Υπογράφεται στην Ουάσιγκτον μεταξύ 12 κρατών η ιδρυτική Συνθήκη του Οργανισμού Βορειο-Ατλαντικού Συμφώνου (North Atlantic Treaty Organization, ΝΑΤΟ).
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε τελειώσει, οι δυνάμεις του Άξονα είχαν νικηθεί και 12 εκατομμύρια περίπου ξένοι στρατιώτες (2 εκατομμύρια Αμερικανοί και 10 εκατομμύρια Σοβιετικοί) βρίσκονταν σε ευρωπαϊκό έδαφος. Με τον Κόκκινο Στρατό να μην έχει πρόθεση αποχώρησης οι ανησυχίες των δυτικών χωρών εξελίχθηκαν σε προσπάθεια να εξασφαλίσουν μια μόνιμη δέσμευση των ΗΠΑ στη συλλογική ασφάλεια της Ευρώπης. Οι ίδιες οι ΗΠΑ, απρόθυμες αρχικά, άρχισαν σταδιακά να βλέπουν τον κίνδυνο να μετατραπεί η Ευρωπαϊκή ήπειρος (και όχι μόνο αυτή) σε μια μεγάλη ζώνη επιρροής -ή και πλήρους ελέγχου- της ΕΣΣΔ.
Με αυτό το σκεπτικό, δημιουργήθηκε με την υπογραφή των ΗΠΑ, του Καναδά, της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ολλανδίας, του Βελγίου, της Νορβηγίας, της Δανίας, της Ισλανίας, του Λουξεμβούργου και της Πορτογαλίας μια αμυντική συμμαχία για τη συλλογική ασφάλεια στην Ευρώπη. Οι δύο αμερικανικές και δέκα ευρωπαϊκές χώρες συμφώνησαν πως επίθεση εναντίον ενός θα σημαίνει επίθεση κατά όλων, ενώ δήλωναν την προσήλωσή τους στην ειρήνη και στη σταθερότητα και δεσμεύονταν να συνεργαστούν στενά για την δημιουργία πνεύματος ασφάλειας στον μεταπολεμικό κόσμο, κάτι απαραίτητο για την ανοικοδόμηση που βρισκόταν σε εξέλιξη.
Η συνέχεια στο Military History
