Μετά από ομόφωνη έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (Απόφαση 794/3-12-1992), αναπτύσσεται στη σπαρασσόμενη από τον εμφύλιο πόλεμο Σομαλία, πολυεθνική δύναμη (Unified Task Force – UNITAF). H δύναμη υπό τη διοίκηση των ΗΠΑ, σκοπό είχε την «με κάθε απαραίτητο μέσο» διασφάλιση της παράδοσης της ανθρωπιστικής βοήθειας στον άμαχο πληθυσμό που αντιμετώπιζε το φάσμα της πείνας.
Η Σομαλία είχε περάσει από την αποικιοκρατία στην ανεξαρτησία, εξελίχθηκε σε Λαϊκή Δημοκρατία και από το 1989 -μετά από 7 χρόνια στρατιωτικής δικτατορίας- βρισκόταν σε διάλυση και κοινωνική αποσάρθρωση, με τον εμφύλιο να έχει ήδη προκαλέσει δεκάδες χιλιάδες θανάτους και εκτοπισμένους.
Το 1991, ο ΟΗΕ αποφάσισε την αποστολή μιας δύναμης που συγκροτήθηκε γύρω από ένα σώμα Πακιστανών κυανοκράνων και δυνάμεων άλλων κρατών για να μοιραστεί η ανθρωπιστική βοήθεια. Αλλά σε λιγότερο από ένα χρόνο η αποστολή της UNOSOM όπως λεγόταν, απέτυχε. Χωρίς στιβαρή ηγεσία, καθορισμένες εντολές και με την απροθυμία των τοπικών ενόπλων παρατάξεων να συμμορφωθούν στις προσκλήσεις για εκεχειρία, η δύναμη περιορίστηκε σε ένα κτιριακό συγκρότημα στο Μογκαντίσου, όπου πολιορκήθηκε.
Η συνέχεια στο Military History
