Η συμφωνία για οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, πέρα από φαιδρή, αποκαλύπτει και τον απώτερο σκοπό της Τουρκίας. Το πιθανότερο είναι η Τουρκία να μην προσπαθήσει καν να μπει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα για έρευνες, γιατί απλά θα έχουμε μια επανάληψη του Σισμίκ και του Χόρα. Η Ελλάδα θα πάει σε επιστράτευση, και θα θέσει τις ένοπλες δυνάμεις της σε ύψιστη ετοιμότητα. Κι αν χρειαστεί, θα πολεμήσει.
Αντίθετα, η Τουρκία έχει άλλους σκοπούς. Καταρχάς επιθυμεί να απομειωσει την ελληνική ΑΟΖ, αποστερώντας τη δυνατότητα να αντλήσει πόρους που θα ανορθώσουν την οικονομία της. Έτσι η Ελλάδα δε θα καταφέρει να ξεπεράσει και πάλι στρατιωτικά την Τουρκία, αφού δε θα έχει πόρους να χρηματοδοτήσει τους αμυντικούς εξοπλισμούς. Με την απλή λογική, αν δεν μοιραστούμε τους πόρους, δεν θα πάρεις κι εσύ τίποτα.
Μήπως η επόμενη στρατιωτική απειλή για την ΕΕ δεν είναι η Ρωσία αλλά η Τουρκία;
Όμως η Τουρκία με αυτή την κίνηση δε στρέφεται κατά της Ελλάδας απλά, στρέφεται εναντίον της Κύπρου, του Ισραήλ αλλά και της Αιγύπτου. Μιλάμε πως αυτή η γελοία λωρίδα θάλασσας μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας κόβει στη μέση τον αγωγό Eastmed, που θα φέρνει το φυσικό αέριο της Κύπρου, του Ισραήλ, της Ελλάδος και πιθανά και της Αιγύπτου, μέσω Κρήτης και Πελοποννήσου στην Ευρώπη. Με τον αγωγό αυτό η Ευρώπη ανεξαρτητοποιείται από τη Ρωσία. Το κυριότερο όμως, στρέφεται εναντίον των συμφερόντων της Ευρώπης, αλλά και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Δεν χωρά αμφιβολία πως ο Ερντογάν και η τουρκική κυβέρνηση περίμενε πως οι παραγωγές χώρες φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου θα προτιμούσαν τη διαδρομή του αγωγού μέσω Συρίας και Τουρκίας, αλλά τελικά προχώρησε σε φάση σχεδιασμού ο πανάκριβος υποθαλάσσιος αγωγός από την Ανατολική Μεσόγειο στη Κρήτη. Ο σουλτάνος έχασε το οποίο πλεονέκτημα, και η κίνηση αυτή με την Λιβύη δείχνει πως δεν μπορεί να τίποτα να καταπιεί την ήττα του, και το ότι δεν κρατά στα χέρια της τον πλούτο 4 χωρών και την ενεργειακή τύχη της Ευρώπης.
Μήπως το νέο τουρκικό μαχητικό TF-X θα είναι τελικά το … Su-57 “Erdoganski”;
Όλα αυτά, δείχνουν πως η Τουρκία δεν είναι πρόβλημα μόνο για την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά για όλες τις χώρες της ανατολικής Μεσογείου αλλά και την Ευρώπη. Η Τουρκία ετοιμάζεται για μετωπική σύγκρουση με όλους, και η Ρωσία σε αυτή τη φάση είναι δίπλα της. Η Ελλάδα σοφά έχει επιλέξει να συμπλεύσει αμυντικά με Ισραήλ, Αίγυπτο και φυσικά Κύπρο, αφήνοντας στην άκρη διάφορες ανόητες ιδεοληψίες του παρελθόντος.
