Στις 20 Μαρτίου 1822 (8 Μαρτίου με το παλιό Ιουλιανό Ημερολόγιο), οι κλέφτες του Ολύμπου υψώνουν το λάβαρο της επανάστασης, στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδος στο Λιβάδι Λάρισσας.
Αν και βρισκόταν στο ενδιάμεσο μεταξύ της επαναστατημένης Μολδοβλαχίας και του Μωριά και της Ρούμελης, η περιοχή της Μακεδονίας και του Ολύμπου δίστασε να μετάσχει στην επανάσταση, που ξέσπασε την Άνοιξη του 1821. Ειδικά ο Όλυμπος ήταν καταφύγιο κλεφτών από τον 18ο αιώνα κι όλας, με πολλές ομάδες να έχουν τα λημέρια τους στις απόκρημνες πλαγιές του, που η οθωμανική εξουσία δεν τους έφτανε.
“Εγώ ’μαι ο γέρο-Όλυμπος, στον κόσμο ξακουσμένος.
Έχω εξήντα δυο κορφές και τριάντα δυο βρυσούλες,
κάθε κορφή και φλάμπουρο, κάθε βρύση και κλέφτης”.
(δημοτικό τραγούδι)
Η συνέχεια στο Military History
