Του Σπύρου Κονιδάρη, Αντιναυάρχου ΠΝ (ε.α.) επίτιμου υπαρχηγού Στόλου, MSEE
Στο πλαίσιο της συνεχούς ενημέρωσης των αναγνωστών αυτών των σελίδων, η ανάλυση που ακολουθεί τεκμηριώνει την ανάγκη να εγκριθεί και να υλοποιηθεί άμεσα ο εκσυγχρονισμός των Φ/Γ τύπου ΜΕΚΟ 200ΗΝ κλάσης ΥΔΡΑ του Πολεμικού Ναυτικού και απαντά σε αντίθετες και επικίνδυνες απόψεις περί εγκατάλειψής τους υπέρ λύσεων ενίσχυσης του ΠΝ αποκλειστικά με καινούργια πλοία.
Το τελευταίο 18μηνο έχουμε κατακλειστεί από χιλιάδες άρθρα στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο σχετικά με την ενίσχυση των ΕΔ, με την συντριπτική πλειοψηφία τους να αναφέρονται στα προγράμματα του ΠΝ, καθώς εκεί υπήρξε ο μόνος «διαγκωνισμός» (και όχι διαγωνισμός). Με το θέμα αυτό ασχολήθηκα και ασχολούμαι και εγώ, αισθανόμενος την υποχρέωσή να ενημερώσω επώνυμα και υπεύθυνα την Κοινή Γνώμη, με βάση τις γνώσεις μου από ειδικές σπουδές, παραλαβές νέων μονάδων και υπηρεσίες σε πλοία με σύγχρονα συστήματα και όπλα, την ανάληψη μεγάλων μαχίμων Διοικήσεων του Στόλου. Κυρίως όμως από την εμπλοκή μου επί αρκετά χρόνια με σοβαρά και προπάντων, καθαρά εξοπλιστικά προγράμματα, στα οποία ενεπλάκην όχι με δική μου πρωτοβουλία, αλλά κατόπιν επιλογής και διαταγών της ηγεσίας του Πολεμικού Ναυτικού.
Εξοπλιστικά προγράμματα τα οποία όλα ολοκληρώθηκαν χωρίς προβλήματα, χωρίς υπερβάσεις κόστους και χρόνου παράδοσης, χωρίς καμία εμπλοκή με την δικαιοσύνη και, τέλος, με τα επιλεγέντα και παραγγελθέντα πλοία και όπλα να αποδίδουν στο 100% της προδιαγραφής τους (όπως αναλυτικά περιγράφονταν στις υπογεγραμμένες συμβάσεις), για πάνω από 30 χρόνια ζωής των μονάδων αυτών και με πραγματικές βολές των πυροβόλων και των πυραύλων τους.
Η Τουρκία αναθεωρεί το χρονοδιάγραμμα εκσυγχρονισμού των MEKO 200;
Το φθινόπωρο λοιπόν του 2020, μετά τις συνεχείς και σε πολλές περιπτώσεις αναπάντητες τουρκικές προκλήσεις τόσο στον Έβρο και στο Αιγαίο, όσο και στην ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο, η ελληνική κυβέρνηση -αντιλαμβανόμενη το τι πρέπει να κάνει και μάλιστα πολύ γρήγορα για το Πολεμικό μας Ναυτικό- εξήγγειλε ως γνωστόν την έναρξη επανεξοπλισμού του με τρία επιμέρους προγράμματα: την αγορά τεσσάρων νέων φρεγατών, την πρόσκτηση μεταχειρισμένων πλοίων ως «Ενδιάμεση Λύση» (τουλάχιστον δυο μεγάλων μονάδων) και τον Εκσυγχρονισμό Μέσου Ζωής (ΕΜΖ) των τεσσάρων Φ/Γ ΜΕΚΟ, ήτοι συνολικά τουλάχιστον δέκα πλοία με ένα προϋπολογισμό της τάξης των €5 δις.
Ο εκσυγχρονισμός των τουρκικών MEKO 200 έρχεται ένα βήμα πιο κοντά!
