Ξεσπά η «Μεγάλη Πυρκαγιά» της Θεσσαλονίκης που θα κατακάψει μέσα σε 32 ώρες το ένα τρίτο της πόλης, αφήνοντας 73.000 κατοίκους άστεγους. Η φωτιά ξεκίνησε ένα φορτίο σανού που άρπαξε από μια οικιακή εστία. Η αρχική αδιαφορία για τη κατάσβεση, οι ισχυροί άνεμοι που φυσούσαν, η απουσία οργανωμένης πυροσβεστικής υπηρεσίας και η κατακράτηση των δεξαμενών με διαθέσιμο νερό από τις συμμαχικές δυνάμεις της Αντάντ, που στάθμευαν πέριξ της πόλης, είχαν σαν αποτέλεσμα η μικροεστία να γιγαντωθεί.
Το 1917, η Θεσσαλονίκη μετρούσε λιγότερα από πέντε χρόνια από την ημέρα που ο ελληνικός στρατός μπήκε στην πόλη ως ελευθερωτής. Η πόλη δεν είχε αλλάξει ιδιαίτερα από την μεσαιωνική εποχή και το ίδιο ίσχυε και για τις υπηρεσίες προστασίας της. Η δόμηση ήταν άναρχη, οι περισσότερες οικίες κατασκευασμένες από παλιά, εύφλεκτα υλικά, το σύστημα υδροδότησης και αποχέτευσης σχεδόν ανύπαρκτο ενώ οι κανόνες υγιεινής και ασφάλειας που οι μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις είχαν πασχίσει να αναπτύξουν τα τελευταία 300 χρόνια, στη Θεσσαλονίκη απλά δεν υπήρχαν. Επιπρόσθετα, τον Οκτώβριο του 1915, Αγγλο-Γαλλικά στρατεύματα αποβιβάστηκαν αιφνιδιαστικά στο λιμάνι καθιστώντας την πόλη ένα οχυρωμένο στρατόπεδο για τις επιχειρήσεις τους στο Βαλκανικό Μέτωπο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δεσμεύοντας όλα τα μέσα και τις προμήθειες για τις ανάγκες τους.
Η συνέχεια στο Military History
