνία με την τότε Κυπριακή Κυβέρνηση και εξήγγειλε το πολλά υποσχόμενο Δόγμα. Στη πράξη ωστόσο, υπήρξε μόνο στα χαρτιά, καθότι λίγα χρόνια αργότερα ατόνησε και πλέον δεν ισχύει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα υπήρξε μια απάντηση το 2008, σε σχετική επερώτηση με θέμα το “Ενιαίο Αμυντικό Χώρο Ελλάδας–Κύπρου”. Παρότι απαντήθηκε πως το Δόγμα υφίσταται, η υπόλοιπη τοποθέτηση ήταν ασαφής και γενικόλογη, κάνοντας αναφορές σε κοινές ασκήσεις, ενίσχυση της διακλαδικότητας και δυνατότητα ταχεία αντίδρασης από πλευράς Ελλάδος. Εξυπακούεται πως η απάντηση, δε θα μπορούσε να ήταν διαφορετική. Ούτε τότε, ούτε τώρα υπάρχουν τα μέσα για την εφαρμογή ενός τέτοιου δόγματος.
Καλώς εχόντων των πραγμάτων, η Ελλάδα από το 2026 και έπειτα, θα διαθέτει τα μέσα να προβάλει ισχυρή παρουσία και αποτροπή σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Το κατά πόσο βέβαια θα υπάρχει πολιτική βούληση, είναι ένα εντελώς άλλο θέμα…