Δεκαέξι μήνες αργότερα και ενώ η Κυβέρνηση έχει ήδη αποφασίσει για την αγορά τριών γαλλικών Φ/Γ FDI (Belh@rra), ο μεν ΕΜΖ των ΜΕΚΟ φαίνεται ότι έχει παραπεμφθεί εκ νέου στις καλένδες, ενώ στην θέση της (πολύ φθηνής ή και -δυνητικά- δωρεάν) «Ενδιάμεσης Λύσης» (τουλάχιστον δυο Φ/Γ εν ενεργεία, σε καλή κατάσταση και έτοιμες να παραληφθούν από το ΠΝ) εξετάζεται η κατασκευή νέων κορβετών, σε «οικονομική τιμή» (της τάξεως των €400 εκ. εκάστη, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα) με παράδοση των πρώτων εξ’ αυτών σε 32 μήνες (;).
Προσπαθώντας να καταλάβω τι συμβαίνει (χωρίς να φέρω σε δύσκολη θέση αξιωματικούς εν ενεργεία, ερωτώντας τους και εκμεταλλευόμενος την ειδική μας σχέση, όπως έχει διαμορφωθεί σε αίθουσες διδασκαλίας ή από σοβαρές συνυπηρεσίες μας και κοινές αποστολές και προκλήσεις στο παρελθόν) παρακολουθώ τον ειδικό Τύπο, ξένο και ελληνικό και ενημερώνομαι από το Διαδίκτυο ή την τηλεόραση για διάφορες απόψεις και θεωρίες. Κάποιες από αυτές τις θεωρώ σοβαρές, άλλες αφελείς ή απλώς άστοχες και τέλος πολλές υποβολιμαίες και παραπλανητικές έως και επικίνδυνες.
Θα ξεκινήσω από την κυβέρνηση η οποία, όταν εξήγγειλε το νέο εξοπλιστικό Πρόγραμμα του ΠΝ είχε στα χέρια της μια προσφορά από τη Γαλλία για δυο Belh@rra με κόστος 1,7 δις ευρώ ανά πλοίο, σύμφωνα με τα τότε δημοσιεύματα (αλήθεια ή ψέματα δεν ξέρω), τα οποία πλοία όμως ήταν ανεπαρκώς οπλισμένα (αυτό το ξέρω και το ανέδειξα μετά παρρησίας όπου χρειάστηκε).
Πρώτη βολή πυραύλου ESSM από την εκσυγχρονισμένη Meko-200, HMAS Arunta
Σήμερα, το κόστος για τις τρεις FDI (Belh@rra), όπως έχει ανακοινωθεί, θα είναι λίγο πάνω από €3 δις. Ελπίζουμε ότι σε αυτό το ποσό θα συμπεριλαμβάνεται τελικά και αυτό των επιπλέον συστημάτων που έχει ζητήσει το ΠΝ, ήτοι: CIWS RAM (μαζί με τα 21 Κ/Β του), εκτοξευτές για 32 K/B ASTER-30 (μαζί με τα 32 Κ/Β), σύγχρονο κύριο πυροβόλο 76 mm, πλήρες σύστημα Η/Ν Πολέμου (ESM + ECM), τορπίλες και αντίμετρα και ικανό φόρτο ανταλλακτικών σε επίπεδο FΟS (Follow on Support) και όχι απλό «πακέτο» αρχικής υποστήριξης.
ΕΞΕΛΙΞΗ: Οι Αμερικανοί επιστρέφουν, προσφέρουν εκσυγχρονισμό MEKO200HN, LCS και νέες HF2
Όμως με τα €3+ δις για τις τρεις φρεγάτες, παραμένει η μεγάλη ανησυχία ότι τα υπόλοιπα χρήματα δεν επαρκούν για το εξαγγελθέν συνολικό πρόγραμμα, με αποτέλεσμα η ταχεία ενίσχυση του Στόλου με τουλάχιστον 10 μεγάλα πλοία, είτε νεότευκτα, είτε μεταχειρισμένα σε καλή κατάσταση, είτε εκσυγχρονισμένα, να μη φαίνεται εφικτή.
Νέες λεπτομέρειες για τον εκσυγχρονισμό των τουρκικών Barbaros Meko-200TN
Ως ενδιάμεση λύση παρουσιάζεται πλέον η πρόσκτηση νέων κορβετών. Άλλοι μιλάνε για τις γαλλικές Gowind («2.500» ή «2.700» ή… «3.100»), άλλοι για τις ολλανδικές Sigma («10514»), πρόσφατα προστέθηκαν οι ιταλικές τύπου Doha, ενώ σε εξέλιξη της τελευταίας στιγμής επανήλθαν τόσο οι εξ ΗΠΑ HF2 της Lockheed Martin, οι ηττημένες στο «διαγκωνισμό» των Φ/Γ, με ελαφρότερο όμως οπλισμό σε επίπεδο κορβέτας, όσο και οι βρετανικές Arrowhead 140 (ή Type 31) σε οικονομικότερη διαμόρφωση.
