Κατέχοντας την πόλη της Νιγρίτας και θεωρώντας την προώθηση των Ελλήνων στην περιοχή της Μακεδονίας κατά τον Α’ Βαλκανικό υπερβολική και ενάντια στα βουλγαρικά συμφέροντα, τμήμα του βουλγαρικού στρατού (τάγμα πεζικού, ίλη ιππέων και στοιχείο πυροβολικού) περνά τη γέφυρα του Όρλιακου (σημ. Στρυμωνικό). Και αφού κατέβαλε τη φρουρά του και εξουδετέρωσε τα ελληνικά φυλάκια Δημητριτσίου και Λυγαριάς, στάθμευσε στην Αγία Παρασκευή αναμένοντας ενισχύσεις από τη Νιγρίτα.
Δυστυχώς για αυτούς, ο αγγελιαφόρος, που είχε σταλεί με το αίτημα για ενισχύσεις, αιχμαλωτίστηκε από ελληνική περίπολο και τα σχέδια αποκαλύφθηκαν. Η ελληνική φρουρά της Τερπνής, ένας λόχος 130 ανδρών, κινήθηκε και έπιασε τα υψώματα γύρω από την πόλη με κεντρικό σημείο τα Πλατανούδια. Ανταρτικά σώματα αλλά και πολίτες της περιοχής οπλίστηκαν και συνέδραμαν τον ελληνικό στρατό χτυπώντας το βουλγαρικό τμήμα, που μην έχοντας λάβει νέα από τον αγγελιαφόρο τους από την προηγουμένη, υποχώρησε προς τη Νιγρίτα.
Η συνέχεια στο Military History
