Οι βρετανικές δυνάμεις του υποστρατήγου Καρόλου Κορνγουώλις νικούν δια εφόδου υπερδιπλάσιες δυνάμεις Αμερικανών επαναστατών, στον πόλεμο της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας.
Η μάχη ήταν η μεγαλύτερη και πιο επίμονη σύγκρουση εκ παρατάξεως στο νότιο μέτωπο επιχειρήσεων. Οι δυνάμεις των Βρετανών είχαν καταφέρει σκληρά χτυπήματα στους Αμερικανούς επαναστάτες, ιδίως μετά τη μάχη του Cowpens αλλά είχαν υποστεί μεγάλες απώλειες. Προκειμένου να αναλάβουν, ξεκίνησαν μεγάλες προσπάθειες στρατολόγησης νεοσυλλέκτων μεταξύ των βασιλοφρόνων Αμερικανών ενώ ο λόρδος Κορνγουώλις καταδίωξε τα υπολείμματα της στρατιάς των επαναστατών, η οποία όμως κατόρθωσε να διαφύγει περνώντας τον πλημμυρισμένο ποταμό Νταν.
Έτσι, ο Κορνγουώλις έμεινε με ανεπαρκείς δυνάμεις και χωρίς εφόδια (είχε πυρπολήσει τις άμαξες εφοδίων του για να μην τον καθυστερούν στην καταδίωξη του εχθρού) και αναγκάστηκε να αναζητήσει την ένωσή του με τις δυνάμεις του στρατηγού Φίλιπς και του Μπένεντικτ Άρνολντ στη Βιρτζίνια, αφήνοντας τους Αμερικανούς ελεύθερους να αναδιοργανωθούν και να αναλάβουν τον έλεγχο στο Νότο.
Στις 14 Μαρτίου 1781, ο Κορνγουώλις πληροφορήθηκε πως ο Αμερικανός στρατηγός Γκέητς με τις δυνάμεις του είχε στρατοπεδεύσει στο Guilford Court House, ένα συνοικισμό στην Βόρεια Καρολίνα, λίγα χιλιόμετρα από τη θέση του και παρακινούμενος από το επιθετικό του πνεύμα κινήθηκε εναντίον του. Στη διάθεσή του είχε λιγότερους από 2.000 τακτικούς έναντι άνω των 5.000 επαναστατών, υπολόγιζε όμως στην έλλειψη ψυχραιμίας και πειθαρχίας που διακατείχε τους πολιτοφύλακες, οι οποίοι συγκροτούσαν το 60% του στρατού του Γκέητς.
Η συνέχεια στο Military History
