Λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος, είχαμε γράψει ένα άρθρο που μάλλον o τίτλος του εστίασε σε ένα συγκεκριμένο θέμα, και έτσι αρκετές “λεπτομέρειες” χάθηκαν στη ροή του κειμένου. Για να ξέρουμε τι λέμε, το άρθρο που αναφέρουμε είναι αυτό…
Το Πεντάγωνο θέλει να αποσύρει γρηγορότερα 13 καταδρομικά Ticonderoga, ευκαιρία για το ΠΝ;
Εκείνη την περίοδο, καθώς επέκειτο το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, και έχοντας πληροφορίες πρώτα για την αποδέσμευση δυο αντιτορπιλικών κλάσης ΑΒ, θεωρήσαμε πως η διαθεσιμότητα ενός μεγάλου αριθμού καταδρομικών κλάσης Ticonderoga θα είχε επίσης αξία για το ΠΝ. Άλλωστε, παρά τη μεγάλη ηλικία τους, τα Tico είναι σε καθεστώς συνεχών εκσυγχρονισμών, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε πως θα παραμείνουν σε υπηρεσία για αρκετά χρόνια ακόμη, συνεπώς η υποστήριξή τους θα είναι δυνατή.
Φυσικά, οι πληροφορίες που έχουμε για την αποδέσμευση των δυο αντιτορπιλικών κλάσης Arleigh Burke παραμένουν, και δεν έχει αλλάξει κάτι σε όσα ξέρουμε. Απλά το ΠΝ, έχει αποφασίσει πως σε περίπτωση παραχώρησης των Tico, δεν πρόκειται να αρνηθεί την προσφορά, ακόμη κι αν αυτό απαιτήσει τεράστιες επενδύσεις σε συντήρηση, υποδομές και στελέχωση. Εδώ που είμαστε, δεν μας παίρνει να είμαστε ιδιαίτερα εκλεκτικοί.
Η ελληνική πλευρά έτοιμη να αποδεχτεί αμερικανική προσφορά για Arleigh Burke ή/και Ticonderoga
Τώρα, στην ίδια είδηση που είχαμε γράψει για την ενδεχόμενη απόσυρση μεγάλου αριθμού καταδρομικών κλάσης Ticonderoga, είχαμε γράψει και άλλα, αρκετά ενδιαφέροντα. Το USN, που ασχέτως του ότι ο Πρόεδρος θέλει 355, μάλλον έχει συμβιβαστεί με κάπου στα 270 με 280 πλοία εν ενεργεία.
Ανάμεσα σε αυτά που προβλέπεται να αποσυρθούν, είναι και 4 από τα ολοκαίνουργια Littoral Combat Ships (LCS). Εδώ, πρέπει να θυμίσουμε πως το USN επέλεξε να βάλει σε υπηρεσία δυο τύπους LCS, της Lockheed Martin, την κλάση Freedom, και της Austal, την κλάση Independence.
Νεότερα στοιχεία για την εγκατάσταση του πυραύλου NSM στις LCS
Το USN έχει τα πρώτα δυο πλοία από κάθε κλάση, σύνολο 4, για πλοία δοκιμών, αν και τα πλοία αυτά είναι πλήρως εξοπλισμένα. Για την ακρίβεια, τα έχει για δοκιμές όπλων και weapon modules, ενώ δοκιμάζουν, ή μάλλον δοκίμαζαν, και λύσεις για διάφορα μηχανολογικά προβλήματα της κλάσης.
Θυμίζουμε πως τα LCS έχουν ελάχιστα χρόνια σε υπηρεσία, και επίσης είναι εξαιρετικά προηγμένα πλοία, με πολύ μικρές ανάγκες σε πλήρωμα. Μεγάλο μειονέκτημα θεωρείται και για τα δυο το προωστήριο σκεύος που χρησιμοποιεί watjets, αλλά αυτό είναι παράλληλα και πλεονέκτημα, καθώς το Freedom μπορεί να πιάσει τους 47(!) κόμβους και το Independence τους 44. Τέτοιες ταχύτητες, από πλοία αυτού το μεγέθους δεν επιτυγχάνονται εύκολα.
