Πολλοί το είδαν, λίγοι όμως το πρόσεξαν: ένα οπτικό ελάχιστων δευτερολέπτων σε βίντεο του Κέντρου Ναυτικού Πολέμου Επιφανείας αποκαλύπτει για πρώτη φορά το νέο υδροπτέρυγο ειδικών επιχειρήσεων που δοκιμάζει το αμερικανικό Ναυτικό. Μικρό σε διαστάσεις αλλά σχεδιασμένο για υψηλές ταχύτητες, το μυστηριώδες σκάφος εμφανίζεται μόλις 2 δευτερόλεπτα (2:27) στο βίντεο ‘Forged by the Sea’ του Ναυτικού και του Naval Surface Warfare Center, Carderock Division, χωρίς ωστόσο να παρέχονται περισσότερες λεπτομέρειες.
https://youtu.be/NFRpyfCPeiY
Κατασκευασμένο από σύνθετα υλικά και ατσάλι, το πρωτότυπο πιθανώς μιας νέας κλάσης επιθετικών υδροπτερύγων φέρεται σύμφωνα με τον ιστότοπο defence-blog.com να δημιουργήθηκε για να υπερβεί τις υψηλές επιχειρησιακές απαιτήσεις των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων. Χάρη στην διάταξη των ειδικών «πεδίλων» τους, τα hydrofoil επιτυγχάνουν πλεύση με μειωμένη υδροδυναμική αντίσταση καθώς όταν αναπτύσσουν ταχύτητα το κύτος βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια.
Τα τελευταία «ιπτάμενα» πλοία του αμερικανικού Ναυτικού ήταν τα περιπολικά κλάσης Pegasus της Boeing Marine Systems. Χαρακτηρισμένα ως PHM (Patrol, Hydrofoil, Missile) τα έξι ταχέα περιπολικά που ναυπηγήθηκαν κατά το διάστημα 1973-1982 προορίζονταν για επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στην Βόρειο Θάλασσα και την Βαλτική. Ωστόσο η συμμετοχή άλλων χωρών της Συμμαχίας στο πρόγραμμα δεν προχώρησε και το αμερικανικό Ναυτικό χρησιμοποίησε τα σκάφη που παρέλαβε για παράκτιες περιπολίες και αναχαίτιση λαθρεμπόρων ναρκωτικών στην Καραϊβική.
Όταν έπλεαν συμβατικά, δύο πετρελαιοκινητήρες Mercedes-Benz με υπερσυμπιεστή ισχύος 800 hp έκαστος έδιναν ταχύτητα 12 κόμβων. «Πετώντας» όμως πάνω από τα κύματα, οι 50 κόμβοι που χάριζε ο αεριοστρόβιλος LM2500 της General Electric τα καθιστούσαν τα πιο γρήγορα πλοία του Στόλου. Για το μέγεθός τους μάλιστα ήταν καλά οπλισμένα, φέροντας δύο τετραπλούς εκτοξευτές RGM-84 Harpoon (η δυτικογερμανική έκδοση θα είχε εκτοξευτές βλημάτων ΜM38 Exocet) και ένα πυροβόλο Oto Melara των 76 χιλ.

Τα Pegasus υπηρέτησαν από το 1977 έως το 1993. Τα πληρώματά τους τα θυμούνται ως ευχάριστα στην πλοήγηση αλλά με μεγάλο κόστος γι’ αυτό που προσέφεραν. Επίσης, όταν ανασηκώνονταν (on the step) ήταν ιδιαίτερα ευάλωτα σε επιπλέοντα αντικείμενα/συντρίμμια –λέγεται αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που δεν αναπτύχθηκαν στον Περσικό όπως σκεφτόταν το Πεντάγωνο.
Επιστρέφουν λοιπόν τα υδροπτέρυγα στο αμερικανικό Ναυτικό; Υπενθυμίζεται ότι το NSWC αποτελεί μείζον τμήμα της Naval Sea Systems Command, επιφορτισμένο με την έρευνα, ανάπτυξη, δοκιμές, αξιολόγηση και τεχνική υποστήριξη σκαφών επιφανείας και υποβρυχίων (σκάφη, ηλεκτρο/μηχανολογικός εξοπλισμός, συστήματα πρόωσης) ενώ είναι πηγή καινοτόμων τεχνολογιών που αναπτύσσονται και για άλλες εθνικές προτεραιότητες.
Αλέξανδρος Θεολόγου