Σαν σήμερα, πριν 25 χρόνια πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση το πρωτότυπο του νέου αναβαθμισμενου F-18 Hornet, που λόγω των μεγάλων αλλαγών που έφερε, ακόμα και σε επίπεδο σχεδίασης και δομής, έλαβε τη νέα ονομασία Super Hornet και βέβαια και νέα κωδικοποίηση E/F.
Ήταν ουσιαστικά το αποτέλεσμα της ακύρωσης τους προγράμματος ανάπτυξης του A-12 Avenger, που άφησε το αμερικανικό Ναυτικό χωρίς ένα σύγχρονο μαχητικό αεροσκάφος εφάμιλλο του F-22A της Αεροπορίας.
Εν μέσω των συνεχών μειώσεων του αμυντικού προϋπολογισμού στα χρόνια αμεσως μετά τη λήξη του ψυχρού πολέμου, η “απλή” αναβάθμιση ενός ήδη υπάρχοντος σχεδίου φάνηκε πολύ καλύτερη προοπτική από την εξ αρχής ανάπτυξη και σχεδίαση ενός ολοκληρωτικά νέου σχεδίου μαχητικού αεροσκάφους, κι όχι μόνο από θέμα κόστους αλλά και χρόνου. Το αμερικανικό Ναυτικό εξάλλου χρειαζόταν εκατοντάδες νέα μαχητικά για τα αεροπλανοφορα του προκειμένου να αντικαταστήσει μεγάλο αριθμό παλαιότερων μαχητικών.
Και καθώς το πέμπτης γενιάς μαχητικό αεροσκάφος αεροπλανοφορων που θα απέδιδε το πρόγραμμα Joint Strike Fighter (που τελικά ήταν το F-35C που γνωρίζουμε σήμερα) χάνονταν στο απώτερο μέλλον, χρειαζόταν μια ενδιάμεση λύση.
Τελικά και καθώς έχουμε φτάσει στο 2020, η ενδιάμεση λύση εξελίχθηκε σε μόνιμη λύση, αφού το F-35C άργησε πολύ να κηρυχθεί επιχειρησιακο ενώ ακόμα και σήμερα δεν είναι διαθέσιμο στους απαραίτητους αριθμούς, ούτε θα είναι τα επόμενα χρόνια. Έτσι, μια “απλή” αναβάθμιση σχεδίου της δεκαετίας του ’70 έλαχε να κατασκευαστεί σε πάνω από 500 αεροσκάφη και να είναι σημερα το μοναδικό μαχητικό αεροσκάφος του αμερικανικού Ναυτικού.
Κι όχι μόνο αυτό αλλά έχει φτάσει πλέον στο τρίτο μπλοκ παραγωγής με βελτιώσεις stealth στην σχεδίαση του, συμμορφες δεξαμενές καυσίμου, ατρακτίδιο μεταφοράς οπλισμου κι άλλες εξωτικές αναβαθμίσεις, πρωτοφανεις για αεροσκάφος τεταρτης γενιάς….
Αξίζει να σημειωθεί ότι στα καθ’ ημάς, η Boeing μετά την αποτυχημένη προσφορά της για το F-15H στον διαγωνισμό της ΠΑ τέλη της προ-προηγούμενης δεκαετίας, επέλεξε να επανέλθει προσφέροντας αυτή τη φορά το Super Hornet, θεωροντας ότι θα αποτελούσε μια πιο εύκολη και προσιτή λύση για τα ελληνικά δεδομένα.
Μέχρι σήμερα, αυτή είναι η πρόταση της αμερικανικής εταιρείας, αλλά η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ήταν εύκολη η επιλογή και προμήθεια ενός επιπλέον τύπου στην ΠΑ των 4 τύπων μαχητικών αεροσκαφών (κι ακόμα περισσότερων υπό-τύπων) τα προηγούμενα χρόνια, ενώ η πρόσφατη επιλογή για προμήθεια 18 Rafale κι η επιθυμία μεσοπροθεσμης προμήθειας και F-35A μάλλον βάζει την ταφόπλακα σε όποια ελπίδα είχε απομείνει στο λεγόμενο Super Bug…
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Boeing F/A-18E/F Super Hornet, το μαχητικό με το οποίο πολεμά το USN
