Ο Εδουάρδος της Υόρκης νικά τον στρατό των Λάνκαστερς και στέφεται βασιλιάς της Αγγλίας ως Εδουάρδος ο 4ος. Κάπου εξήντα χιλιάδες άνδρες πήραν μέρος σε αυτήν την πολύωρη μάχη του Τάουτον (Towton), στη βόρεια Αγγλία, που άφησε 28.000 από αυτούς νεκρούς, κάνοντάς την, τη μεγαλύτερη και πιο αιματηρή αναμέτρηση σε βρετανικό έδαφος.
Ο “Πόλεμος των Ρόδων” ήταν η σημαντικότερη και πιο πολύνεκρη εμφύλια σύγκρουση στην ιστορία της Αγγλίας. Ονομάστηκε έτσι από τα εμβλήματα των οικοσήμων των βασικών ανταπαιτητών για το θρόνο της χώρας: του οίκου της Υόρκης (λευκό ρόδο) και του οίκου των Λάνκαστερ (κόκκινο ρόδο).
Η αιτία του πολέμου πρέπει να αναζητηθεί στον χαρακτήρα του βασιλιά Ερρίκου του 6ου, ενός ανθρώπου που βασανιζόταν από προβλήματα υγείας, περισσότερο πνευματικής φύσης από την εποχή που ενθρονίστηκε το 1422, γεγονός που ενθάρρυνε τους φιλόδοξους ευγενείς να απαιτήσουν την αντικατάστασή του. Το αίτημα δεν ήταν αδικαιολόγητο αλλά όταν οι ευγενείς χωρίστηκαν σε υποστηρικτές του βασιλιά με κεφαλή τη βασίλισσα Μαργαρίτα των Ανδεγαυών και ανταπαιτητές, υπό τον δραστήριο Ριχάρδο, δούκα της Υόρκης, ο πόλεμος ήταν η μόνη επιλογή.
Ο στρατός των Λάνκαστερς κατόρθωσε να νικήσει τους υποστηρικτές του δούκα της Υόρκης στο πεδίο του Ουέικφιλντ (1460), όπου σκοτώθηκε μάλιστα και ο αρχηγός τους, και το πράγμα έδειχνε να τελειώνει εκεί. Οι Γιορκιστές, όμως, δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη.
Η συνέχεια στο Military History
