Κατά την πολιορκία της Ακρόπολης των Αθηνών από τα Ενετικά στρατεύματα του στρατηγού Φρανσίσκο Μοροζίνι, βολές όλμων θέτουν φωτιά στην πυριτιδαποθήκη που είναι στον Παρθενώνα, που είχε από χρόνια μετατραπεί σε μεγάλο τζαμί. Από την τρομακτική έκρηξη καταστρέφεται σημαντικό τμήμα του αρχαίου ναού για να μην ξαναχτιστεί ποτέ.
Ο ΣΤ΄Ενετοτουρκικός πόλεμος είχε ξεκινήσει τρία χρόνια πριν, το 1684, ως συνέχεια της αποτυχημένης προσπάθειας των Οθωμανών να καταλάβουν την Βιέννη. Για πρώτη φορά, η Βενετία αποφάσισε να αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων αντί να αντιδρά στην επιθετικότητα των Οθωμανών, εκστρατεύοντας στον ελληνικό χώρο ανακτώντας και ενισχύοντας πολλές από τις παράλιες κτήσεις της. Η απόφαση ήταν σημαντική καθώς το ναυτικό της παρέμενε ισχυρό αλλά οι στρατιωτικές της δυνάμεις είχαν εξασθενίσει ως αποτέλεσμα του Κρητικού Πολέμου.
Παρόλα αυτά, ο ενετικός στόλος εκκίνησε καταλαμβάνοντας το νησί της Santa Maura (Λευκάδα) στις αρχές Αυγούστου και διεκπεραιώσε τον στρατό στην Αιτωλοακαρνανία με τις πόλεις του Αιτωλικού και του Μεσολογγίου να πέφτουν σύντομα στα χέρια της. Οι δυνάμεις τους ενισχύθηκαν σύντομα από Έλληνες αρματωλούς και εθελοντές. Ως τα τέλη Σεπτεμβρίου, οι Ενετοί του Φραντσέσκο Μοροζίνι είχαν κυριαρχήσει στη Δυτική Στερεά και είχαν περάσει στην Πελοπόννησο ενώ η κατάληψη της Πρέβεζας τους εξασφάλισε όλο τον Αμβρακικό κόλπο.
Το 1687 ο Μοροζίνι πήρε ενισχύσεις από τη Βενετία, που έστειλε μισθοφόρους από το Ανόβερο και τη Σαξωνία καθώς και επιπλέον πλοία. Με τις δυνάμεις αυτές πέρασε στο Μωριά και μέσα στο καλοκαίρι κυριάρχησε στις σημαντικότερες πόλεις (Κορώνη, Καλαμάτα, Nαυαρίνο, Μεθώνη, Ναύπλιο, Πάτρα, Ναύπακτο, Ρίο και Αντίριο, Χλεμούτσι, Ακροκόρινθο, Μυστρά). Έχοντας απελευθερώσει όλη σχεδόν την Πελοπόννησο αφήνοντας μόνο το φρούριο της Μονεμβασιάς υπό πολιορκία, ο Μοροζίνι έλαβε το επίθετο “Peloponnesiacus” και συνέχισε προς την ανατολική Στερεά και την Αθήνα.
Η συνέχεια στο Military History