Η Naval Group ενδιαφέρεται για τον εκσυγχρονισμό των MEKO200HN, επίσκεψη σε φρεγάτα
Σε αυτή την συζήτηση και σε πολύ υψηλό επίπεδο, έχουν αναμιχθεί πρόεδροι κρατών, πρωθυπουργοί, ΥΠΕΞ και ΥΕΘΑ, γερουσιαστές και φυσικά οι εδώ πρεσβευτές των ξένων «πωλητών», με μερικούς από αυτούς να αναφέρονται αόριστα σε κατασκευή κάποιου (;) αριθμού πλοίων στην Ελλάδα (άγνωστο που, πότε και από ποιο πλοίο της σειράς και μετά), σε άδεια εξαγωγής σε άλλες χώρες, ή συνδέοντας το πρόγραμμα των κορβετών με την τύχη των Ναυπηγείων Ελευσίνας κτλ.
Ελληνικές ΜΕΚΟ: Έχουν μέλλον, είναι απαραίτητες και μπορεί να γίνουν περισσότερες
Σε ότι αφορά τον ΕΜΖ των Φ/Γ ΜΕΚΟ τα πράγματα είναι ακόμη πιο θολά. Άκουσα ότι τους αρμοδίους απασχολεί ο ακόλουθος συλλογισμός/υπολογισμός: αφού η κυβέρνηση είχε πει €5 δις για το Ναυτικό, μείον (-) 3,1 δις για τις FDI, μείον (-) €1,7 δις για τις νέες κορβέτες, ίσον (=) υπόλοιπο € 0,2 δις (ή και μικρότερο). Τι μπορούμε όμως να κάνουμε με 200 εκατομμύρια, ίσως και λιγότερα; Άντε ένα «πασάλειμμα» σε 2 ΜΕΚΟ, την 3η να την κάνουμε εκπαιδευτικό για τους δοκίμους (δηλαδή ίσα-ίσα να πλέει) και την 4η να τη παροπλίσουμε για να χρησιμοποιήσουμε από αυτή ότι συστήματα λειτουργούν για υποστήριξη των δυο πρώτων.
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Gowind HN, έτοιμη για νέα βελτιωμένη προσφορά η Naval Group προς το ΠΝ
Σύμφωνα δε με άλλη προσέγγιση, αν τα λεφτά για τα καινούργια πλοία δεν φτάνουν (εάν π.χ. δεν έχει υπολογιστεί το κόστος του συνόλου των βλημάτων και των τορπιλών όλων των πλοίων και των απαραίτητων συνεργείων τους με τον εξοπλισμό και τα ανταλλακτικά τους), κάποιοι άλλοι «αρμόδιοι» φαίνεται να σκέφτονται να αφήσουμε τις MEKO να συνεχίσουν με κάτι αντίστοιχο μιας καλής… βαφής και όσο αντέξουν!
ΕΚΤΑΚΤΟ: Η διαμόρφωση των ελληνικών FDI HN, θα έχουμε φρεγάτες Standard I & II
Φυσικά είμαι εντελώς αντίθετος και με τις δυο παραπάνω προσεγγίσεις, όπως θα το εξηγήσω παρακάτω, ξεκινώντας από τα δεδομένα, είτε ορατά είτε (προς το παρόν) αόρατα.
Μιλώντας για τα νέα πλοία (Φ/Γ και κορβέτες) οι εμπλεκόμενοι (όλων των ξένων ναυπηγείων και εταιρειών και οι Έλληνες επιτελείς) μιλάνε και περιλαμβάνουν και κόστη για FOS (Follow on Support), δηλαδή για υποστήριξη, κυρίως με ανταλλακτικά, ειδικά όργανα και εκπαίδευση, προκειμένου τα πλοία και τα συστήματά τους να λειτουργούν για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα μετά την παράδοσή τους.
