Κατά τη διάρκεια του Αμερικανοβρετανικού πολέμου του 1812, βρετανικές δυνάμεις αποβιβάζονται κοντά στην πρωτεύουσα Ουάσινγκτον και την πυρπολούν.
Η εκστρατεία κατά της Ουάσινγκτον ήταν πρωτοβουλία του βρετανικού ναυτικού και συγκεκριμένα του Αντιναυάρχου Κόκμπερν, δευτέρου τη τάξει στην ιεραρχία μετά τον Ναύαρχο Κόχραν. Ο Κόκμπερν διοικούσε έναν στόλο 4 πλοίων της γραμμής (βαρέα πολεμικά), 20 μικρότερων κάθε τύπου και 20 μεταγωγικών που μετέφεραν 4.000 πεζούς στρατιώτες και πεζοναύτες του Αντιστρατήγου Ρόμπερτ Ρος.
Ο Ρος ήταν διαστακτικός σε μια επιδρομή κατά οχυρής τοποθεσίας, όπως ανέμενε να είναι η πρωτεύουσα ενός κράτους. Οι άνδρες του, βετεράνοι των εκστρατειών κατά του Ναπολέοντα, ήταν περιορισμένοι στα πλοία πάνω από 3 μήνες. Το πυροβολικό του περιοριζόταν σε 3 πυροβόλα μόλις και 60 εκτοξευτές των αναξιόπιστων και αναιμικών ρουκετών Congreve, ενώ δεν είχε καθόλου ιππικό.
Από την άλλη, οι αμερικανικές δυνάμεις δεν ήταν οι αναμενόμενες. Ενώ θεωρητικά ο αμερικανός Ταξίαρχος Γουίντερ μπορούσε να υπολογίζει σε 15.000 εθνοφρουρούς και τακτικούς, είχε στη διάθεσή του μόνον 120 δραγώνους ιππείς, 300 τακτικούς πεζούς και 1.500 εθνοφρουρούς χωρίς ρουχισμό και με ελλιπή οπλισμό. Το πυροβολικό του ήταν ισχυρό αλλά χωρίς επαρκή εκπαίδευση.
Η συνέχεια στο Military History