Το αμερικανικό ναυτικό προτείνει την πρόωρη απόσυρση των πρώτων 4 LCS μια δεκαετία νωρίτερα!
Φυσικά, τα πλοία αυτά, μιας και είναι τα πρώτα της κάθε κλάσης, δεν έχουν ενσωματωμένες τις βελτιώσεις που προφανώς εφαρμόστηκαν στα επόμενα από κατασκευής, αλλά προφανώς τις έλαβαν στη συνέχεια. Συνεπώς, μιας και οι δυο κλάσεις είναι ενεργές στο USN, πιστεύουμε πως οι όποιες “παιδικές” ασθένειες έχουν ιαθεί.
Πολλοί θα έχουν αρκετές “μομφές” σε σχέση με το ενδεχόμενο απόκτησης των συγκεκριμένων πλοίων από το ΠΝ. Καταρχάς, θα θεωρηθεί λάθος η απόκτηση δυο ουσιαστικά κλάσεων πλοίων, κάτι που θα αυξήσει την πολυτυπία. Αν και θεωρητικά έχουν δίκιο, ας δούμε λιγάκι γιατί το ίδιο το USN, πήρε αυτά τα πλοία.
Υπογραφές για τις 4 Σαουδαραβικές φρεγάτες LCS αξίας 2 δισεκατομμυρίων
Είναι προφανές, πως στη λογική του USN αλλά και του ΠΝ, ταιριάζει η κλάση Freedom. Το θέμα όμως είναι πως το Independence είναι μια εκπληκτική σχεδίαση, που καταφέρνει να έχει ένα, όχι απλά μεγάλων διαστάσεων, αλλά τεραστίων, ελικοδρόμιο, που μπορεί να φιλοξενήσει δυο ελικόπτερα MH-60R ή ένα CH-53J, κι όλα αυτά σε ένα πλοίο με εκτόπισμα 3100 τόνων! Εκτός αυτού, η ειδική του σχεδίαση επιτρέπει την εκτόξευση πυραύλων σε πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες, ενώ μπορεί να μετατραπεί σε ταχύ μεταφορικό πανεύκολα.
Όλα αυτά, προφανώς συγκίνησαν το USN, και δεν δίστασε να υιοθετήσει δυο διαφορετικές κλάσεις πλοίων, πράγμα που δεν έχει ξαναγίνει. Αυτός είναι και ο λόγος που και το ΠΝ δεν πρέπει να αφήσει αυτή την ευκαιρία, αν φυσικά του δοθεί, να πάρει αυτά τα δυο πλοία (εννοούμε κλάσεις πλοίων).
H πρόταση για 4 αμερικανικές φρεγάτες LCS ήταν στο τραπέζι από το καλοκαίρι και είναι αυτή!
Επίσης, αν πάμε σε ναυπηγικό πρόγραμμα, είναι πολύ καλύτερο να ξέρει το ΠΝ ότι δεν υπάρχει μόνο ο κατασκευαστής της Freedom, αλλά θα ήταν λάθος για την Austal να μην έρθει κι αυτή, ενισχύοντας τον ανταγωνισμό. Για την ιστορία και μόνο, η πρόταση της Austal για την FFG(X) συνεχίζει κανονικά.
Τώρα, για τα Freedom έχουμε μιλήσει αρκετές φορές. Με την παρούσα μορφή τους τα πλοία φυσικά και είναι σχεδόν άοπλα για το Αιγαίο, αφού ο σκοπός τους ήταν να αντιμετωπίζουν επιθέσεις από ταχύπλοα των φρουρών της Επανάστασης στον Περσικό. Γιαυτό κι έχουν κάθετους (!) εκτοξευτές για AGM-114L Hellfire, με εμβέλεια 8 χιλιομέτρων. Συνεπώς, δεν κάνουν για εμάς, σωστά; λάθος.