Πρόκειται για πολλά εκατομμύρια ευρώ για κάθε νέα μονάδα, για ένα μικρό ποσοστό εκ των πολλών χιλιάδων ανταλλακτικών εκάστου τύπου και των συστημάτων τους, χωρίς οι ξένες εταιρείες να δεσμεύονται για τις τιμές όλων των ανταλλακτικών και όλων των συστημάτων τους, έστω και για το ένα τέταρτο του βίου του νέου πλοίου.
ΞΕΚΑΘΑΡΑ: Το Πολεμικό Ναυτικό εξετάζει κορβέτες σαν λύση ανάγκης και όχι από επιχειρησιακή επιλογή
Να τονίσουμε εδώ ότι οι ξένες εταιρίες, σε κάθε πρόγραμμα FOS προτείνουν ανταλλακτικά, αυθαίρετα (χωρίς καμία ευθύνη σε περίπτωση λάθους ) και για συγκεκριμένα έτη λειτουργίας, και πιθανότατα για «ήπια» χρήση των πλοίων και των συστημάτων τους. Βασίζονται σε στατιστικά στοιχεία άλλων ναυτικών/χρηστών (εάν υπάρχουν ή εξ’ αναγωγής) και χρησιμοποιούν μαθηματικά μοντέλα, χωρίς να έχουν ιδέα από τους ρυθμούς αξιοποίησης και τις απαιτήσεις των πλοίων του Ελληνικού Στόλου.
Το τι προτείνουν οι εταιρίες στα πλαίσια του FOS σχετίζεται επίσης και με άλλα πράγματα. Αν θέλουν να κερδίσουν σοβαρό και δύσκολο διαγωνισμό, ως προσφέρουσες (πέρα από το σοβαρό «προϊόν») τη φθηνότερη λύση, παρουσιάζουν ένα πολύ περιορισμένο κατάλογο ανταλλακτικών και μετά την υπογραφή της σύμβασης ο πελάτης θα… δει τα «δύσκολα».
Αν η παραγγελία είναι με απ’ ευθείας ανάθεση και μάλιστα από χώρα που έχει άφθονο πλούτο (π.χ. από πετρέλαιο ή φυσικό αέριο) και η κυβέρνησή της με αυτό τον τρόπο θέλει να εκφράσει την ευγνωμοσύνη της για την στήριξη μιας μεγάλης χώρας, τότε ο κατάλογος με τα προτεινόμενα ανταλλακτικά που περιλαμβάνονται στη FOS είναι τεράστιος και το κόστος πολύ υψηλό, χωρίς να ενοχλείται κανείς από την πλευρά του αγοραστή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι μεγάλες ποσότητες σε αχρησιμοποίητα ανταλλακτικά που είχαν συσσωρευτεί σε τέτοιες, συνήθως μικρές αλλά πλούσιες χώρες, από τις οποίες έχει προμηθευτεί πρόσφατα και η Ελλάδα και χάρη σε αυτά συντηρεί ακόμη πολύ παλαιά συστήματα των ΕΔ μας.
Δεν χρειάζεται να αναπτύξω εγώ το ποιες θα είναι οι τιμές για τα εκτός του αρχικού καταλόγου ανταλλακτικά, όταν θα χρειαστεί η επισκευή ενός νέου συστήματος, μηχανήματος ή όπλου πλοίου, όχι απλώς στα χρόνια που καλύπτει η προτεινόμενη FOS αλλά, ακόμη χειρότερα, μετά την περίοδο αυτή. Ιδιαίτερα τότε, όταν τα πλοία και τα συστήματα θα αρχίσουν να επιβαρύνονται από την ηλικία, τη σκληρή χρήση, τις πολλές ημέρες εν πλω, την περιορισμένη συντήρηση τους από το συνεχώς μειούμενο προσωπικό του ΠΝ και πλήρη αδυναμία της ελληνικής βιομηχανίας να τα υποστηρίξει, εάν αυτή δεν έχει εμπλακεί σοβαρά στην κατασκευή και δεν έχει εκπαιδευτεί στη συντήρηση των συστημάτων αυτών.
Έχω τονίσει κατ’ επανάληψη το αυτονόητο, ότι «έχουμε ανάγκη από σιδερένιες πλώρες», έχουμε ανάγκη από πολεμικά πλοία όλων των τύπων, και μικρότερα και μεγαλύτερα. Το Ελληνικό θέλει άμεσα καινούργιες μονάδες, αλλά δεν έχει και την πολυτέλεια να χάσει, να κόψει, να «πετάξει» πλοία δοκιμασμένα, αναντικατάστατα και φθηνά στη χρήση!
