Οι φρεγάτες ΜΕΚΟ200ΗΝ ήταν, μέχρι την εποχή τους, το μεγαλύτερο πρόγραμμα ενίσχυσης του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Φτιαγμένες στα μέτρα του ΠΝ, στα πλοία έγιναν όλες οι “σωστές” επιλογές, τοποθετήθηκαν αεριοστρόβιλοι και ντίζελ, ενώ οι πρώτες τουρκικές είχαν μόνο ντίζελ (και σέρνονται μέχρι σήμερα, ενώ ακούγονται όταν βγαίνουν από το Ακσάζ, μέχρι τη Σούδα), είχαν Phalanx ενώ οι τουρκικές είχαν κάτι “απίθανα” CIWS Sea Zenith, που κανείς δεν γνωρίζει γιατί τα επέλεξαν οι γείτονες. Ευτυχώς γιαυτούς, δεν χρειάστηκε να τα χρησιμοποιήσουν.
Βέβαια, το ΠΝ έκανε μια τελείως “περίεργη” επιλογή στον εκτοξευτή, επιλέγοντας τον Mk48 αντί για τον Mk41. Ένα “λάθος” που το πληρώνει ακόμη και σήμερα το ΠΝ, καθώς ο φόρτος των πλοίων περιορίζεται σε μόλις 16 ESSM, ενώ με το Mk41 θα μπορούσε να είχε 32. Βέβαια ο Mk48 είναι ελαφρύτερος, αλλά δεν έχουμε μάθει ποτέ τους λόγους για τους οποίους πήγε εκεί το ΠΝ κι όχι στον Mk41.
Οι ελληνικές ΜΕΚΟ200ΗΝ είχαν κι άλλα “προνόμια”, είχαν συρόμενο σόναρ, μπορούσαν να φιλοξενήσουν ελικόπτερο MH-60S (S-70B), είχαν δυο STIR, γενικά όταν μπήκαν σε υπηρεσία, ήταν οι καλύτερα εξοπλισμένες φρεγάτες πολλαπλών ρόλων της εποχής τους. Ξεπεράστηκαν μόνο από τις δυο τελευταίες τουρκικές ΜΕΚΟ200ΤΝ TrackIIΒ, με τους 2 (!) Mk41. Βέβαια, όπως αποκάλυψε ο ναύαρχος Κονιδάρης, η παραλαβή δεν ήταν χωρίς προβλήματα, καθώς το πρώτο πλοίο “έγερνε”, πράγμα πρωτόγνωρο για το ΠΝ μας.
Ο εκσυγχρονισμός των τουρκικών MEKO 200 έρχεται ένα βήμα πιο κοντά!
Τα πλοία μπήκαν σε υπηρεσία από το 1992 (ΥΔΡΑ) μέχρι και το 1999 (ΣΑΛΑΜΙΣ). Αυτό σημαίνει πως το παλαιότερο είναι σήμερα 29 ετών, ενώ το νεότερο είναι 22 ετών. Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα, οι μόνες αλλαγές που έχουν γίνει αφορούν τη μετατροπή του Mk48 σε Mod5 για υποστήριξη του ESSM BlockI, καθώς και κάποιες άλλες μικροαλλαγές, όπως η αλλαγή της πυξίδας, μικρο-αναβαθμίσεις στο πρωραίο Phalanx κοκ.
To STACOS, CMS του πλοίου, είναι πλέον τόσο παλιό που μόνο το ΠΝ το χρησιμοποιεί και μπορεί και επιχειρεί με υπολογιστές 30 ετών σε ηλικία. Τα DA08 αλλά και το MW08 θεωρούνται πλέον παρωχημένα, και η διατήρησή τους σε λειτουργική κατάσταση είναι ουσιαστικά ανέφικτη. Το ίδιο συμβαίνει και για το sonar των πλοίων, που βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση στα περισσότερα πλοία, είτε μιλάμε για το σόναρ τρόπιδας, είτε για το συρόμενο. Συνεπώς, ο εκσυγχρονισμός είναι υποχρεωτικός, και με βάση τα διεθνή δεδομένα έπρεπε να είχε γίνει από το 2012, όταν δηλαδή το πρώτο πλοίο…
Η συνέχεια στο Naval Defence
