Ο ουκρανός πρόεδρος Βλόντιμιρ Ζελένσκι κατήγγειλε δημόσια ότι η Ρωσία βρίσκεται πίσω από μία συνομωσία για την εκδήλωση πραξικοπήματος με τη βοήθεια του πλουσιότερου άνδρα της χώρας, του Ρίνατ Αχμέτοβ.
Μάλιστα ο ουκρανός πρόεδρος αποκάλυψε και την αμοιβή του Αχμέτοβ σε περίπτωση επιτυχίας του πραξικοπήματος: 1 δισ. δολάρια. Δεν τα λες και λίγα, αν και στην περίπτωση του ουκρανού ολιγάρχη, η περιουσία του αναμένεται απλά να αυξηθεί κατά 10%…
Η συγκεκριμένη καταγγελία έρχεται μόλις μερικές ημέρες μετά τις δηλώσεις Ζελένσκι, ότι έχει στη διάθεση του πληροφορίες, ότι η Ρωσία ετοιμάζει μεγάλης κλίμακας εισβολή στη Δυτική Ουκρανία.
Ο Αχμέτοβ όπως και η ρωσική κυβέρνηση διέψευσαν κατηγορηματικά αυτές τις καταγγελίες.
Ψυχολογικός πόλεμος, διαφθορά και η επίδραση των ολιγαρχών
Η Ουκρανία δέχεται μεγάλη πίεση αυτό το διάστημα από ενέργειες οι οποίες ίσως να εντάσσονται σε ένα ευρύτερο ψυχολογικό παιχνίδι, το οποίο ενορχηστρώνει η Μόσχα με σκόπιμες διαρροές αλλά και στρατιωτικές κινήσεις.
Ο Ζελένσκι από την πλευρά του, έχει ως ξεκάθαρο στόχο να σπρώξει τη χώρα του προς τη Δύση και την “αγκαλιά” του ΝΑΤΟ, κάτι το οποίο αποτελεί “κόκκινη” γραμμή για τη Ρωσία. Κατά συνέπεια, η Μόσχα μόνο δυσαρεστημένη δεν θα ήταν αν ο ουκρανός πρόεδρος έχανε την εξουσία του. Είναι όμως αυτή η αλήθεια ή οι πληροφορίες περί εισβολής και πραξικοπήματος εξυπηρετούν (και) εσωτερικές πολιτικές σκοπιμότητες;
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η δημοτικότητα του Ζελένσκι βρίσκεται στο ναδίρ. Οι πολίτες και τα αντιπολιτευόμενα media τον κατηγορούν ότι από το 2019 που εξελέγη δεν έχει κάνει τίποτα για τις δύο βασικές του προεκλογικές δεσμεύσεις: να πατάξει τη διαφθορά και να περιορίσει την ισχύ των ολιγαρχών.
Ο Αχμέτοβ είναι ένας από τους ολιγάρχες της χώρας, τους οποίους θέλει τώρα να “χτυπήσει” ο ουκρανός πρόεδρος με νομοσχέδιο το οποίο δεν θα επιτρέπει σε πρόσωπα να δημιουργούν επιχειρηματικά μονοπώλια καθώς και να συγκεντρώνουν παράλληλα μεγάλη δύναμη στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Κατά συνέπεια, αποτελεί ένα βολικό “στόχο” ως φορέας της εκδήλωσης ενός πραξικοπήματος.
Μια κρίση που οφελεί δυο πλευρές
Είναι ίσως από τις λίγες περιπτώσεις όπου η συγκεκριμένη κατάσταση “βολεύει” παραπάνω από ένα παίκτες:
- Η Ρωσία στέλνει τα μηνύματα της και είναι ευχαριστημένη από την ανησυχία που έχουν προκαλέσει: όταν το ΝΑΤΟ και η Δύση θα φθάνει κοντά στα ρωσικά σύνορα, η αντίδραση θα είναι σκληρή και “ασύμμετρη”. Με στρατό, με ροές μεταναστών, με κόψιμο της ροής του φυσικού αερίου, με διαρροές και ψυχολογικό πόλεμο. Όλα είναι στο τραπέζι όταν η “ρώσικη αρκούδα” νιώθει ότι απειλείται.
- Η Ουκρανία από την άλλη πλευρά, είναι μια μεγάλη χώρα με πολλά προβλήματα, έναν δυτικόφιλο πρόεδρο, αρκετούς ολιγάρχες, μπόλικη διαφθορά και έναν ζόρικο γείτονα. Είναι κρίσιμη για τη Δύση εξαιτίας της γεωπολιτικής της θέσης και “πατώντας” πάνω σε αυτό -και προτάσσοντας το μέγεθος και την ισχύ της Ρωσίας – ζητάει όλο και περισσότερα από τους δυτικούς συμμάχους της: όπλα, χρήματα και πολιτική προστασία. Όσο έχει λαμβάνειν, θα είναι ευχαριστημένη και θα αξιοποιεί το momentum.
Ωστόσο, δεν είναι καθόλου απίθανο αυτή η υπερπροβολή μιας υποβόσκουσας κρίσης να λειτουργήσει μελλοντικά ως μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία και οδηγήσει τελικά σε αληθινή κλιμάκωση.
Ο ουκρανός πρόεδρος παίζει με τη φωτιά, ανοίγοντας πολλά μέτωπα στο εσωτερικό αλλά και στο διεθνές πεδίο, τα οποία δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα μπορέσει να διαχειριστεί.
Όπως επίσης δεν είναι καθόλου βέβαιο αν την κρίσιμη στιγμή ενός νέου θερμού επεισοδίου ή ακόμη και μιας ανοιχτής σύγκρουσης με τη Ρωσία, η Δύση θα προστρέξει σε βοήθεια του…
