Γιατί το λέιζερ που έριξε κινεζικό πολεμικό σε αμερικανικό Ρ-8Α δεν ήταν ένα απλό επεισόδιο

Η Κίνα έχει καταστήσει σαφές στο παρελθόν ότι το δικαίωμα των ΗΠΑ –και οποιουδήποτε άλλου– στην ελεύθερη ναυσιπλοΐα σε περιοχές που αυτή θεωρεί στρατηγικά σημαντικές ελάχιστα την ενδιαφέρει και δεν διστάζει να το δείξει και εμπράκτως. Η πρόσφατη στοχοποίηση ενός αμερικανικού P-8A Poseidon της Μοίρας VP-45 από το αντιτορπιλλικό κλάσης Luyang III (Type 052D) ‘Hohhot’ του Στόλου της Νότιας Θάλασσας με λέιζερ αξίζει ίσως ιδιαίτερης μνείας.
Το λέιζερ αναντίρρητα σηματοδοτεί μια αναβάθμιση της κινεζικής αντίδρασης εν σχέσει με τις προειδοποιήσεις μέσω ασυρμάτου προς τα αμερικανικά πλοία και αεροπλάνα που το Πεκίνο θεωρούσε ότι δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί. Κυρίως όμως διότι όπως επισημαίνουν αναλυτές, αυτό δεν ήταν ένα ακόμη επεισόδιο.
Σε ανακοίνωσή του το αμερικανικό Ναυτικό τόνιζε ότι η «αντιεπαγγελματική» συμπεριφορά του πληρώματος του κινεζικού πολεμικού δεν συνάδει με την αποδοχή του Κώδικα Τυχαίων Συναντήσεων στην Θάλασσα του 2014 από την Κίνα. «Τα λέιζερ πολεμικού τύπου μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες σε αεροπόρους και ναυτικούς, όσο και σε συστήματα πλοίων και αεροσκαφών» επεσήμαινε μεταξύ άλλων. Ωστόσο το μείζον εδώ είναι άλλο.

Το περιστατικό της 17^ης Φεβρουαρίου σημειώθηκε περίπου 610 χλμ δυτικά του Γκουάμ, στην Θάλασσα των Φιλιππίνων, εκτός αμερικανικής ΑΟΖ. Το 7.500 τόννων αντιτορπιλλικό ‘Hohhot’ (δυτικές πηγές το αναφέρουν και ως ‘Huhhot’) έπλεε σε περιοχή μακριά από κινεζική στρατιωτική βάση ή διεκδικούμενη από το Πεκίνο. Όπως φαίνεται η συγκεκριμένη τακτική επεκτείνεται τώρα και στον Δυτικό Ειρηνικό, δείχνοντας πως το Ναυτικό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού είναι διατεθειμένο να πάρει ρίσκα επιβάλλοντας περιορισμούς στην ναυσιπλοΐα και τις υπερπτήσεις αμερικανικών μέσων πολύ πιο μακριά από τα παράλια της Κίνας και τις υπεράκτιες βάσεις της, σημειώνει ο ιστότοπος ‘The Diplomat’.
Δεν είναι τυχαίο αν αναλογιστεί κανείς ότι η στρατηγική του Πεκίνου είναι να κρατηθεί ο αντίπαλος σε ασφαλή απόσταση. Άλλωστε αυτό ραφινάρουν, χρόνια τώρα, οι Κινέζοι σχεδιαστές επιχειρήσεων. Η επέκταση μιας (στρατηγικής) ζώνης ασφαλείας με κάθε μέσον μοιάζει μονόδρομος για την Κίνα.
Η δημιουργία ενός τέτοιου προηγούμενου προκαλεί ανησυχία, ειδικά όταν ο ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας εντείνεται σε παγκόσμια κλίμακα. Πολλοί θεωρούν πως το επόμενο γεωπολιτικό «μπρα ντε φερ» θα παιχτεί στην Ασία –αν δεν έχει ήδη αρχίσει. Σημειωτέον πως το γεγονός ότι η Κίνα εμφανίζεται στρατιωτικά πιο τολμηρή δεν είναι τυχοδιωκτισμός αλλά προσεκτικά μελετημένο ρίσκο. Και αυτό λέει πολλά για την παρτίδα Risk που παίζεται εκεί.
Αλέξανδρος Θεολόγου