Στο απόγειο της εκστρατείας του Γκουανταλκανάλ, το Ιαπωνικό αυτοκρατορικό ναυτικό αποδύθηκε σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να διατηρήσει ανοιχτή την επαφή με την ιαπωνική φρουρά των νησιών οργανώνοντας τις λεγόμενες επιχερήσεις Tokyo Express. Οι τελευταίες ήταν εξαιρετικά ριψοκίνδυνες και συχνά αιματηρές αποστολές ταχέων πλοίων που προσέγγιζαν τα νησιά και προσπαθούσαν να αφήσουν εφόδια στη σκληρά δοκιμαζόμενη φρουρά, που αντιμετωπίζοντας την πλήρη αμερικανική υπεροχή στον αέρα και σε μεγάλο μέρος στην ξηρά και στη θάλασσα, κυριολεκτικά λιμοκτονούσε.
Από τα μέσα Νοεμβρίου του 1942 ιαπωνικά πλοία προσπάθησαν να προσεγγίσουν τα νησιά αλλά συνάντησαν ισχυρή αντίσταση από αμερικανικά -ιδίως σε νυχτερινές αναμετρήσεις- υπομένοντας απώλειες μεταξύ των πιο αργοκίνητων μεταγωγικών αλλά κυρίως αδυνατώντας να εκτελέσουν την αποστολή τους. Προς τα τέλη του μήνα οι Ιάπωνες αξιωματικοί προσπάθησαν να εφαρμόσουν μια νέα τακτική στέλνοντας στολίσκους ευέλικτων αντιτορπιλικών που κινούμενα με ταχύτητα έριχναν κοντά στις ακτές μεγάλα βαρέλια με εφόδια, αφήνονταν να παρασυρθούν από τα ρεύματα ως την παραλία. Και πάλι όμως το κέρδος ήταν μηδαμινό.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 30 Νοεμβρίου 1942: Ναυμαχία της Τασσαφαρόγκα, μην υποτιμάς τον αντίπαλό σου
Μετά από τρεις τέτοιες αποτυχημένες προσπάθειες στην Τασσαφαρόγκα (περιοχή στο βόρειο Γκουανταλκανάλ) στα τέλη Νοεμβρίου-αρχές Δεκεμβρίου 1942, το ιαπωνικό Ναυτικό ενημέρωσε το Στρατό για την αδυναμία του να εκτελέσει την αποστολή ανεφοδιασμού και την απροθυμία του να θυσιάσει άλλα πλοία άσκοπα. Η αντίδραση του Στρατού ήταν σφοδρή, καθόσον το Ναυτικό είχε κομπάσει πως δεν υπήρχε περίπτωση να διακοπεί η επαφή με τα νησιά. Το χάσμα μεταξύ Ναυτικού και Στρατού στην Ιαπωνία ήταν βαθύ και η αμοιβαία καχυποψία που υπήρχε από τη δεκαετία του 1920 πλέον εμφανιζόταν με τον πιο τραγικό τρόπο.
Η συνέχεια στο Military History
