Η πρόσφατη αποδέσμευση προηγμένων αμερικανικών οπλικών συστημάτων για την Ταϊβάν και δη πυραύλων cruise SLAM-ER που θέτουν την κινεζική ενδοχώρα εντός βεληνεκούς δεν άρεσε καθόλου στην Κίνα. Ούτε και οι προηγούμενες προμήθειες αμυντικού υλικού της Ταϊπέι άρεσαν στο Πεκίνο όμως η Ταϊβάν έχει καταστεί πλέον σύμβολο της αντιπαράθεσης Κίνας-ΗΠΑ για γεωπολιτική επικράτηση σε αυτήν την περιοχή του κόσμου. Γι’ αυτό και η προβολή των θυσιών των «ηρωικών εθελοντών» της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας στον πόλεμο της Κορέας τώρα έχει την σημασία της. Για την ακρίβεια είναι μια έμμεση προειδοποίηση.
Οι κινεζικές ένοπλες δυνάμεις υπερτερούν συντριπτικά εκείνων της Ταϊβάν, σε όλους τους τομείς. Όμως τώρα το Πεκίνο επιστρατεύει ένα διαχρονικό και δοκιμασμένο όπλο –την προπαγάνδα. Η ταινία «Η Θυσία» που μόλις έκανε πρεμιέρα αποτίνει φόρο τιμής στην είσοδο του στρατού των Εθελοντών του Λαού στον πόλεμο της Κορέας «για να αντισταθούν στην αμερικανική επιθετικότητα και να βοηθήσουν την Κορέα». Σε όλους αρέσουν οι ηρωικές ιστορίες και αυτό φάνηκε από τα 100 εκατ. Γιουάν (15 εκατ. δολάρια) που έκανε σε εισιτήρια η ταινία μόνο την πρώτη μέρα προβολής της.
Την ίδια ημέρα, ο Πρόεδρος Σι Ζιπίν σε ομιλία του για την εμπλοκή της Κίνας στην σύρραξη –την πρώτη ευθεία στρατιωτική αναμέτρηση Αμερικανών και Κινέζων– επεσήμαινε με νόημα πως η νίκη στον πόλεμο του 1950-53 αποτελεί υπενθύμιση ότι η χώρα του είναι έτοιμη να πολεμήσει οποιονδήποτε δημιουργεί προβλήματα στο κατώφλι της Κίνας. Αν και δεν έκανε μνεία στις ΗΠΑ, η προειδοποίηση στην Ουάσιγκτον για την πολιτική που ακολουθεί με την Ταϊβάν ήταν σαφής.
«Ο κινεζικός λαός δεν δημιουργεί προβλήματα, ούτε και τα φοβάται» είπε χειροκροτούμενος. «Δεν θα καθίσουμε ποτέ να παρακολουθούμε να ζημιώνεται η εθνική μας κυριαρχία… Και δεν θα επιτρέψουμε ποτέ, σε οποιαδήποτε δύναμη, να εισβάλλει ή να διαιρέσει την ιερή επικράτεια της πατρίδας» τόνισε. Αυτή η αναφορά ήταν ολοφάνερα για την «επαναστατημένη επαρχία», όπως θεωρεί το Πεκίνο την Ταϊβάν.
Ξένοι παρατηρητές δεν παρέλειψαν να επισημάνουν την «σύμπτωση» της προβολής μιας πατριωτικής ταινίας σε μια χρονική στιγμή που οι σχέσεις Ουάσιγκτον-Πεκίνου χαρακτηρίζονται από ένταση. Μια ταινία για την Κορέα δεν αποτίνει απλώς φόρο τιμής στους πεσόντες και στους βετεράνους εκείνου του πολέμου 70 χρόνια πριν, δίνει στο κοινό μια αίσθηση νίκης έναντι των ιμπεριαλιστών Αμερικανών. Και αυτό είναι πάντα επίκαιρο.
«Ήταν πολύ εντυπωσιακό και συγκινητικό» λέει στην ελεγχόμενη από το Κομμουνιστικό Κόμμα εφημερίδα ‘Global Times’ η Τσιάν από την Σαγκάη που παρακολούθησε την ταινία με τον σύζυγό της. «Μερικοί από εκείνους τους στρατιώτες που θυσιάστηκαν ήταν μόνο 16 ή 17 ετών, όπως και ο γιός μου. Έπρεπε να τον είχα φέρει να δει την ταινία για να ξέρει ότι η ειρηνική ζωή που απολαμβάνουμε σήμερα κερδήθηκε εξαιρετικά δύσκολα». Προφανώς η ταινία έφερε εις πέρας την αποστολή της. Και δεν είναι η μόνη.
Η επίσης πολεμική ταινία «Οκτακόσιοι» απέφερε στους δημιουργούς της φέτος 460 εκατ. δολάρια. Ο λαός διψάει για ηρωισμούς και όπως φαίνεται από την πορεία της «Θυσίας» η νέα ταινία μπορεί να αναδειχθεί στο πιο εμπορικό φιλμ της χρονιάς σπάζοντας ακόμη και το ρεκόρ εισπράξεων των Οκτακοσίων. Σημειωτέον ότι η «Θυσία» γυρίστηκε μέσα σε ένα μήνα (!) υπό το κράτος των περιορισμών της πανδημίας. Αυτή πάντως δεν εμπόδισε τους δημιουργούς να κινητοποιήσουν 5.000 άτομα σε τρείς ημέρες για ορισμένες σκηνές ενώ 2.600 άτομα δούλεψαν για τα ειδικά εφέ.
Ο Γκουάν Χού, σκηνοθέτης και των δύο ταινιών, έχει έναν λόγο παραπάνω να αισθάνεται την «Θυσία» προσωπική του υπόθεση. «Η μητέρα μου είναι βετεράνος και εστάλη στην Κορέα το 1952, όταν ο πόλεμος ήταν πιο άγριος… Έτσι, αισθάνθηκα υποχρέωσή μου να κάνω αυτήν την ταινία, χρησιμοποιώντας μια σύγχρονη αφήγηση για να πω στον κινεζικό λαό σήμερα πώς κερδίσαμε εκείνο τον πόλεμο πριν από 70 χρόνια» λέει. Διότι οι Κινέζοι πιστεύουν πως κέρδισαν στην Κορέα.
Δεν είναι τυχαίο που ο «Υπέρτατος Ηγέτης» Κιμ Γιόνγκ Ουν τίμησε ιδιαιτέρως τους «μάρτυρες» των Κινέζων Εθελοντών του Λαού που πολέμησαν στην χώρα του. Άλλωστε η υποστήριξη της Κίνας προς την Πιόνγκγιάνγκ ουδέποτε έπαυσε και οι λόγοι φυσικά δεν είναι ιδεολογικοί αλλά γεωστρατηγικοί. Η Κίνα είναι χρήσιμη στην Βόρειο Κορέα διότι η στήριξη του Πεκίνου αποτελεί στρατηγική εγγύηση αποτρεπτικού χαρακτήρα. Και για την Κίνα όμως η σκληροπυρηνική Πιόνγκγιάνγκ είναι ένας στρατηγικός «κυματοθραύστης» σε οποιοδήποτε αμερικανικό σχέδιο ενοποίησης της Κορεατικής Χερσονήσου που θα έφερνε τις ΗΠΑ στο κατώφλι της. Όσο διατηρείται το σημερινό status quo, η Κίνα δείχνει να είναι αυτή που κέρδισε τον πόλεμο της Κορέας.
Αλέξανδρος Θεολόγου