Το πως θα «απωλέσει» τέτοια πλοία το ΠΝ είναι πολύ εύκολο. Απλώς εγκαταλείποντας, την ύστατη αυτή ώρα για τον εκσυγχρονισμό τους, τις τέσσερις Φ/Γ ΜΕΚΟ στην τύχη τους. Το αποτέλεσμα είναι να χαθεί έτσι η τελευταία του ευκαιρία να διατηρήσει τις φρεγάτες αυτές, επειδή αφενός μεν οι προηγούμενες κυβερνήσεις αδιαφόρησαν (και οι στρατιωτικές ηγεσίες μας δεν είναι άμοιρες ευθυνών), αφετέρου δε, δεν περισσεύουν χρήματα από τις παραγγελίες των νέων Φ/Γ που παραγγέλθηκαν και των νέων κορβετών που προαναγγέλθηκαν.
Όνειρο ζούμε! To ΠΝ περνάει στην “αντεπίθεση”, στοχεύει σε 5 κορβέτες αντί για 4!
Θα ρωτήσει κάποιος «μα οι ΜΕΚΟ δεν έχουν φάει τα ψωμιά τους;» και η απάντηση είναι «ΟΧΙ φυσικά!!!». Οι Φ/Γ ΜΕΚΟ είναι «τίμια» πλοία, καλοφτιαγμένα, με σκάφος και πρόωση σε άριστη κατάσταση, με πολύ χαμηλό κόστος συντήρησης και χρήσης, με τουλάχιστον 15-20 έτη υπόλοιπο υπηρεσίας, μετά από ένα -μέτριο και όπου απαιτείται εκσυγχρονισμό- ακόμη και σήμερα, που αυτός δεν μπορεί πλέον να ονομαστεί «Μέσης Ζωής»!
FDI HN: Μύθοι κι αλήθειες για την πρώτη φρεγάτα που αγοράζει το Ναυτικό εδώ και 33 χρόνια
Έχουν πολύ χαμηλές καταναλώσεις σε ταχύτητες μέχρι 20-21 κόμβους, λόγω των δυο μηχανών diesel (ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των «S»), εμπορικού τύπου (όπως και η υποδομή ηλεκτροπαραγωγής), με πολύ ελεγχόμενο κόστος συντήρησης/υποστήριξης, ενώ οι αεριοστρόβιλοι (υψηλής ισχύος για μεγάλες ταχύτητες μέχρι 33 κόμβους) δεν έχουν φτάσει ακόμη ούτε στο 40% των ωρών λειτουργίας τους, οπότε (στις 15.000 ώρες) θα χρειαστούν σημαντική εργοστασιακή/ακριβή συντήρηση.
Έχουν μοναδικά οπλικά συστήματα όπως :
* Τα κύρια πυροβόλα τους, διαμετρήματος 127 mm (ή 5 ιντσών), τα μοναδικά «βαρέως» τύπου που έχει το ΠΝ και βάλλουν βλήματα βάρους 31+ kg με βεληνεκές 23+ km, έναντι των βλημάτων βάρους 6,3 kg και βεληνεκούς 16 km των πυροβόλων των 76 mm (ή 3 ιντσών) OTOMelara. Τα πυροβόλα αυτά καθιστούν τις Φ/Γ ΜΕΚΟ πλοία ιδανικά για ναυτικό βομβαρδισμό από απόσταση και για την υποστήριξη στρατευμάτων μας που μάχονται ή αμύνονται στη ξηρά ή τα νησιά μας, ειδικά αν αναλογιστούμε ότι τα νέα μας πλοία (είτε FDI/Belh@rra, είτε κορβέτες) θα έχουν πυροβόλο 76 mm ή μικρότερο, όπως άλλωστε και όλες οι υπόλοιπες μονάδες του Στόλου μας.