Το φορτίο των AGM-114L και των 2 × 30 mm Mk44 Bushmaster II πυροβόλων είναι μέρος του SUW module, και αυτό μπορεί να αλλάξει. Στη θέση των Hellfire, τα LCS μπορούν να φέρουν είτε RGM-84 Harpoon, είτε, ακόμη καλύτερα, NSM. Φυσικά η Ελλάδα δεν έχει NSM, αλλά έχει απόθεμα RGM-84, και άνετα τα SUW modules μπορούν να μείνουν πίσω στις ΗΠΑ.
Η αντιαεροπορική άμυνα και στις δυο παράλληλες κλάσεις παρέχεται από πυραύλους RAM, είτε από “απλό” εκτοξευτή RAM 21 Θέσεων στις Freedom, είτε από SeaRAM των 11 θέσεων στις Independence. Τώρα, και τα δυο πλοία έχουν 2 × 30 mm Mk44 Bushmaster II αλλά στη θέση του ενός ή και των δυο μπορούν να μπουν 8πλοί εκτοξευτές Mk41. Σας φαίνεται περίεργο; κακώς, τα πλοία κατασκευάστηκαν έτσι ώστε να είναι modular.
Η τοποθέτηση των Mk41 στη θέση των Bushmaster (ή έστω των Mk56) θα μπορούσε να γίνει πολύ εύκολα, σε επίπεδο Ναυστάθμου, με την βοήθεια απλά κάποιου γερανού. Μια απλή άποψη του πως θα μπορούσε να ήταν η LCS Freedom, χωρίς άλλες αλλαγές, με την τοποθέτηση ενός 8πλου Mk41 μπορείτε να το δείτε στην παρακάτω φωτογραφία του Navalnews.com.
Τα πλοία έχουν προηγμένο CMS (διαφορετικό σε κάθε κλάση δυστυχώς), και ένα αρκετά ικανό ραντάρ 3D. Μπορούν λοιπόν άνετα να καθοδηγήσουν κάποιον πύραυλο ESSM Block II, αν και για πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων θα ήταν δόκιμη η τοποθέτηση κάποιου STIR (σαν FCR). Ακόμη όμως και χωρίς Mk41/ESSM, τα πλοία έχουν ανώτερη Α/Α προστασία από μια μη εκσυγχρονισμένη S, χάρη στα RAM.
Tο όποιο πιθανό υψηλό κόστος συντήρησης (του προωστηρίου σκεύους, γιατί τα ηλεκτρονικά δεν είναι και τόσο sophisticated) αντισταθμίζεται από τις πολύ χαμηλές ανάγκες στελέχωσης των πλοίων. Οι Freedom απαιτούν 50 άτομα, ενώ μπορούν να φιλοξενήσουν άλλους 15 για τις αποστολές (πχ πληρώματα ελικοπτέρων και προσωπικό). Οι Independence χρειάζονται μόλις 40, ενώ μπορούν άνετα να φιλοξενήσουν άλλα 35 άτομα για τις ανάγκες της αποστολής.
Χάρη στην υψηλή ταχύτητα, τα LCS μπορούν να βρεθούν οπουδήποτε εντός της αχανούς ελληνικής ΑΟΖ με χρόνους πολύ μικρούς. Μπορούν να ενισχύσουν φρουρές απομονωμένων νησιών (Καστελόριζο) με αποσπάσματα επιθετικών ή αναγνωριστικών ελικοπτέρων, ενώ παράλληλα άλλα πλοία παρέχουν ανθυποβρυχιακή κάλυψη.
Για παράδειγμα, θα ήταν δύσκολο τα Independence να μεταφέρουν AH-64A+ Apache/ OH-58D Kiowa Warrior σε ελάχιστες ώρες στις εσχατιές της ΑΟΖ μας; και φυσικά από εκεί να εξαπολύσουν επιθέσεις σε δυνάμεις που προσπαθούν να αποβιβαστούν πχ στη Μεγίστη; ενώ ταυτόχρονα, MH-60R από άλλα πλοία παρέχουν ανθυποβρυχιακή κάλυψη. Βέβαια, με 44 ή 47 κόμβους, μάλλον οι τορπίλες έχουν λίγες πιθανότητες ευστοχίας.
