Πρωτοστάτης στον αγώνα της ανεξαρτησίας, η Μάνη, αποτελούσε ήδη από την αρχή της οθωμανικής κατάκτησης ιδιαίτερο τμήμα της Πελοποννήσου, καθώς τα απόκρημνα βουνά και η δυσπρόσιτη τοποθεσία, την καθιστούσαν ένα μικρό κράτος εν κράτει. Οι Τούρκοι, είτε από απροθυμία να την καθυποτάξουν είτε επειδή αποφάσισαν πως δεν είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για μια φτωχή περιοχή πάνω στα βουνά, άφησαν την Μάνη ήσυχη και σε συνδυασμό με το αδάμαστο πνεύμα των κατοίκων της, έφτασαν να τους αναγνωρίζουν ως εν δυνάμει αυτόνομους.
Οι Μανιάτες ήταν από τους πρώτους που σήκωσαν τη σημαία της επανάστασης του 1821 στη νότια Ελλάδα. O περήφανος χαρακτήρας τους όμως, τους ώθησε να εμπλακούν στις διχόνοιες, που εκκίνησαν με προστριβές μεταξύ των οπλαρχηγών και κατέληξαν στους εμφυλίους πολέμους το διάστημα 1824-1825.
Στην αναταραχή αυτή, οι Οθωμανοί κάλεσαν το αυτόνομο χεδιβάτο της Αιγύπτου να καταστείλει την ελληνική επανάσταση. Με τη βοήθεια του, που διέθετε στρατό εκπαιδευμένο από Ευρωπαίους, η Ελληνική επανάσταση θα έσβηνε και οι Αιγύπτιοι θα κρατούσαν την Πελοπόννησο και την Κρήτη. Έτσι, με τους Έλληνες χωρισμένους, τον Κολοκοτρώνη στη φυλακή, τον γιό του Πάνο νεκρο και τον Νικηταρά να έχει διαφύγει για να μην βρει ανάλογη τύχη, ο Ιμπραήμ πασάς, θετός γιός του χεδίβη, αποβιβάστηκε με τον αιγυπτιακό στρατό στην Μεθώνη.
Η συνέχεια στο Military History
Δεν μαθαίνουμε για κάποιο λόγο ποτέ τις 3 ήττες του Ιμπραήμ στην Μάνη Βέργα/Διρό/Πολυάραβος παρόλο που ο Ιμπραήμ ηττήθηκε κατα κράτος.
Στο Διρό ο Ιμπραήμ νικήθηκε από Μανιάτισσες παρακαλώ, στην Αγία Λαύρα από καλογέρους, στους Μύλους τον σταμάτησαν λίγες εκατοντάδες, για να μην έχει δε την τύχη του Δράμαλη κρατούσε ενωμένο το στρατό, προέλαυνε και κατάστρεφε περιοχές, απέφευγε τις περιοχές που ήταν κατάλληλες για ενέδρα και προκαλούσε συνέχεια ανεπιτυχώς το Θ. Κολοκοτρώνη για να πολεμήσουν, μάταια, ο έμπειρος αρχηγός περίμενε την κατάλληλη στιγμή, αλλά τον πρόλαβε το Ναυαρίνο. Από τους συνολικά 40.000 που έφερε στην Πελοπόνησσο έφυγαν με τα γαλλικά κυρίως καράβια από το 1828 21.000 άνδρες. Δυστυχώς πρόλαβαν να πουλήσουν στα σκλαβοπάζαρα της αφρικής αρκετά γυναικόπαιδα, τα οποία τα επόμενα χρόνια Έλληνες, ευρωπαίοι και λίγοι αμερικάνοι έψαχναν και προσπαθούσαν να εξαγοράσουν για να τα σώσουν.
Μερικά γεγονότα χωρίς σχολιασμό για τη εποχή επειδή πράγματι πολλά δεν μάθαμε, αλλά και κάτι για τη Μάνη: την εποχή της τουρκοκρατίας στο Μοριά οι πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές ήταν οι καζάδες της Γαστούνης-Ηλείας (γεωργία), των Καλαβρύτων (κτηνοτροφία) και η Μάνη (οι πιο επιτυχημένοι πειρατές αλλά και καταφύγιο των πιο ανυπότακτων Ρωμιών).
“Από ημάς τους ολίγους Έλληνας της Μάνης και λοιπούς Έλληνας ευρισκομένους εις αυτήν.
Προς τον Ιμβαήμπασαν της Αιγύπτου.
Ελάβαμεν το γράμμα σου, εις το οποίον είδαμεν να μας φοβερίζεις ότι, αν δε σου προσφέρομεν την υποταγήν μας, θέλεις εξολοθρεύσει τους Μανιάτας και την Μάνην. Δια τούτο και ημείς σε περιμένομεν με όσας δυνάμεις θελήσεις. Οι κάτοικοι της Μάνης γράφομεν και σε περιμένομεν”.
ΥΓ Τιμη κ Δοξα στον Ηρωα ΛΙΑΚΟ ΓΛΕΤΖΕ
Ελαφρυ το χωμα Στρατηγε
Τρεχοντας εφυγε ο Μπραημης μετα τον Πολυ(τζ)αραβο οπου-μεταξυ αλλων- 2-3 Μαυλευριανοι Μανιατες με καταδρομικη τη νυχτα κοντεψαν να τον σκοτωσουν στη σκηνη του(εφαγαν εναν στρατηγο του τελικα)….
“Να κι οι μανιάτες, είναι όπως οι βράχοι τους, σουβλεροί κι ολόρθοι κι ολόγυμνοι κι απάτητοι και ξεμοναχιασμένοι” Κωστής Παλαμάς