ThinkOutOfTheBOx: Φρεγάτες Type 31 αντί κορβετών για το Ναυτικό
* Τα αντιβληματικά τους συστήματα εγγύς προστασίας (2 CIWS Phalanx) είναι σε εξαιρετική διάταξη (εμπρός και πίσω) και εξασφαλίζουν, όχι μόνο πλήρη περιφερειακή κάλυψη (360 μοιρών), αλλά και μεγάλη επικάλυψη τομέων. Το γεγονός επιτρέπει και στα δυο συστήματα να εμπλέκουν/προσβάλουν, πλήρως αυτόματα και ταυτόχρονα, στόχους και στις δυο πλευρές (και όχι μόνο αριστερά το ένα και δεξιά το άλλο). Τα Phalanx είναι συστήματα σε ενέργεια, σε μεγάλο αριθμό πλοίων και σε πολλά ναυτικά και κυρίως στο USN και έτσι τα ανταλλακτικά τους είναι διαθέσιμα, ενώ η αναβάθμισή τους είναι εύκολη και με περιορισμένο/συγκεκριμένο κόστος. Τέλος υπάρχει η γνώση και η εμπειρία από τη χρήση τους και την επισκευή τους για 30 χρόνια στο ΠΝ, ενώ η εκπαίδευση των στελεχών μας γίνεται στις εγκαταστάσεις του Αμερικανικού Ναυτικού με πολύ χαμηλό τίμημα (και όχι στις εταιρείες που χρεώνουν εκατοντάδες χιλιάδες €/$).
ΑΠΟΨΗ: Gowind HN, οι Γάλλοι προτείνουν την “απόλυτη” ανθυποβρυχιακή κορβέτα για το Ναυτικό μας
* Τα κατευθυνόμενα βλήματα επιφανείας-αέρος (Κ/Β Ε-Α) ESSM (Evolved Sea Sparrow Missile), για τα οποία το Ναυτικό έχει πληρώσει πολλά χρήματα, είναι σύγχρονα, πλήρως δοκιμασμένα όσο κανένα άλλο βλήμα του δυτικού οπλοστασίου, κατέχονται από πολλά άλλα Ναυτικά του ΝΑΤΟ και εκτός αυτού, ενώ συνεχίζουν συνεχώς να εξελίσσονται από την κοινοπραξία 12 κρατών. Το ποσό μάλιστα που πληρώνει η χώρα μας στην κοινοπραξία για την εξέλιξη και την πρόσκτηση των Κ/Β ESSM επιστρέφεται σε ποσοστό πάνω από 100% σε συμμετέχουσες ελληνικές εταιρίες. Είναι η καλύτερη συμφωνία εξοπλισμών σε ότι αφορά ελληνική βιομηχανική συμμετοχή, ενώ με αφορμή αυτά που κατά καιρούς αλλά και πρόσφατα βλέπουμε, μας αναγκάζει να σχολιάζουμε «περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις…»
* Το συγκρότημα ανθυποβρυχιακού (Α/Υ) πολέμου (σόναρ γάστρας-HMS και συρόμενο-VDS) είναι απλώς συνδεδεμένο με το τακτικό σύστημα και όχι πλήρως ολοκληρωμένο (integrated) σε αυτό, κάτι που σημαίνει ότι αν απαιτείται αναβάθμιση ή αντικατάσταση, αυτή είναι τεχνικά εύκολη.
ΑΝΑΛΥΣΗ: O αμερικανικός εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ200ΗΝ (LoA Part 1)
* Το ίδιο ισχύει και για το σύστημα ηλεκτρονικού (Η/Ν) πολέμου. Εδώ θα επισημανθεί η δυνατότητα εύκολης αναβάθμισης των παρεμβολέων καθώς το πλοίο φέρει από κατασκευής του παρεμβολείς, χωρίς αυτοί να παρεμβάλουν τα δικά του ραντάρ, κάτι που δεν είναι δεδομένο στα σύγχρονα πλοία με τα υπερσύγχρονα Ρ/Ε.
* Τα συστήματα διεύθυνσης βολής (FCS) και τα ραντάρ των MEKO είναι δοκιμασμένα για χρόνια, τα έχουν δεκάδες ναυτικών σε διάφορες εκδόσεις τους, ενώ υπάρχουν ακόμη και σε πλοία που σκέφτεται να αγοράσει το ΠΝ (ολλανδικές Φ/Γ τύπου «Μ»). Η κατασκευάστρια εταιρεία έχει πακέτα αναβάθμισης τους και μάλιστα υπάρχει η σχετική τεχνογνωσία σε ελληνικές εταιρίες που τα συντηρούν, ενώ διαθέτει και νέα συστήματα με καλύτερες επιδόσεις, εάν κάτι τέτοιο επιλεγεί. Επιπλέον υπάρχει και σοβαρός ανταγωνισμός από άλλες εταιρείες (από Γερμανία, Σουηδία, Ισραήλ), ώστε να εξασφαλισθεί το καλύτερο σύστημα στην καλύτερη τιμή.
