Σε μια κρίσιμη φάση της ελληνικής επανάστασης, όπου ο Ιμπραήμ είχε σχεδόν κυριαρχήσει στην Πελοπόννησο, ο Κιουταχής στην Στερεά και οι επαναστατικές δυνάμεις είχαν ατονήσει λόγω και των εμφυλίων συγκρούσεων, η κυβέρνηση από την Ύδρα αποφάσισε να αναθέσει τη διεύθυνση των επιχειρήσεων σε Άγγλους αξιωματικούς.
Ο Ρίτσαρντ Τσώρτς, πρώην διοικητής του ελληνικού αποικιακού συντάγματος των Επτανήσων (The Duke of York’s Greek Light Infantry Regiment), ανέλαβε τη διεύθυνση των χερσαίων δυνάμεων και ο λόρδος Τόμας Κόχραν τη διεύθυνση των ναυτικών αντίστοιχα. Πρώτο τους μέλημα ήταν η αποκατάσταση της επικοινωνίας μεταξύ Πελοποννήσου και Στερεάς, με την απόκτηση ναυτικής κυριαρχίας στον Κορινθιακό κόλπο. Ο πλοίαρχος Φραγκίσκος Άστιγξ (Frank Hastings), με το ατμοκίνητο «Καρτερία» επικεφαλής έξι πολεμικών έπλευσε προς την Ιτέα, όπου ναυλοχούσε ο εχθρικός στόλος.
Η συνέχεια στο Military History
