Οι λεγεώνες του υπάτου Λεύκιου Κορνήλιου Σύλλα διασπούν τις άμυνες της Αθήνας και ξεχύνονται στην πόλη. Ακολουθεί όργιο σφαγής και καταστροφής. Πρόκειται για τον τρίτο χρόνο του Πρώτου Μιθριδατικού Πολέμου.
Η Αθήνα και ο Πειραιάς βρίσκονταν σε πόλεμο με τη Ρώμη μετά από προτροπή του Μιθριδάτη του Ευπάτορος, βασιλιά του Πόντου. Ο Πόντος ήταν την εποχή εκείνη το πιο ακμαίο ελληνικό βασίλειο, με την επικράτειά του να καλύπτει σχεδόν το 1/3 της Μικράς Ασίας. Καθώς ο Μιθριδάτης επιθυμούσε ενδυνάμωση της εξουσίας του, εισέβαλε το 89 π.Χ. και κατέλαβε τα εδάφη της Καππαδοκίας, νότια του βασιλείου του. Η Καππαδοκία, όμως, ήταν ρωμαϊκή επαρχία και η συστηματική εξόντωση όλων των Ρωμαίων εκεί, που έγινε γνωστή ως “ασιατική σφαγή”, προκάλεσε την αντίδραση της Ρώμης και τον 1ο “Μιθριδατικό” Πόλεμο.
Ο Μιθριδάτης προσπάθησε να προκαλέσει πανελλήνια εξέγερση αλλά πολλές πόλεις ή επαρχίες της Ελλάδας τάχθηκαν με το μέρος των Ρωμαίων. Το 88 π.Χ. κατέλαβε τη Δήλο, ιερό νησί και έδρα του μεγάλου θησαυρού που αποταμιευόταν εκεί, εξόντωσε τη ρωμαϊκή φρουρά και μετέφερε το ταμείο στην Αθήνα μαζί με τον στρατηγό Αριστίωνα και 2.000 στρατιώτες. Ο Αριστίων, Αθηναίος κι ο ίδιος, έπεισε τους Αθηναίους και τους Πειραιώτες να ενωθούν μαζί του στον πόλεμο κατά των Ρωμαίων. Η επιτυχία του, το Δηλιακό ταμείο και κυρίως οι 2.000 στρατιώτες, ήταν κρίσιμα “επιχειρήματα”.
Ωστόσο, η Ρώμη ήδη βρισκόταν σε κινητοποίηση. Με τον Λεύκιο Κορνήλιο Σύλλα επικεφαλής, πέντε λεγεώνες και ικανή δύναμη ιππικού έφτασαν στη Θεσσαλία. Το 87 π.Χ. ο στρατός αυτός κατέβηκε νότια, κατέλαβε αμαχητί τη Θήβα, που από υποστηρικτής του Μιθριδάτη μεταστράφηκε, όταν οι πολίτες της είδαν τη δύναμη των Ρωμαίων. Επόμενος σταθμός ήταν η πολιορκία Αθήνας και Πειραιά.
Η συνέχεια στο Military History
