Με παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων, και συγκεκριμένα του τσάρου Νικολάου του 2ου προς τον σουλτάνο Αβδούλ Χαμίντ, επιτυγχάνεται κατάπαυση του πυρός στο ελληνοτουρκικό μέτωπο του 1897 και τα στρατεύματα σταματούν κάθε δραστηριότητά τους.
Οι Τούρκοι είχαν προελάσει ήδη και καταλάβει ολόκληρη τη Θεσσαλία, ενώ ετοιμάζονταν για νέα επίθεση προς Λαμία, όταν έφτασαν οι διαταγές της εκκεχειρίας. H συμφωνία υπογράφηκε στο χωριό Ταράτσα. Στο μέτωπο της Ηπείρου, που ήταν μικρότερο και πιο απομονωμένο, οι ελληνικές δυνάμεις σημείωσαν κάποιες επιτυχίες στον τομέα Άρτας-Πέτα.
Ο σύντομος πόλεμος όμως είχε τελειώσει. Μέσα σε ένα μήνα και δυο μέρες, οι συνολικές απώλειες για την ελληνική πλευρά ήταν 672 νεκροί, 2.383 τραυματίες και 252 αιχμάλωτοι και για την τουρκική 1.111 νεκροί, 3.238 τραυματίες και 15 αιχμάλωτοι.
Οι απώλειες ήταν πραγματικά μεγάλες, αν ληφθεί υπόψη ότι η συνολική παρατακτέα δύναμη του Ελληνικού Στρατού στο μέτωπο έφτασε τους 38.000 άνδρες περίπου, από τους 75.000 που συγκεντρώθηκαν, χωρίς να υπολογίσουμε τους 2.000 Ιταλούς “Γαριβαλδίνους” εθελοντές. Οι τουρκικές απώλειες, αν και μεγαλύτερες, είναι μάλλον μικρές αν σκεφτούμε ότι ήταν ο επιτιθέμενος σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, θέση που πάντα επιφέρει φθορά.
Η συνέχεια στο Military History
