Χαράσσεται στην Κύπρο μετά τα αιματηρά γεγονότα του έτους (την τουρκοκυπριακή ανταρσία του ’63) η λεγόμενη «Πράσινη Γραμμή». Που αρχικά διαχώριζε τις συνοικίες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στην πόλη της Λευκωσίας, αλλά σταδιακά επεκτάθηκε διαχωρίζοντας έξι συνολικά τουρκοκυπριακούς θύλακες, που πρωταγωνίστησαν στις ταραχές.
Βρετανική αποικία επίσημα από το 1925, αλλά υπό βρετανική διοίκηση από το 1878, η Κύπρος πέρασε από φωτιά και σίδερο με τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών), που οργανώθηκε από μια μικρή δύναμη αντιστασιακών από το 1955. Αντιμετωπίζοντας οξύ ζήτημα ασφαλείας, οι Βρετανοί στράφηκαν στην κυπριακή αστυνομία.
Στην τελευταία, οι Ελληνοκύπριοι αστυνομικοί άρχισαν να αποχωρούν παραιτούμενοι μαζικά, αφήνοντας τη δύναμη λειψή και την αστυνόμευση της Κύπρου ανεπαρκή στην πλέον κρίσιμη ώρα για τις αποικιακές αρχές. Αναζητώντας λύση, ο κυβερνήτης της Κύπρου, Sir Robert Perceval Armitage, στράφηκε προς τους Τουρκοκυπρίους, προσλαμβάνοντάς τους και εντάσσοντάς τους μαζικά στο αστυνομικό σώμα. Σύντομα, μεγάλο μέρος της αστυνομίας και των τελωνειακών αποτελείτο από Τουρκοκυπρίους. Η τάση επιδεινώθηκε περισσότερο από τη συνεχιζόμενη άρνηση των Ελληνοκυπρίων να ενταχθούν στα σώματα ασφαλείας -κατ’ εντολή της ΕΟΚΑ- με αποτέλεσμα ο Armitage να καλέσει το Επικουρικό Σώμα της Αστυνομίας στη δράση, προσλαμβάνοντας εκ νέου Τουρκοκυπρίους, με ελάχιστη εκπαίδευση, σε αστυνομικά καθήκοντα.
Η συνέχεια στο Military History
