Ο εξουθενωμένος Βουλγαρικός στρατός εξαπολύει μια από τις μεγαλύτερες και πιο φιλόδοξες επιθέσεις του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η Τσατάλτζα της Ανατολικής Θράκης οχυρώθηκε για να ανακόψει την πορεία του Βουλγαρικού στρατού, που έχοντας νικήσει επανειλημμένα τον οθωμανικό, τον είχε αποκόψει από την Ευρώπη στη Θράκη και στην ανατολική Μακεδονία. Διάσπαση της τελευταίας αυτής γραμμής άμυνας του τουρκικού στρατού, θα άφηνε ανοιχτό τον δρόμο για την κατάληψη της πρωτεύουσας Κωνσταντινούπολης και θα έφερνε όχι μόνο το τέλος του πολέμου, αλλά και σημαντικότατες γεωπολιτικές ανακατατάξεις.
Ατυχώς για τους Βουλγάρους, η διάρρηξη της γραμμής άμυνας υπήρξε δυσκολότερη από ό,τι υπολόγιζαν. Οι αιματηρές συγκρούσεις του προηγούμενου μήνα είχαν απομειώσει τη δύναμη των βουλγαρικών Μεραρχιών και είχαν κουράσει το προσωπικό τους, σωματικά και ψυχικά ενώ οι γραμμές ανεφοδιασμού τους είχαν υπερεκταθεί.
Από την άλλη πλευρά, η γραμμή της Τσατάλτζας ήταν ισχυρή τοποθεσία. Ήδη από τον ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877, ο Οθωμανικός στρατός οργάνωσε το έδαφος εκεί για να αναχαιτίσει τους Ρώσους. Στις επόμενες δεκαετίες, Γερμανοί σύμβουλοι βελτίωσαν τις αμυντικές υποδομές με σειρές χαρακωμάτων και δέκα οχυρές θέσεις πολυβολείων που ενώνονταν με υπόγειες σήραγγες, θωρακισμένα αμπρί και πολλαπλές θέσεις πυροβολικού. Με την έναρξη των επιχειρήσεων, μέρος των πυροβόλων της οχυρωματικής γραμμής στάλθηκε στην Αδριανούπολη, αλλά μετά την κατάληψη της πόλης και τη μάχη του Λουλέ Μπουργκάς, η στρατηγική θέση της τοποθεσίας έκανε τους Οθωμανούς επιτελείς να την ενισχύσουν ξανά.
Η συνέχεια στο Military History
