Η Μόσχα αναπτύσσει πυραυλικά συστήματα Bastion στην Αρκτική

Η Ρωσία δεν κρύβει το στρατηγικό της ενδιαφέρον για την πλούσια σε ανεκμετάλλευτους υδρογονάνθρακες και φυσικό αέριο Αρκτική και το δείχνει με κάθε ευκαιρία: η ανάπτυξη παράκτιων εκτοξευτών πυραύλων K-300P «Μπαστιόν» (κωδικός NATO, SS-C-5 Stooge) σε βάση του νησιού Κατέλνιι στο πλαίσιο ασκήσεων του Βόρειου Στόλου είναι μια από αυτές.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του ρωσικού Στόλου της Βόρειας Θάλασσας, θα πραγματοποιηθούν βολές κατά στόχων επιφανείας σε μεγάλη απόσταση που θα προσομοιάζουν πλοία εχθρικής ναυτικής δύναμης. Δυνάμεις της ρωσικής Αρκτικής Ταξιαρχίας έχουν ήδη φθάσει στο Κατέλνιι από τις 24 Σεπτεμβρίου «για να βοηθήσουν στις ασκήσεις».

Σχεδιασμένο για την αντιμετώπιση μεγάλων μονάδων επιφανείας –συμπεριλαμβανομένων αποβατικών πλοίων, νηοπομπών και Ομάδων Μάχης αεροπλανοφόρων– υπό συνθήκες ισχυρών αντιμέτρων, το σύστημα «Μπαστιόν» έχει μεγίστη εμβέλεια 350 χλμ και χρησιμοποιεί το υπερηχητικό βλήμα P-800 Oniks/Yakhont. Διαθέτοντας πολεμική κεφαλή 200-250 κιλών, ο πύραυλος δύναται να πλήττει στόχους πέραν του ορίζοντος πετώντας στο τελικό στάδιο της προσβολής με ταχύτητα 2,5 Μαχ μόλις 5 μ πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, καθιστάμενος έτσι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπισθεί και να αναχαιτιστεί.

Οι διπλοί εκτοξευτές μεταφέρονται επί οχήματος-φορέα βασισμένου στο οκτάτροχο MZKT-7930 Astrolog, τασσόμενοι για βολή σε χρόνο λιγότερο των 5΄ ενώ μπορεί να παραμείνουν σε ετοιμότητα χωρίς όχημα υποστήριξης για τρείς έως πέντε ημέρες. Μια πλήρης πυροβολαρχία, αποτελούμενη από 1-2 οχήματα Διοίκησης και Ελέγχου επί οχήματος 6×6 Kamaz 43101, τέσσερεις κινητούς εκτοξευτές και τέσσερα οχήματα, διαθέτει 36 βλήματα Oniks και σύμφωνα με τους Ρώσους μπορεί να προστατεύσει περισσότερα από 600 χιλιόμετρα ακτογραμμής από πιθανή αποβατική ενέργεια του αντιπάλου.
Οι ασκήσεις στην ανατολική Σιβηρία καταδεικνύουν την σημασία που έχει για την Μόσχα η διασφάλιση της Βόρειας Διαδρομής –μια ζωτικής σημασίας στρατηγική αρτηρία η οποία κατέχει περίοπτη θέση στο ρωσικό δόγμα επιχειρήσεων που ενέκρινε το 2014 ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν. Σημειωτέον ότι η Ρωσία διαθέτει από το 2016 επάκτιες πυροβολαρχίες πυραύλων Κ-300P Bastion-P και 3K60 BAL (κωδικός ΝΑΤΟ, SS-C-6 Sennight) στην Αρκτική ενώ η ρωσική δραστηριότητα στην περιοχή χαρακτηρίζεται από το ΝΑΤΟ ως «αυξημένη».
Σύμφωνα με εμπειρογνώμονες, το λιώσιμο των πάγων εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής καθιστά πιο προσιτές στην ναυσιπλοΐα τις πολικές θάλασσες. Με άλλα λόγια, η εκμετάλλευση του τεράστιου φυσικού πλούτου σε υδρογονάνθρακες που κρύβει η περιοχή της Αρκτικής καθίσταται πιο εύκολη.

Δεν είναι τυχαίο που η Ρωσία, μετά την εντυπωσιακή βάση Trefoil των 14.000 τετρ. μέτρων που εγκαινίασε πέρυσι στην Γη του Φραγκίσκου Ιωσήφ και την αναβάθμιση της βάσης Ναγκούρσκοϊ (Нагу́рское) 1.350 χλμ βορείως του Μούρμανσκ με νέο διάδρομο για στρατιωτικά αεροσκάφη, κατασκευάζει στρατιωτικές βάσεις στο Ραγκάτσεβο, στο Ακρωτήριο Σμιτ, στο Βράνκελ και το Σρέντνιι.
Η Μόσχα έχει συγκεκριμένους στρατηγικούς στόχους στην Αρκτική, επισημαίνει ο Συνταγματάρχης ε.α Βίκτορ Λιβότκιν στο ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA Novosti –τον έλεγχο της διεθνούς ναυσιπλοΐας στην Βόρειο Θάλασσα, την προστασία των ρωσικών αποθεμάτων υδρογονανθράκων/φυσικού αερίου στην περιοχή και την προστασία της Ρωσίας από διείσδυση ξένων πολεμικών πλοίων και ενδεχόμενη πυραυλική απειλή. Γι’ αυτό και η «αυξημένη ρωσική δραστηριότητα» εκεί ας θεωρηθεί αναμενόμενη.
Αλέξανδρος Θεολόγου