Ομάδα 37 Τούρκων αξιωματικών υπό την καθοδήγηση του Αλπασλάν Τουρκές κινείται και ανατρέπει την κυβέρνηση Μεντερές. O Tουρκές ανήκε στην ομάδα των αξιωματικών που είχαν εκπαιδευτεί στις ΗΠΑ για το μυστικό πρόγραμμα Gladio (αντιμετώπισης μιας πιθανής κομμουνιστικής επικράτησης σε χώρες του ΝΑΤΟ, με οργάνωση αντάρτικου) και η πρόθεση Μεντερές για προσέγγιση με τη Μόσχα πυροδότησε τα αντανακλαστικά μερίδας των στρατιωτικών. Είναι το πρώτο (αλλά όχι και το τελευταίο) πραξικόπημα στην ιστορία της τουρκικής δημοκρατίας.
To επεισόδιο πρέπει να αξιολογηθεί εντός του τουρκικού πολιτικού σκηνικού και βέβαια εντός Ψυχρού Πολέμου. Η τουρκική πολιτική σκηνή κυριαρχήθηκε για 20 κρίσιμα χρόνια από την προσωπικότητα του Μουσταφά Κεμάλ. Πρώην στρατιωτικός, διοίκησε την Τουρκία από το 1923 σαν στρατόπεδο και ο ίδιος συμπεριφέρθηκε ως δικτάτορας παρά τη δημοκρατική επίφαση. Η Τουρκία ήταν μια στρατιωτικά και αστυνομικά διοικούμενη χώρα με την κυριαρχία ενός μόνο κόμματος μέχρι το 1946. Την περίοδο αυτή, η Τουρκία ξεκινά να δένεται στο δυτικό άρμα λαμβάνοντας γεναιόδωρη βοήθεια από το σχέδιο Μάρσαλ, μετέχοντας στον πόλεμο της Κορέας και μπαίνοντας στην Ατλαντική Συμμαχία (ΝΑΤΟ).
Το 1960 είναι χρονιά αλλαγών για την Τουρκία. Το σχέδιο Μάρσαλ φτάνει στο τέλος του και η χώρα γνωρίζει οικονομική κρίση, που με τη σειρά της θα πυροδοτήσει και πολιτική αναταραχή. Μετά από χρόνια συντηρητικής διακυβέρνησης ο νέος πρωθυπουργός Ατνάν Μεντερές του Δημοκρατικού Κόμματος, έδειχνε πιο θετικός να διερευνήσει την πιθανότητα προσέγγισης της Σοβιετικής Ένωσης για εξασφάλιση δανείου. Το Δημοκρατικό Κόμμα και ο ίδιος ο Μεντερές δεν ήταν αριστεροί. Ανήκαν στον φιλελεύθερο χώρο, κινούνταν στα δεξιά του πολιτικού φάσματος, αλλά η πρόθεσή τους να ακολουθήσει η Τουρκία πολιτική ελαφρώς πιο ευέλικτη, εξόργισε πολλούς εντός και εκτός στρατεύματος.
Η συνέχεια στο Military History
