Η Ρωσία έχει χρησιμοποιήσει εκατοντάδες βαλλιστικούς πύραυλους βραχείας εμβέλειας Iskander ήδη από τις πρώτες ημέρες της εισβολής στην Ουκρανία. Σύμφωνα μάλιστα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, μέχρι και πριν δυο μέρες ο αριθμός αυτός έφτανε τους 320! Πρόκειται σαφώς για τον πιο μαζικό βομβαρδισμό μιας χώρας με όπλα αυτής της κατηγορίας, από την εποχή του Β’ ΠΠ και και τη σφυροκόπηση της Βρετανίας με πύραυλους V-2.
Ωστόσο εκ του αποτελέσματος κρίνοντας η Ουκρανία αντιστέκεται ακόμα, αλλά επιπλέον ο αμυντικός της μηχανισμός αν κι έχει υποστεί συντριπτικά πλήγματα παραμένει λειτουργικός. Σύμφωνα με αμερικανικές εκτιμήσεις, μόνο τις πρώτες ώρες της ρωσικής επίθεσης την περασμένη εβδομάδα, εκτοξεύτηκαν περισσότεροι από 100 πυραύλους κάθε είδους, από βαλλιστικούς μέχρι πλεύσης από ξηρά και θάλασσα.
Σημειωτέον δε, ότι πρόκειται προφανώς για πύραυλους σε ρωσική υπηρεσία, όχι κάποια υποβαθμισμένα εξαγωγικά μοντέλα. Συνεπώς η αναποτελεσματικότητά τους δεν μπορεί να αποδοθεί σε τυχόν κατώτερες επιδόσεις ακρίβειας κι αξιοπιστίας, που ίσως θα είχαν σε αυτή την περίπτωση.
Turns out Russian long range precision fire isn’t that precise. 2/6 hits on target. https://t.co/3Bd6PwpL7R pic.twitter.com/GxCBcHPlUb
— OSINTtechnical (@Osinttechnical) March 1, 2022
Από τα παραπάνω εξάγονται (ή πιο σωστά, επιβεβαιώνονται ξανά) δυο συμπεράσματα, όσον αφορά τέτοιου είδους «υποστρατηγικά» όπλα προσβολής ακριβείας:
1. Σε καιρό πολέμου και σε πραγματικές συνθήκες επιχειρήσεων, πυρομαχικά όπως βαλλιστικοί πύραυλοι και πύραυλοι cruise θα πρέπει να εξαπολυθούν σε μαζικούς αριθμούς προκειμένου να εξουδετερωθεί ο απαραίτητος αριθμός κρίσιμων εχθρικών στόχων.
Γνωρίζουμε εξάλλου και από άλλες επιχειρησιακές χρήσεις τέτοιων ότι αν κι εκτοξεύτηκαν εκατοντάδες πύραυλοι, ο αντίπαλος δεν καταβλήθηκε. Ουσιαστικά δηλαδή, η θεώρηση τους ως «υπερόπλα» που μόνα τους θα γείρουν την πλάστιγγα της πολεμικής αναμέτρησης δεν ισχύει.
ΑΠΟΨΗ: Tomahawk και Scalp Navale, είναι υπερόπλα τελικά; Μας τα δίνουν ή όχι; Και μετα τι, σωθήκαμε;
2. Τα όπλα αυτά, ακριβώς επειδή αν χρησιμοποιηθούν πρέπει να είναι σε μεγάλους αριθμούς, κατ’ επέκταση πρέπει να είναι διαθέσιμα σε όσο το δυνατόν περισσότερες πλατφόρμες για όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαφοροποίηση των επιλογών κρούσης και κατ’ επέκταση αύξηση των πιθανοτήτων επιτυχούς πλήγματος. Επομένως η ύπαρξη πολύ μικρού αριθμού όπλων σε μία πλατφόρμα δεν θα κάνει την διαφορά.
Θέλουμε στρατηγική ναυτική κρούση; SCALP Naval (mdCN) για το ΠΝ στα υποβρύχια 209/1100 και 209/1200
Το θέμα αυτό μας είχε απασχολήσει στο παρελθόν με το ενδεχόμενο προμήθειας πυραύλων cruise (SCALP Naval) για τις νέες φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού, όπου όμως αυτό θα μπορούσε να ήταν σε έναν πολύ μικρό αριθμό, ήτοι έως 8 πυραύλων ανά πλοίο, για μέγιστο αριθμό 32 πυραύλων σε περίπτωση που προμηθευόμασταν 4 πλοία.
Πύραυλοι cruise SCALP στις ελληνικές φρεγάτες FDI; Όχι, δεν έχει νόημα
Βλέπουμε λοιπόν ότι η παραπάνω θέση που είχαμε εκφράσει, περί μη αποτελεσματικότητας μιας τέτοιας προμήθειας, επιβεβαιώνεται στην πράξη. Tη στιγμή που 320 βαλλιστικοί πύραυλοι (και το μπαράζ συνεχίζεται…) δεν έχουν καταφέρει να λυγίσουν και καταβάλλουν την Ουκρανία, μία χώρα με παρόμοια έκταση με την Τουρκία, μια ελάχιστη προμήθεια 32 cruise για τις φρεγάτες μας (με υψηλό κόστος αγοράς και εις βάρος της αυτοάμυνας των πλοίων, καθώς θα είχαν λιγότερους αντιαεροπορικούς πυραύλους) δεν θα προσέφερε τίποτα ουσιαστικά. Καθώς κάθε πιθανός στόχος π.χ. ένα στρατιωτικό αεροδρόμιο, θα απαιτούσε μεγάλο αριθμό πυραύλων για την εξουδετέρωση των υποδομών του.
