Το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων Ιωαννίνων καταδικάζει ερήμην σε θάνατο 1.930 Τσάμηδες, που βαρύνονταν με εγκλήματα πολέμου και συνεργασία με τον εχθρό κατά τη διάρκεια της Κατοχής (απόφαση υπ’ αριθμ. 344).
Οι Τσάμηδες είναι μια φυλετική ομάδα που κατοικούσε στην περιοχή της ευρύτερης Θεσπρωτίας, στη δυτική Ήπειρο. Αποτελούν μία από τις φυλές που συγκροτούν το έθνος των Αλβανών. Χριστιανοί, μεταστράφησαν μαζικά στο Ισλάμ κατά την Οθωμανική κατάκτηση στον 14ο αιώνα και η σχέση τους με τους Έλληνες περνούσε περιόδους σύγκρουσης και συνύπαρξης. Το 1923 με την ελληνοτουρκική συμφωνία ανταλλαγής των πληθυσμών, ζήτησαν και πέτυχαν να εξαιρεθούν στη βάση ότι αν και μουσουλμάνοι, δεν ήταν εθνικά Τούρκοι αλλά δεμένοι με την παράδοση και ιστορία του τόπου τους.
Οι εντάσεις μεταξύ Ελλήνων και Τσάμηδων αυξήθηκαν τα επόμενα χρόνια, που ήταν εποχές μεγάλων ανακατατάξεων στην Ελλάδα (ανταλλαγή πληθυσμών, γλωσσικό ζήτημα, πολιτειακό, Διχασμός) αλλά και από τη δημιουργία και δράση του Αλβανικού κράτους και τον ιταλικό επεκτατισμό, που ενθάρρυνε οποιαδήποτε τάση ανατροπής της τάξης στην Ελλάδα. Οι εντάσεις οδήγησαν σε κάποια κατασταλτικά μέτρα από ελληνικής πλευράς, όχι αδικαιολόγητα, δεδομένης της δράσης κάποιων Τσάμηδων.
Η συνέχεια στο Military History
