Οι στόλοι της Ισπανίας και των ιταλικών πόλεων καταναυμαχούν τον οθωμανικό στόλο, στα ανοιχτά του Κορινθιακού κόλπου.
Για χρόνια η Βενετία προσπαθούσε να αναχαιτίσει τις επεκτατικές ορέξεις της αυτοκρατορίας των Οθωμανών αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Υστερώντας συντριπτικά σε μέσα και άνδρες, οι Ενετοί συγκρούστηκαν κατ’επανάληψη με τις οθωμανικές στρατιές και παρόλο που προξένησαν μεγάλη φθορά, οι αριθμοί τους, τους λύγισαν. Το 1540 έφτασαν σε έναν συμβιβασμό με τον σουλτάνο Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, ελπίζοντας πως αυτό θα ήταν το τέλος. Ο διάδοχός του, Σελίμ ο 2ος, θεώρησε τη συνθήκη ως έκφραση αδυναμίας των Χριστιανών και εξαπέλυσε το 1570 μια νέα εκστρατεία εναντίον τους, αυτή τη φορά με έπαθλο την Κύπρο.
Οι Ενετοί ήταν αποφασισμένοι να μην χάσουν την Κύπρο και αποτάθηκαν για βοήθεια στον Πάπα. Ο Πίος ο 5ος προσπαθούσε ήδη από το 1566 να συμπήξει μια σταυροφορία ή καλύτερα πανχριστιανική συμμαχία, μεταξύ των καθολικών δυνάμεων κατά των Τούρκων. Ωστόσο, η Γαλλία και η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν απασχολημένες με τις εσωτερικές αιματηρές έριδες της Λουθηρανής Αναμόρφωσης, που εξελισσόταν σε εμφύλιο, οι ιταλικές ηγεμονίες πολεμούσαν μεταξύ τους και η Ισπανία, η μεγαλύτερη δύναμη στην Ευρώπη τότε, αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα τόσο στο οικονομικό πεδίο όσο και επαναστάσεις στις υπεράκτιες κτήσεις της.
Η συνέχεια στο Military History
