Μια ομάδα αεροναυπηγών από την Aurora Flight Sciences, το MIT και την Pratt & Whitney, φιλοδοξούν να αλλάξουν ριζικά το μέλλον της πολιτικής αεροπλοΐας. Το 2008, ξεκίνησαν τη σχεδίαση του νέου concept D8, που αποτελεί μέρος του προγράμματος Ν+3 της NASA, που υπόσχεται να μειώσει δραστικά τα κόστη των αεροπορικών ταξιδιών, με τη χρήση επαναστατικών νέων εφαρμογών.
Η διαφορά του D8 σε σχέση με τα κλασικά επιβατικά αεροσκάφη όπως το Boeing 737 και Airbus A320, αφορά στη τοποθέτηση των κινητήρων στη ράχη της ατράκτου και κοντά στην ουρά, αντί για κάτω από τις πτέρυγες, μειώνοντας σημαντικά την οπισθέλκουσα και εξοικονομώντας καύσιμα.
Η άτρακτος επανασχεδιάστηκε και έγινε πιο φαρδιά και οβάλ (double-bubble), με τρόπο που δίνει περισσότερη άντωση και περισσότερο χώρο για επιβάτες και αποσκευές. Περιλαμβάνει επίσης καλύτερο αεροδυναμικό σχεδιασμό, καθώς και μικρότερα και ελαφρύτερα φτερά και ουρά.
Εάν αύριο όλα τα αεροσκάφη του πλανήτη μπορούσαν να αντικατασταθούν με το D8, η κατανάλωση αεροπορικού καυσίμου θα μειωνόταν κατά 37%. Το μόνο μειονέκτημα του σχεδίου, πέραν του γεγονότος πως δεν έχει ακόμη ωριμάσει τεχνολογικά, είναι πως οι ταχύτητες πτήσης θα μειωθούν, στα πλαίσια της φιλοσοφίας για εξοικονόμηση καυσίμου και μείωση των καυσαερίων.
Η ερευνητική ομάδα έχει ήδη προβεί σε δοκιμές ενός ομοιώματος 1:11 σε αεροσήραγγα της NASA και ο επόμενος στόχος είναι η κατασκευή ενός πρωτοτύπου σε κλίμακα 1:2, για να δοκιμαστεί σε πραγματική πτήση.
Διαβάστε επίσης
