Σε μια δραματική και πολυαίμακτη κίνηση στο πρελούδιο της Γαλλικής Επανάστασης, ο λαός του Παρισιού κινούμενος από επαναστατικό οίστρο καταλαμβάνει το φρούριο της Βαστίλης. Το τελευταίο έστεκε ως έμβλημα της βασιλικής ισχύος και της κρατικής καταπίεσης στις όχθες του Σηκουάνα, ενώ ήταν διαβόητη φυλακή αντιφρονούντων και εγκληματιών.
Οι λόγοι της έκρηξης της Γαλλικής Επανάστασης γεμίζουν τόμους ολόκληρους αλλά κατά βάση ήταν η παρατεταμένη καταπίεση των κατώτερων στρωμάτων της γαλλικής κοινωνίας: των αγροτών, εργατών, μικροτεχνιτών και επαγγελματιών, που συγκροτούσαν το 98% του πληθυσμού. Με το υπόλοιπο 2% της αριστοκρατίας να καταλαμβάνει και να κρατά ζηλόφθονα την πολιτική και οικονομική εξουσία και να εμποδίζει οποιαδήποτε έκφραση της πλειοψηφίας.
Το 1780, η Γαλλία βρισκόταν και πάλι σε πόλεμο με τη Μεγάλη Βρετανία ενώ υποστήριζε και τις νεαρές ΗΠΑ που είχαν επαναστατήσει. Ο πόλεμος δημιούργησε οικονομική κρίση που με το πέρας του (1783) επιβάρυνε ακόμη περισσότερο τις χαμηλότερες τάξεις με βαριά φορολογία. Στις 5 Μαΐου 1789, η Συνέλευση των Τάξεων, ένα κοινοβουλευτικό όργανο που αντιπροσώπευε τις τρεις τάξεις της χώρας (1η: κλήρος, 2η: αριστοκρατία, 3η: έμποροι, βιοτέχνες, εργάτες, αγρότες) συνεκλήθη για να πάρει δραστικά μέτρα αλλά οι ευγενείς ακύρωσαν τις αποφάσεις. Η οργή ήταν διάχυτη σε όλο το βασίλειο. Οι εκπρόσωποι της 3ης Τάξης αποχώρησαν για να συγκροτήσουν την “Εθνική Συνέλευση”, ένα αυτοσχέδιο όργανο για να συντάξει το πρώτο Σύνταγμα της Γαλλίας.
Η συνέχεια στο Military History
