Ήταν η «…ημέρα που θα θυμόμαστε (ως μέρα) ατιμίας» σύμφωνα με τον Αμερικανό Πρόεδρο Ρούζβελτ στον “Φιλιππικό” του, για την ιαπωνική αιφνιδιαστική επίθεση στο Pearl Harbor στη Χαβάη.
Με την ένταση στην περιοχή του Ειρηνικού να έχει φτάσει στο αποκορύφωμα και με το εμπάργκο πετρελαίου κατά της Ιαπωνίας να έχει φέρει την αυτοκρατορία στα όριά της, οι επιλογές της ηγεσίας της ήταν ή υποταγή στις θελήσεις των ΗΠΑ ή ολομέτωπη επίθεση. Επέλεξαν το δεύτερο, βασισμένοι στις διαβεβαιώσεις του ναυάρχου Γιαμαμότο, ότι ένα ισχυρό, αιφνιδιαστικό χτύπημα, που θα ακρωτηρίαζε τις δυνατότητες των Αμερικανών για αντίδραση στο μέτωπο του Ειρηνικού ήταν δυνατό.
Ο Γιαμαμότο δεν είχε ψευδαισθήσεις. Έχοντας περάσει χρόνο στις ΗΠΑ γνώριζε τις κολοσσιαίες βιομηχανικές δυνατότητες, τις πρωτοπόρες τεχνολογικές κατακτήσεις και τους σχεδόν ανεξάντλητους πόρους που η μεγάλη χώρα της Αμερικής κατείχε. Το χτύπημα που σχεδίασε θα εξαγόραζε πολύτιμο χρόνο, που θα επέτρεπε έναν έντιμο συμβιβασμό στην περιοχή του Ειρηνικού.
Η συνέχεια στο Military History
