Με χαρά, μπορούμε πλέον να γράψουμε για την υπογραφή σύμβασης που αφορά την αγορά τορπιλών. Το ΠΝ, μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις, κατέληξε στην γερμανική πρόταση. Η προμήθεια περιλαμβάνει την αγορά 36 νέων τορπιλών τύπου DM2A4 Seehecht ή SeaHake Mod 4, γερμανικής κατασκευής, καθώς και την ανακατασκευή ικανού αριθμού τορπιλών SUT Mod0 σε SUT Mod4. Ταυτόχρονα, η εταιρεία θα προσφέρει μεγάλο αριθμό συσσωρευτών τορπιλών, που σημαίνει πως με αυτό τον τρόπο το ΠΝ θα καταφέρει να διατηρήσει σε υπηρεσία όλες τις τορπίλες που έχει αγοράσει στο παρελθόν. Το συνολικό συμβόλαιο σύμφωνα με τις πληροφορίες μας είναι ύψους 105 εκ. ευρώ.
H γερμανική SeaHake Mod 4 είναι τορπίλη μήκους 6,22 m, βάρους 1.530 kg στη βασική έκδοση και διαμέτρου 533 mm που αναπτύσσει μέγιστη ταχύτητα 50 κόμβους με τη μέγιστη εμβέλεια να υπερβαίνει τα 50 km. H DM2A4 αποτελεί εξέλιξη της DM2A3 με βελτιώσεις που αφορούν στο σύστημα πρόωσης, τη χρήση οπτικής ίνας, νέο επεξεργαστή σημάτων, εγκατάσταση γυροσκοπίων οπτικής ίνας αντί των μηχανικών κ.ά. Στην έκδοση SeaHake Mod 4ER (Extended Range) το μήκος της είναι 6,6 m και η μέγιστη εμβέλεια φθάνει τα 140 km.
Για να καταστεί αυτό δυνατό, η εν λόγω έκδοση διαθέτει ένα επιπλέον τμήμα ναυτιλίας και επικοινωνιών με ιστό που βγαίνει στην επιφάνεια της θάλασσας. Η SeaHake Mod 4 χρησιμοποιείται σε Υ/Β U209/U212A/U214, S-80 και Agosta 90B. Μπορεί να βληθεί σε διαμόρφωση «HP air», «water steam» και «swim out» και η τηλεκατεύθυνσή της γίνεται μέσω καλωδίου οπτικής ίνας. H Atlas άλλωστε είναι η πρώτη εταιρεία που χρησιμοποίησε οπτική ίνα σε τορπίλη και συγκεκριμένα στην DM2A4. Κατευθύνεται αυτόνομα ή χειροκίνητα και παρέχει τη δυνατότητα απόρριψης ήχων που προέρχονται από την κατάσταση της θάλασσας ή τον απόηχο του περιβάλλοντος.
Διαθέτει προηγμένα χαρακτηριστικά αντιμετώπισης ακουστικών αντιμέτρων ACCM με δυνατότητα εντοπισμού και διάκρισης παρεμβολέων ή αναλωσίμων παραπλάνησης που χρησιμοποιεί ο στόχος. Ο αισθητήρας της τορπίλης λειτουργεί σε παθητική ή ενεργή διαμόρφωση ή συνδυασμό των δύο και παρέχει δυνατότητα εμπλοκής με την τεχνική παρακολούθησης των απόνερων του στόχου (wake homing). Το βάρος της γόμωσης είναι 260 kg με πυροσωλήνα προσέγγισης και επαφής. Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία μπορεί να βληθεί από οποιοδήποτε επιχειρησιακό βάθος δρα το Υ/Β.
Η SeaHake Mod 4 χρησιμοποιεί μπαταρία AgZn, αλλά για τις τορπίλες ασκήσεων παρέχεται η δυνατότητα χρήσης επαναφορτιζόμενης μπαταρίας με στοιχεία ιόντων λιθίου (Lithium-Ion). H χρήση των στοιχείων AgZn είναι η πλέον διαδεδομένη καθώς χρησιμοποιείται και στις SST-4, SUT, A-184 και DM2A3, αλλά αντικαθίσταται σταδιακά από πιο εξελιγμένες τεχνολογικά μπαταρίες.
