Τις πρωϊνές ώρες της 21ης Απριλίου 1967 σημειώνεται κίνημα ανατροπής του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Ελλάδα από ομάδα αξιωματικών με επικεφαλής τους συνταγματάρχες Γεώργιο Παπαδόπουλο, Νικόλαο Μακαρέζο και τον ταξίαρχο Στυλιανό Παττακό.
Οι ρίζες του πραξικοπήματος εντοπίζονται στα χρόνια της Κατοχής και τον ανταγωνισμό των ομάδων της Αντίστασης μεταξύ τους για το πολιτικό σκηνικό που θα επικρατούσε στην μεταπολεμική Ελλάδα (ο ανταγωνισμός αυτός, βέβαια, μπορεί να εντοπιστεί ακόμα πιο πίσω).
Το 1944, καθώς οι Γερμανοί αποχωρούσαν, ο ανταγωνισμός αυτός εντάθηκε μεταξύ μιας κυβέρνησης υποστηριζόμενης από τους Βρετανούς που επέστρεφε από την εξορία, ομάδων αντίστασης με μεγάλη οργάνωση και δίκτυο πληροφοριοδοτών σε λαϊκό επίπεδο, που προσδοκούσαν ένα κομμουνιστικής οργάνωσης καθεστώς και ενός μωσαϊκού μικρότερων αντιστασιακών οργανώσεων, οι περισσότερες από τις οποίες προέρχονταν από ομάδες πολιτικών και στρατιωτικών που υποστήριζαν μια σοσιαλιστική, αβασίλευτη δημοκρατία.
Σε αυτούς, προσθέτονται ομάδες πολιτικές και στρατιωτικές που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς και ήταν ακραιφνώς αντικομμουνιστικές. Οι οποίες έσπευσαν να συνεργαστούν με την εξόριστη κυβέρνηση κατά την επιστροφή της, που -αν και είχε την υποστήριξη των Βρετανών και άφθονα μέσα- στερείτο ανθρωπίνου δυναμικού και στήριξης στο εσωτερικό.
Η συνέχεια στο Military History
