Η μετακίνηση του αμερικανικού ενδιαφέροντος στην Ασία και κυρίως στην λεκάνη του Ειρηνικού με βασικό αντίπαλο την Κίνα είναι κεντρική πολιτική της υπερδύναμης από την εποχή Ομπάμα. Ειδικότερα οι εκεί αμυντικές προκλήσεις για τις ΗΠΑ, όπου πρέπει όχι μόνο να αντιμετωπίσουν την Κίνα αλλά και τη Βόρεια Κορέα και τη Ρωσία, υπερασπίζοντας ταυτόχρονα την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, την Ταιβάν, τις Φιλιππίνες, τη Σιγκαπούρη, την Ταϊλάνδη όπως και άλλες χώρες, είναι από τις πιο σύνθετες που έχουν ποτέ αντιμετωπίσει.
Έτσι φέτος η Διοίκηση Ινδικού-Ειρηνικού των Αμερικανικών Ενόπλων δυνάμεων υπέβαλλε πρόταση στο Κογκρέσο για παροχή 27 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την επόμενη πενταετία. Τα κονδύλια αυτά θα αξιοποιηθούν ώστε να οργανωθεί αρχικά ένα δίκτυο βάσεων πυραύλων που θα μπορεί να αντιμετωπίζει απειλές σε ακτίνα τουλάχιστον 500 χιλιομέτρων, καθώς η κινεζική απειλή με πυραύλους cruise ολοένα και μεγαλώνει.
Ενίσχυση προβλέπεται επίσης και στο δίκτυο των επίγειων ραντάρ στην ίδια ζώνη (όπως π.χ. στη βάση στο Γκουάμ, όπου σταθμεύουν στρατηγικά βομβαρδιστικά και αναμένεται η εγκατάσταση ενός σύστήματος Aegis ξηράς) αλλά και η αύξηση των δυνατοτήτων δορυφορικής επισκόπησης όλης της περιοχής, πρόγραμμα αξίας 2,3 δισεκατομμυρίων.
Σύμφωνα με την σχετική εισήγηση οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να δημιουργήσουν σε Ειρηνικό και Ινδικό ωκεανό ασφαλείς θύλακες, δηλαδή περιοχές όπου θα έχουν αεροπορική και ναυτική υπεροχή, ώστε μέσα από αυτές να είναι δυνατόν η διεξαγωγή επιθετικών επιχειρήσεων. Η λογική αυτή αναγνωρίζει μάλλον ότι δεν είναι δυνατόν να καλυφθεί όλο το μέτωπο του Ειρηνικού και Ινδικού, οπότε επικεντρώνονται στη άμυνα των πιο σημαντικών αμερικανικών βάσεων εκεί και βέβαια την υπεράσπιση των φιλικών χωρών. Ακόμη, κονδύλια θα κατευθυνθούν στη διεξαγωγή ασκήσεων με συμμαχικές χώρες, στη δημιουργία πεδίων βολής, στην οργάνωση πολεμικών αποθεμάτων και λογιστικής υποστήριξης.
Αξιοσημείωτο είναι πως στο πρόγραμμα αμυντικής αναβάθμισης προβλέπεται κονδύλιο 226 εκατομμυρίων δολαρίων (για φέτος) για απόκτηση πληροφοριών και για αντιμετώπιση προπαγάνδας, η οποία όπως αναφέρεται έχει πενταπλασιαστεί από πέρυσι. Μια ερμηνεία που μπορεί να δοθεί εδώ είναι πως οι ΗΠΑ όχι μόνο σχεδιάζουν τον δικό τους επικοινωνιακό πόλεμο (με διαδικτυακά, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα) αλλά πιθανά και με την στήριξη διαφόρων ομάδων αντιφρονούντων εντός της Κινεζικής επικράτειας αλλά και την παρακολούθηση κινεζόφιλων στην Ταιβάν. Μια εικόνα δηλαδή άμεσης -ειρηνικής βέβαια- σύγκρουσης, με την πολεμική να παραμένει ως απειλή αποτροπής της επεκτατικής διάθεσης της Κίνας.
Bomber Gap: Η Κίνα μεγαλώνει (γρήγορα) τον στόλο των βομβαρδιστικών της
