Όλοι οι χωρισμοί είναι δύσκολοι… Οι φίλοι της Αεροπορίας στην Ελλάδα, έχουν ήδη “τραυματιστεί” από τον σκληρό αποχωρισμό με ένα μεγάλο αριθμό αεροσκαφών που αποσύρθηκαν από τις Μοίρες της ΠΑ. Συμφωνούμε όλοι πως το μεγάλο “κλάμα” το ρίξαμε με τα Mirage F1CG και τα A-7E/H Corsair II, αλλά πολύ θυμόμαστε και νοσταλγούμε αεροσκάφη σας το F-5A, T-33, ακόμη και τα F-104G ή τα F-84F (για όσους τα πρόλαβαν).
Το θέμα είναι πως όλα αυτά τα αεροσκάφη, όταν αποσύρθηκαν, με κάποιο τρόπο, αντικαταστάθηκαν (εντάξει, τις περισσότερες φορές). Τελευταία απόσυρση τα A-7H/E, που στην θέση τους ήρθαν τα κορυφαία F-16C/D Block52+Adv. Πριν αρκετούς μήνες είχαμε και μια ακόμη αποχώρηση, των τελευταίων επιχειρησιακών RF-4E, που “έφυγαν” χωρίς αντικαταστάτη. Αλλά αυτό δεν ξένισε κανέναν, άλλωστε εν έτει 2017 ελάχιστες αεροπορίες διατηρούν ειδικά αεροσκάφη τακτικής φωτοαναγνώρισης.
Εκσυγχρονισμένα F-4E AUP της ΠΑ. Μια νέα καριέρα πάνω από το Αιγαίο (ΑΡΧΕΙΟ ΠΤΗΣΗ)
Η αποχώρηση των τελευταίων “απλών” (μη εκσυγχρονισμένων) F-4E πέρασε πραγματικά στα “ψιλά”. Άλλωστε, τι να κάνεις τον παλιό “δεινόσαυρο” όταν έχεις τον καινούργιο (εντάξει, εκσυγχρονισμένο), και μάλιστα με συνδυασμό AN/APG-65 και ΑΙΜ-120 που μπορεί να ρίχνει “ξύλο” και σε F-16! Το θέμα είναι πως ο αγαπημένος μας δεινόσαυρος, το F-4E AUP, εκσυγχρονίστηκε μόνο σε ότι είχε να κάνει στα ηλεκτρονικά. Όλα τα άλλα μέρη του έμειναν κυριολεκτικά τα ίδια.
Αυτό σημαίνει, ότι τα αεροσκάφη μπορούν και έχουν ηλεκτρονικά 20ετίας, αλλά όλα τα υπόλοιπα είναι 40ετίας. Αυτό σημαίνει πως το αεροσκάφος χρειάζεται προσεκτική συντήρηση, και η αλήθεια είναι πως οι ανάγκες δεν συγκρίνονται με αυτές των F-16/Mirage 2000.
Το θέμα είναι πως τα αεροσκάφη συνεχίζουν να κάνουν τη δουλειά τους, και χάρη στα προηγμένα τους ηλεκτρονικά τα Phantom συνεχίζουν να είναι ένας επικίνδυνος αντίπαλος. Η απόσυρση όλων των παλαιότερων F-4E/RF-4E, έχει αφήσει ένα τεράστιο απόθεμα ανταλλακτικών, που η ΠΑ κάνει έξυπνη χρήση και διατηρεί έτσι τα παλιά αεροσκάφη σε υπηρεσία. Φυσικά, τεράστιο ρόλο παίζουν και οι τεχνικοί της ΠΑ…
Τώρα, είναι γνωστό πως τα F-4E AUP της ΠΑ θα αφήσουν την ενεργή υπηρεσία κάποια στιγμή τα επόμενο έτη (λογικά η απόσυρση θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι περίπου το 2024, με τα περισσότερα να φεύγουν περίπου το 2022). Καλώς ή κακώς, τα αεροσκάφη ελάχιστα έχουν να προσφέρουν πλέον σε ένα σύγχρονο πεδίο μάχης. Παρά τα σχετικά προηγμένα όπλα τους (AIM-120 Amraam, AFDS, Litening κοκ), το σχετικά παρωχημένο σύστημα αυτοπροστασίας και η παλαιότητά τους τα έχει κάνει πια περισσότερο κόστος παρά κέρδος.
Λίαν συντόμως, τελειώνουν και τα αποθέματα ανταλλακτικών που κληρονόμησαν από τα “παλιά” F-4E/F-4E SRA, αν και κάποια “κρίσιμα” είναι ήδη σε έλλειψη.
338 Μοίρα: Τα Phantom σε αποστολή «Iron Hand» στην «ΤΑΜΣ ΠΑΡΜΕΝIΩΝ 2018»
Τώρα, η συμμετοχή στις ασκήσεις ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ των F-4E είναι πάντα εντυπωσιακή, καθώς αφήνουν πάντα, σε απόσταση αναπνοής από τους επίσημους, ένα φορτίο iron bombs, και όλοι μένουν με το “στόμα ανοιχτό”. Ποια είναι η αξία των iron bombs στο σημερινό πεδίο της μάχης; καμία, καθώς το αεροσκάφος φορέας δεν θα φτάσει ποτέ στο σημείο άφεσης.
