Πλήρως επιχειρησιακό καθίσταται το νορβηγικό «Falcon Depot», το πρώτο πλήρως αδειοδοτημένο και πιστοποιημένο κέντρο MRO (maintenance, repair, & overhaul), στο πλαίσιο μιας νέας πολιτικής που εφαρμόζει η Lockheed Martin, απαραίτητης για τη διατήρηση (sustainment) των στόλων των F-16, καθώς τα παλαιότερα αεροπλάνα αποσύρονται σταδιακά από υπηρεσία, αν και θα έχουν ακόμη κάποια χρόνια καριέρας.
Η LM υπέγραψε τον περασμένο Μάρτιο συμφωνία με την AIM Norway, μια εταιρία MRO βορειοδυτικά του Όσλο για την δημιουργία του καινοτόμου «Falcon Depot» που θα εξυπηρετήσει τα F-16AM/BM της RNoAF (Royal Norwegian Air Force) αλλά και τα ομοιότυπα τους στις άλλες τρεις ευρωπαϊκές αεροπορίες (Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία) που συνεργάζονται στο πρόγραμμα MLU του Fighting Falcon.
Η κίνηση αυτή είναι απαραίτητη δεδομένου ότι οι τέσσερις αεροπορίες, που έχουν ήδη υιοθετήσει και κάποιες παραλαμβάνουν ήδη F-35, επικεντρώνονται πλέον στην υποστήριξη των Lightning ΙΙ. Διατηρούν όμως προς το παρόν τα F-16AM/BM και το πρώτο αυτό «Falcon Depot» θα αποτελέσει διάδοχο κατάσταση έως ότου φύγουν εντελώς από υπηρεσία.
Η LM έχει βολιδοσκοπήσει την συγκρότηση και άλλων τέτοιων κέντρων ανά τον κόσμο για να εξυπηρετήσει παρόμοιες ανάγκες, όταν και εάν ανακύψουν. Επιπλέον «Falcon Depot», που εκ των πραγμάτων έχουν αποκλειστικά περιφερειακό χαρακτήρα, θα καλύψουν και ανάγκες νέων πελατών, των οποίων οι μικρές σχετικά αγορές αεροσκαφών δεν δικαιολογούν από άποψη κόστους/απόδοσης τη δημιουργία τοπικών γραμμών MRO.
Μια περιοχή που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από αυτή την άποψη είναι η Βαλκανική με την Ρουμανία να διαθέτει ήδη F-16, τη Βουλγαρία να έχει παραγγείλει τον τύπο, στην Κροατία να αποτελεί σοβαρή υποψηφιότητα, ενώ στις χώρες αυτές (αν και εκτός βαλκανικής) μπορεί να προστεθεί και η Σλοβακία που έχει επίσης υπό παραγγελία F-16 Block 70.
Υπό αυτό το πρίσμα η συγκρότηση ενός «Falcon Depot» στην περιοχή θα είχε προοπτική, αν και κάποιες φορές η πραγματικότητα υπερβαίνει τις φιλοδοξίες Η Ρουμανία, όπως γράφαμε πρόσφατα στην Π&Δ έχει ήδη συμφωνήσει για την δημιουργία κέντρου MRO από την ισχυρή και ιδιαίτερα έμπειρη τοπική βιομηχανία. Ένα τέτοιο κέντρο, δεδομένου ότι συμφωνίες αυτού του είδους γίνονται αποκλειστικά σε ανταγωνιστική εμπορική βάση αφού στοχεύουν σε μια ελεύθερη αγορά, μπορεί να αποτελέσει πόλο έλξης για την Βουλγαρία και ίσως την Κροατία ή και την Σλοβακία.
Από την άλλη η Τουρκία, που είχε «σαρώσει» την υποστήριξη αρκετών χωρών στην περιοχή της Μέσης Ανατολής είναι πλέον εκτός κάδρου, γεγονός που επίσης αποτελεί σημαντική εξέλιξη που ίσως μπορούμε να εκμεταλλευτούμε.