Το αμερικανικό ναυτικό παραγγέλνει επιπλέον δύο LCS από την Austal
To ότι τα πλοία αυτά έχουν waterjets, είναι λογικό να προκαλούν άγχος στο ΠΝ. Θέλουμε όμως να θυμίσουμε, πως αντίστοιχο ήταν το άγχος στο ΠΝ όταν παραγγέλθηκαν κάποτε η ΕΛΛΗ και η ΛΗΜΝΟΣ με τους αεριοστροβίλους. Τόσο μάλιστα το αντίστοιχο άγχος των Τούρκων, που τις πρώτες ΜΕΚΟ200ΤΝ τις παράγγειλαν με diesel (GODAD), ενώ το ΠΝ, που ήξερε καλά πλέον, επέλεξε GODOG για τις δικές του. Το αποτέλεσμα είναι οι Track I MEKO200TN να είναι πολύ υποδεέστερες, αν όχι υποβαθμισμένες, των ελληνικών MEKO200HN. Αυτό που θέλουμε να πούμε, είναι πως κάποια στιγμή, όλοι πρέπει να κάνουν την υπέρβαση.
Τυχόν παραχώρηση των LCS στο ΠΝ από τις ΗΠΑ, ίσως τελικά “αφυπνήσει” τους Γάλλους, που αρνούνται πεισματικά να παραχωρήσουν μεταχειρισμένα πλοία. Παρά τα όσα έχουν κατά καιρούς γραφεί, η Γαλλία δεν προσφέρει μεταχειρισμένα πλοία, ούτε καν τις φρεγάτες LaFayette, που ελάχιστη επιχειρησιακή αξία θα είχαν σε σχέση με ότι έχουμε σήμερα. Ίσως, μπροστά στο ενδεχόμενο το ΠΝ να πάει σε πλοία LCS στο ναυπηγικό πρόγραμμα, τότε μπορεί να άλλαζε το σκηνικό άρδην, και οι Γάλλοι να ενδιαφερθούν περισσότερο.
H Lockheed Martin προτείνει στο ΠΝ φρεγάτες LCS, με κατασκευή όλων των πλοίων στην Ελλάδα!
Τέλος, πρέπει να πούμε και δυο ακόμη πλεονεκτήματα. Καθώς τα LCS θα επιχειρούν για αρκετές δεκαετίες στο μέλλον, το USN θα συνεχίζει να τις υποστηρίζει και το ΠΝ δεν θα ψάχνει ανταλλακτικά στα πιο απίθανα μέρη του κόσμου. Επίσης, όταν “αύριο” το USN αρχίσει να τα αποσύρει, το ΠΝ θα ήταν ιδανικός αποδέκτης των πλοίων (όπως έγινε κάποτε και με τις φρεγάτες S από την Ολλανδία).
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το άρθρο είναι απλά ThinkOutOfTheBox, προσπαθεί να δώσει τη διάσταση μιας είδησης που αφορά το USN από ελληνικής πλευράς. Δεν έχει σχέση με την πιθανή παραχώρηση εκ μέρους των ΗΠΑ αντιτορπιλικών, ούτε σχετίζεται. Οτιδήποτε νεότερο έχουμε για το θέμα Arleigh Burke, θα το γράψουμε άμεσα.
Επίσης, δεν προτείνουμε την αγορά LCS σαν καινούργια κατασκευή, αυτό είναι κάτι που θα το αποφασίσει το Ναυτικό. Αλλά, αν, λέμε ΑΝ, το USN τα αποδεσμεύσει, θα ήταν πιστεύουμε μεγάλη ευκαιρία, ή θα έπρεπε τουλάχιστον να το σκεφτούμε…