Τώρα, κάποιες ιδέες για “εγγύς υποστήριξη” δεν έχουν καμία βάση, καθώς εν έτει 2019 δεν κάνεις αποστολές CAS με αεροσκάφη F-4E Phantom. Το έκαναν και οι Ισραηλινοί το 1973 και οι απώλειες ήταν τρομακτικές. Ας έχουμε λίγο στο μυαλό μας όχι μόνο την ιπτάμενη μηχανή και τους αριθμούς, αλλά και τους ανθρώπους που τις πετούν…
Συγχώνευση Πολεμικών Μοιρών 338Μ και 339Μ – Αναστολή λειτουργίας της 339Μ
Τώρα, καθώς είναι γνωστή η αγάπη μας για τα F-4E (γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε), τα F-4E θα μπορούσαν ίσως να συνεχίσουν να προσφέρουν σε συγκεκριμένους ρόλους, όπως για παράδειγμα σαν φορείς άφεσης πυραύλων cruise ή σε αποστολές εναντίον πλοίων (TASMO).
Εκεί θα συνεχίσουν να υπηρετούν με την Τουρκική αεροπορία, καθώς το εμπάργκο στα F-35A σταμάτησε τις διαδικασίες απόσυρσης των F-4E Terminator. Τα τουρκικά όμως F-4E έχουν να ρίχνουν μεγάλες ποσότητες όπλων stand off.
Τα ελληνικά όμως F-4E δεν έχουν ποσότητες όπλων stand off, ή μάλλον, για να είμαστε ακριβείς, δεν έχουν όπλα stand off, τέλος.
Θα μπορούσαμε ίσως να τα διατηρήσουμε σε κάποια επιχειρησιακή χρησιμότητα, να πιστοποιούσαμε κάποιο όπλο TASMO, όπως οι AGM-84 Harpoon, ή κάποιον Cruise. Αλλά δυστυχώς, SOM έχουν οι απέναντι, εμείς όχι.
Τώρα, η ΠΑ, σε μια προσπάθεια εξοικονόμησης πόρων θα αποσύρει τα κοστοβόρα και χαμηλής επιχειρησιακής αξίας F-4E, τα επόμενα χρόνια. Ήδη, η μια από τις δυο Μοίρες της Ανδραβίδας έχει αναστείλει την λειτουργία της, και τα αεροσκάφη της, όσα παρέμειναν επιχειρησιακά πέρασαν στην άλλη. Σιγά σιγά, η οροφή των αεροσκαφών θα πέφτει, μέχρι την οριστική απόσυρσή τους. Όπως είπαμε και παραπάνω, η οριστική απόσυρση θα γίνει περίπου το 2024…
Τώρα, οι φίλοι μας οι Τούρκοι, ξέροντας το πότε θα αποσύρουν τα F-4E τους, είχαν προνοήσει να παραγγείλουν τα F-35A. Το ότι “δεν τους έκατσε” με τους S-400 το ξέραμε, αλλά σε κάθε περίπτωση, κάτι είχαν σχεδιάσει. Εμείς, τι έχουμε σχεδιάσει για την μετά-F-4E εποχή; Κυριολεκτικά, τίποτα.
Ελληνικό F-4E AUP “ποζάρει” με Ιταλικό F-35A (Σουβενίρ από τη «Vega»!)
Θα είναι η πρώτη επίσημη μείωση οροφής της ΠΑ, η πρώτη απόσυρση τύπου και απομείωση της μαχητικής ικανότητας της δύναμης, που θα μείνει χωρίς κάποιου τύπου αντικατάσταση. Παρά το ένθερμο ενδιαφέρον της ΠΑ και της Ελλάδος για το F-35A, μπορείτε να το πείτε ότι το “πάθος” ή ο “έρωτας” δεν οδήγησε σε “γάμο” γιατί απλά, δεν μας έφτανε η προίκα. Και οι ΗΠΑ δεν σκόπευαν να μας δώσουν το F-35A χωρίς χρήματα…
Τώρα, η λογικότερη επιλογή θα ήταν η αγορά επιπλέον F-16C/D Block 52+Adv παλαιότερα ή επιπλέον καινούργιων F-16V. Το θέμα μας όμως είναι πως, παρά το σχετικά χαμηλό κόστος των νέων F-16V (υπολογίζεται μεταξύ 50 με 55 εκ δολάρια), εντούτοις δεν έχουμε τα χρήματα για να τα αποκτήσουμε (λογικά, μια ποσότητα μεταξύ 32-36 θα ήταν αρκετή για τις Μοίρες της Ανδραβίδας). Με την ευκαιρία, οι τιμές που πληρώνουν Βουλγαρία και άλλες βαλκανικές χώρες για νέα F-16V, δεν έχουν καμία σχέση με αυτές που θα πληρώναμε εμείς, καθώς εμείς έχουμε όλες τις απαιτούμενες υποδομές.
ΣΥΖΗΤΗΣΗ: Μήπως η αγορά ολοκαίνουργιων F-16V είναι καλύτερη επιλογή από το F-35A για την ΠΑ;
Ακόμη κι αν είχαμε τα απαιτούμενα χρήματα, και παραγγέλναμε τα “νέα” F-16V, τα αεροσκάφη αυτά θα έρχονταν σε περίπου 5 χρόνια. Αν μάλιστα παραγγέλναμε τα F-35A, τότε ο ορίζοντας παραλαβής τους χάνετε πολλά χρόνια αργότερα στο μέλλον, ενώ η επιχειρησιακή αξιοποίηση του τύπου θα γινόταν κάποια στιγμή το 2026-2028… Συνεπώς, η ΠΑ από του χρόνου θα αρχίσει να πληρώνει το κόστος της κρίσης, με δραματικές συνέπειες στην οροφή των διαθέσιμων αεροσκαφών της.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση, πως τα ελληνικά F-4E λίαν συντόμως δεν θα μας ξεσηκώνουν με την παρουσία τους. Και χρειάζονται αντικατάσταση. Χτες.