Η Τουρκία, αν εξαιρέσουμε τη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν, το Πακιστάν, το Κατάρ και την Παλαιστίνη, στερείται συμμάχων. Και έχει αποφασίσει να το πάει μέχρι τέλους. Η συμφωνία με τη Λιβύη κόβει στη μέση τον EastMed, και είναι ηλίου φαεινότερο πως τα πλοία που θα ασχοληθούν με την κατασκευή του, θα βρουν απέναντί τους το τουρκικό πολεμικό ναυτικό; Τι σκοπεύει να κάνει τότε η ΕΕ; θα στείλει τα γαλλικά και ιταλικά αεροπλανοφόρα στην Ανατολική Μεσόγειο; Το κάνει ήδη δειλά-δειλά, αλλά σποραδικά και χωρίς πραγματική προβολή ισχύος.
Φυσικά, η καθυστέρηση ή ακύρωση του EastMed είναι “βούτυρο στο ψωμί” της Ρωσίας. Θα συνεχίσει να κρατά τις τύχες του ευρωπαϊκού χειμώνα στα χέρια της, κι όλα αυτά χάρη στην Τουρκία. Πιστέψτε μας, οι Τούρκοι αργά ή γρήγορα, θα λάβουν όχι μόνο S-400 ή S-500, αλλά και Su-35TR, Su-57 αλλά και Su-85 αν χρειαστεί. Στα λεφτά δεν χωρούν θρησκείες και “ξανθά γένη”, μόνο πράσινα (όπως το δολάριο).
Η τουρκική επιθετικότητα αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζεται μόνο από την Ελλάδα, και φυσικά, την Κύπρο. Η Αίγυπτος, που βλέπει τους Αδελφούς Μουσουλμάνους στα δυτικά της σύνορα, αλλά και το Ισραήλ, που βλέπει την ενίσχυση της Χαμάς από τη Τουρκία, θα είναι δίπλα μας, αλλά δύσκολα κάποιος θα πολεμήσει για εμάς. Οι χώρες της ΕΕ δεν έχουν γίνει τουρκόφιλες, απλά έχουν επενδύσει τρις ευρώ στην Τουρκία, και αυτό, μαζί με τα εκατομμύρια μεταναστών που έχει η Τουρκία στο έδαφός της, σταματούν κάθε σκέψη αντίδρασης.
Τα πράγματα όμως περιπλέκονται, κάθοτι η Ευρώπη, είναι ενεργειακός όμηρος της Ρωσίας. Οι ΗΠΑ θέλουν να κόψουν τη ροή “ζεστών” ευρώ στον Πούτιν. Και η λύση; Εναλλακτικές πηγές τροφοδότησης υδρογονανθράκων στην ΕΕ. Ο EastMed εντάσσεται σε αυτή την προσπάθεια. Εξ ου και η “λύσσα” της Ρωσίας να μην κατασκευαστεί ποτέ. Το Κρεμλίνο, μην μπορώντας να προβάλει ισχύ στην Ανατολική Μεσόγειο (δεν έχει τα μέσα άλλωστε), “επιστράτευσε” τον πρόθυμο Ερντογάν. Αυτό φυσικά είναι γνωστό στη Δύση. Για αυτό το λόγο, οι ΗΠΑ απομακρύνονται πλέον από την πολιτική των “ίσων αποστάσεων” στα ελληνοτουρκικά, κάτι αδιανόητο πριν μερικά χρόνια.
Είμαστε μόνοι μας. Σε στρατιωτικό επίπεδο, ναι. Αν και όταν, κάποιοι προστρέξουν σε βοήθεια, τότε τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα. Όχι απλά για εμάς, αλλά για αυτούς που θα στείλουν τη βοήθεια. Πιο δύσκολα θα είναι όμως για το καθεστώς Ερντογάν. Η ορθή αντίληψη πως η Ελλάδα είναι το μοναδικό ανάχωμα στις “σκανταλιές” του Ερντογάν έχει εμπεδωθεί από τις ΗΠΑ. Η Ευρώπη; Για την ώρα υπολείπεται “θάρρους”, για να μην χρησιμοποιήσουμε άλλη λέξη…