Οι συσσωρευτές AgZn έχουν μικρό αριθμό κύκλο φόρτισης/εκφόρτισης (περίπου 12) και μικρή διάρκεια ζωής (μικρότερη του ενός έτους εφόσον εμποτιστεί με ηλεκτρολύτη). Η χρήση ιόντων λιθίου είναι πλέον διαδεδομένη στις τορπίλες ασκήσεων με δυνατότητα 100 κύκλων φόρτισης-εκφόρτισης, αποδοτικότητα κοντά στο 100%, χαμηλό ρυθμό αυτοεκφόρτισης (χαμηλότερο του 5% ετησίως) και διάρκεια ζωής μεγαλύτερη των 10 ετών. Η τορπίλη, ανάλογα με τις ανάγκες του πελάτη, παρέχεται σε τρεις διαφορετικές διαμορφώσεις με 2, 3 ή 4 συστοιχίες μπαταριών.
Θυμίζουμε πως το ΠΝ χρησιμοποιεί τορπίλες SST-4, καθώς και το διάδοχο αυτών, τις SUT Mod0. Οι SUT αγοράστηκαν σε μεγάλους αριθμούς τη δεκαετία του ’80 για τα ελληνικά υποβρύχια 209/1100 και 209/1200, και υπηρετούν πιστά για πολλά χρόνια. Το ΠΝ χρειάζεται τουλάχιστον ένα φόρτο τορπιλών (8) για τα 4 υποβρύχια Type 214HN καθώς και το μοναδικό εκσυγχρονισμένο Type 209/1200 ΩΚΕΑΝΟΣ. Με τις 36 τορπίλες καλύπτονται οι βασικές ανάγκες του ΠΝ σε βαριές τορπίλες σύγχρονου τύπου, μεγάλης ακτίνας δράσης, ενώ ο εκσυγχρονισμός των SUT θα προσφέρει επιπλέον αριθμούς σύγχρονων όπλων, απαραίτητους για την ορθή επιχειρησιακή χρησιμοποίηση των υποβρυχίων μας.
Το ΠΝ θα προχωρήσει σε εκσυγχρονισμό και 18-20 τορπιλών SUT σε επίπεδο Mod 4, που ουσιαστικά φέρνει το όπλο σε επίπεδο ανάλογο ή ανώτερο της DM2A3 ή αρκετά κοντά, σε επίπεδο αισθητήρων, με την ίδια την DM2A4. Έτσι ο υποβρύχιος στόλος μας θα διαθέτει έναν αριθμό περίπου 55 σύγχρονων τορπιλών βαρέος τύπου. Την ίδια στιγμή, όλες οι υπόλοιπες τορπίλες σε υπηρεσία θα έρθουν σε επιχειρησιακή κατάσταση, καθώς όπως γράψαμε και στην αρχή το ΠΝ θα προμηθευτεί και μεγάλο αριθμό συσσωρευτών.
Μπορεί οι παλαιές τορπίλες SST-4 και SUT Mod0 να μην μας “γεμίζουν το μάτι”, εντούτοις έχουν κι αυτές την χρησιμότητά τους, ειδικά εναντίον στόχων που δεν απαιτούν τις ικανότατες αλλά και πανάκριβες DM2A4. Για παράδειγμα, το να “αποτελειώσουν” τα 214ΗΝ, μια φρεγάτα που έχει δεχτεί πλήγματα από Harpoon ή Exocet, δεν χρειάζεται κάποια Seehecht. Επίσης, για να πληγεί ένας κοντινός στόχος, μπορεί να γίνει και με SUT Mod 0. Αυτός είναι και ο λόγος που το ΠΝ μέσω αυτής της σύμβασης εξασφάλισε συσσωρευτές για όλο το παλιό απόθεμα. Ας μην ξεχνάμε, πως μέχρι νεοτέρας, τα 209/1100 και τα 209/1200 θα συνεχίσουν να υπηρετούν, και χρειάζονται λειτουργικές τορπίλες. Το μόνο σίγουρο είναι πως πλέον έκλεισε μια εκκρεμότητα 15 ετών. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
