Πεθαίνει ο «αητός της Ρούμελης», αρχιστράτηγος των επαναστατικών στρατευμάτων, Γεώργιος Καραϊσκάκης, από μοιραίο τραυματισμό που δέχθηκε την προηγούμενη μέρα κατά τη μάχη του Φαλήρου, ενώ διοικούσε έφιππος.
Ο Καραϊσκάκης είχε επιστρέψει στην περιοχή του Φαλήρου για να αναλάβει τις επιχειρήσεις κατά των τουρκικών δυνάμεων που περιέσφιγγαν την Ακρόπολη των Αθηνών. Πριν από αυτό, είχε αναλάβει επιχειρήσεις σε ολόκληρη την περιοχή της Στερεάς Ελλάδος, ενισχύοντας φρoυρές και περάσματα και χτυπώντας και αποδυναμώνοντας καίρια τις τουρκικές και αλβανικές ενισχύσεις. Με τα νώτα των τουρκικών δυνάμεων αποκομμένα μετά από τέσσερις μήνες επιχειρήσεων από το Μεσολόγγι ως την Αταλάντη, οι αριθμητικά λιγότεροι επανάστατες, που δεν διέθεταν ιππικό ή μεγάλες δυνάμεις πυροβολικού είχαν σίγουρα περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας.
Ο Καραϊσκάκης ανέλαβε δράση με 1.000 περίπου έμπειρους άνδρες που οργανώθηκαν στην περιοχή του Κερατσινίου και απέκρουσαν επανειλημμένα τις τουρκικές επιθέσεις. Γρήγορα ενισχύθηκαν από σώματα Πελοποννησίων υπό τον Γενναίο Κολοκοτρώνη κι άλλους οπλαρχηγούς, που με την είδηση της άφιξής του και τις επιτυχίες των προηγουμένων μηνών (ειδικά τη μεγάλη νίκη στην Αράχωβα) έσπευσαν να πυκνώσουν τις τάξεις του. Ο Καραϊσκάκης υπέφερε ακόμα από πυρετό, μια κατάσταση που τον ταλαιπωρούσε στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του αλλά οι έντονοι ρυθμοί και οι πολεμικές υποχρεώσεις δεν του επέτρεπαν την ανάπαυλα. Μαζί με τις ενισχύσεις συνέλαβε ένα σχέδιο φθοράς του αντιπάλου, κινούμενος σε κλιμακωτά νέες οχυρές θέσεις, εμπλέκοντας τον εχθρό σε μικρές συμπλοκές.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 7/19 Δεκεμβρίου 1826: Ο Καραϊσκάκης χτυπά στο Τουρκοχώρι Βοιωτίας
Το σχέδιο απαιτούσε καλή διοίκηση στα χαμηλά κλιμάκια και πειθαρχία και αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο, ειδικά όσο τα άπειρα σώματα των επαναστατών πύκνωναν τις τάξεις του στρατού του και μετακινούντο όλο και σε πιο απομακρυσμένες τοποθεσίες. Συχνά, ο Καραϊσκάκης έφτανε στο σημείο να πρέπει να επεμβαίνει προσωπικά διευθύνοντας μικροσυμπλοκές ακόμα και σε μικρά ταμπούρια, εμπύρετος και εκτεθειμένος στα εχθρικά πυρά. Ο Κολοκοτρώνης και άλλοι οπλαρχηγοί τον προειδοποίησαν να αποφεύγει τέτοιες πρακτικές, καθώς ήταν πλέον αρχιστράτηγος αλλά ο Καραϊσκάκης δεν άκουγε και η αίσθηση του καθήκοντος τον έπσρωχνε πάντα στην πρώτη γραμμή.
Η συνέχεια στο Military History
