Ελληνικός στόλος από την Ύδρα, τις Σπέτσες και τα Ψαρά υπό τους Ανδρέα Μιαούλη και Νικολή Αποστόλη, αιφνιδιάζει τον τουρκικό στόλο το πρωΐ της 20ής Φεβρουαρίου 1822 (με το Παλιό Ιουλιανό Ημερολόγιο) στον κόλπο των Πατρών. Η πόλη πολιορκείτο από τους Έλληνες επαναστάτες και τα τουρκικά πλοία είχαν καταφτάσει ακριβώς για να σπάσουν τον αποκλεισμό και να ανεφοδιάσουν τους πολιορκημένους.
Ο μικτός τουρκο-αιγυπτιακό-τυνησιακός και αλγερινός στόλος είχε συγκεντρωθεί στις αρχές του 1822 στην Κωνσταντινούπολη και απέπλευσε στις 24 Ιανουαρίου για το Αιγαίο. Αποτελείτο από 72 πλοία διαφόρων τύπων και μετέφερε συνολικά 4.000 στρατιώτες. Το μέγεθος του στόλου και μόνον έκανε τους ναυάρχους, καπουδάν-πασά Καρά Αλί και καπουδάν-μπέη Ισμαήλ Γιβραλτάρ να έχουν εμπιστοσύνη στην ισχύ τους και ήταν βέβαιοι ότι οι Έλληνες δεν θα τολμούσαν να τους επιτεθούν. Άλλωστε, τα πλοία του τουρκικού στόλου ήταν μεγαλύτερα και με ισχυρό πυροβολικό σε σύγκριση με τα ελληνικά, που ήταν απλά εμπορικά, εξοπλισμένα με μια σειρά πυροβόλων για προστασία από τους πειρατές.
Η πραγματικότητα, ωστόσο, ήταν διαφορετική. Ο Ελληνικός επαναστατικός στόλος είχε κατορθώσει να συγκεντρώσει τον εντυπωσιακό αριθμό των 63 πλοίων (27 από την Ύδρα, 20 από ττις Σπέτσες και 16 από τα Ψαρά), επανδρωμένα όλα με τους καλύτερους καπετάνιους, και πληρώματα με εμπειρία από μάχες με πειρατές. Αντίθετα, ο οθωμανικός στόλος είχε έλλειψη από πληρώματα με πείρα στις θάλασσες, έχοντας χάσει τους Έλληνες που μέχρι τότε υπηρετούσαν ως ναυτικοί.
Η συνέχεια στο Military History
