Αμερικανικό υποβρύχιο τορπιλίζει το ιαπωνικό αεροπλανοφόρο συνοδείας Chuyo, που βυθίζεται με απώλεια 1.270 ζωών. Το Chuyo και έπλεε το βράδυ της προηγουμένης από τη νήσο Truk στη Μικρονησία, μαζί με δύο ελαφρά αεροπλανοφόρα και υπό τη συνοδεία ενός ελαφρού καταδρομικού και τεσσάρων αντιτορπιλικών, όταν πέντε λεπτά μετά τα μεσάνυχτα δέχτηκε μια τορπίλη.

Η τοπίλη προήλθε από το αμερικανικό υποβρύχιο USS Sailfish, κλάσης “Sargo”, που βρισκόταν σε περιπολία νοτίως της νήσου Honsu, όταν έλαβε σήμα για διερχόμενη νηοπομπή εχθρικών πολεμικών. Τη νύχτα της 3ης προς 4η Δεκεμβρίου 1943, υπό σφοδρή θαλασσοταραχή ο κυβερνήτης του υποβρυχίου, Robert E. Mc C. Ward, αναδύθηκε σε βάθος περισκοπίου και έκανε επαφή με το ραντάρ εντοπίζοντας τέσσερα στίγματα σε απόσταση 8 χλμ., δύο μεγάλων και δύο μικρότερων πλοίων. Με προσοχή, το “Sailfish” έλαβε θέση προς τον μεγαλύτερο στόχο και λίγο μετά τα μεσάνυχτα από απόσταση 2.000 μέτρων εξαπέλυσε μια δέσμη τεσσάρων τοπιλών, από τις οποίες οι δύο βρήκαν τον στόχο τους.
Η έκρηξη μίας προκάλεσε μεγάλο ρήγμα στην πλώρη του αεροπλανοφόρου και κατάρρευση του προσθίου τμήματος του καταστρώματος, με κίνδυνο να αποκοπεί πλήρως. Ο πλοίαρχος του Chuyo προσπάθησε να σώσει το πλοίο κλείνοντας τα στεγανά και οπισθοπορώντας με χαμηλή ταχύτητα προς τη Yokosuka, για να περιορίσει την εισροή υδάτων.
Η συνέχεια στο Military History
Μέχρι τα μέσα του 1943, οι τορπίλες Mk14 του USN ήταν τραγικές. Δεκάδες ιαπωνικά πλοία γλίτωσαν από επιθέσεις γιατί οι τορπίλες σε πρώτη δόση είτε περνούσαν πολύ βαθύτερα και ο μαγνητικός μηχανισμός επικρουστήρας δεν δούλευε, άλλες φορές το βάθος ήταν σωστό αλλά πάλι δεν δούλευε ή προκαλούσε έκρηξη σε απόσταση και το πλοίο την γλίτωνε χωρίς ή με μικρές ζημιές. Όταν οι ίδιοι των υποβρυχίων έλυσαν το πρόβλημα ελέγχου του βάθους, αχρήστευσαν τον μαγνητικό πυροκροτητή και η τορπίλη χτυπούσε το πλοίο, πολλές φορές σε ιδανική βολή με την τορπίλη να χτυπά κάθετα το σκάφος, μόνον ένα ντουπ αντί για έκρηξη. Με πλάγια βολή δεν υπήρχε πρόβλημα. Ακόμη και όταν όλα τα τεχνικά προβλήματα λύθηκαν, οι τορπίλες δεν είχαν την ισχύ εν συγκρίσει με τις ιαπωνικές, ως παράδειγμα. Πολλά ιαπωνικά πολεμικά βυθίστηκαν όχι λόγω τις ζημιάς από τις αναιμικές αμερικανικές τορπίλες αλλά από κακή αντιμετώπιση σοβαρών ζημιών από τα ιαπωνικά πληρώματα και την τσαπατσουλιά τους στην αποθήκευση πυρομαχικών. Μερικοί ιστορικοί μάλιστα είχαν ισχυριστεί ότι ο πόλεμος θα είχε γυρίσει την ροή του πολέμου εναντίον της Ιαπωνίας τουλάχιστον έξη μήνες νωρίτερα.