* Σε ότι έχει να κάνει με το τακτικό σύστημα (CMS), από τη στιγμή που τα όπλα και οι βασικοί αισθητήρες παραμένουν οι ίδιοι ή συμβατοί με τους παλαιότερους, το κόστος (είτε αναβάθμισης, είτε αντικατάστασης) εκτιμάται ως λογικό, ενώ το ρίσκο είναι σχεδόν μηδενικό.
* Οι επικοινωνίες τους και οι ραδιοζεύξεις τους είναι σε καλή κατάσταση και η αναβάθμισή τους αποτελεί εύκολο και φθηνό εγχείρημα για κάλυψη των σύγχρονων αναγκών.
Gowind HN: Eίναι τα πλοία που θα αντικαταστήσουν τις Kortenaer στο ΠΝ;
* Για όλες τις αναβαθμίσεις ή τις αντικαταστάσεις, η αρχική σχεδίαση των ΜΕΚΟ, με τα οπλικά και Η/Ν συστήματα να ευρίσκονται εγκατεστημένα εντός αυτόνομων διαμερισμάτων (που αφαιρούνται και μεταφέρονται εύκολα), καθιστά το όλο εγχείρημα του ΕΜΖ ευκολότερο και συντομότερο, καθώς θα επιτρέψει τις παράλληλες εργασίες στα διάφορα συστήματα, σε διάφορες τοποθεσίες και στις κατασκευάστριες εταιρίες.
ΕΞΕΛΙΞΗ: Οι βελγικές φρεγάτες κλάσης Μ δεν προβλέπεται να είναι διαθέσιμες πριν το 2028
Πέρα από τα παραπάνω πλεονεκτήματα των Φ/Γ ΜΕΚΟ, πρέπει να γίνει αναφορά και στο κόστος συντήρησης και χρήσης τους.
* Τα πλοία αυτά αποδείχθηκαν πολύτιμα και σήκωσαν πολύ μεγάλο φορτίο ιδιαίτερα την τελευταία 10ετία, όταν το Ναυτικό είχε προϋπολογισμό όχι παραπάνω από €25 εκατ., για να συντηρήσει όλα του τα πλοία επιφανείας, τα Υ/Β, τα Ε/Π και τις εγκαταστάσεις του. Κάλυψε δηλαδή η κάθε Φ/Γ όλες τις ανάγκες συντήρησης και επισκευών (με κατά μέσο όρο 130-150 μέρες εν πλω το έτος) με πολύ λιγότερο από €1 εκατ. το χρόνο, όταν σύγχρονα πλοία (κορβέτες των €400+ εκατομμυρίων και φρεγάτες του €1+ δις, εκάστη) θα απαιτούν από €8 έως €15 εκατ. το έτος έκαστο, για να είναι λειτουργικά, σύμφωνα με τις σημερινές ανάγκες και επιχειρησιακές απαιτήσεις του δικού μας Ναυτικού. Φυσικά και για τις Φ/Γ ΜΕΚΟ, εάν εκσυγχρονιστούν, θα απαιτηθεί αύξηση του κόστους συντήρησης τους, αλλά αυτό θα αφορά κυρίως τα νέα τους συστήματα που εκτιμώ στο 25% ενός νέου πλοίου.
ΕΞΕΛΙΞΗ: Damen Strikes Back, οι Ολλανδοί έφεραν πρόταση για 3 ή 4 ελαφριές φρεγάτες SIGMA 10514
* Στο μεγάλο κόστος συντήρησης των νέων πλοίων θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η όποια υποδομή θα πρέπει να αγοραστεί και να χτιστεί από το μηδέν και φυσικά να πληρωθεί και η σχετική εκπαίδευση, τόσο θεωρητική όσο και στην πράξη, που σε μεγάλο βαθμό είναι δεδομένη για τις MEKO.
Επιστρέφοντας στις πιθανές εκδοχές για την τύχη του ΕΜΖ των ΜΕΚΟ, λόγω της «σιγής ασυρμάτου» των τελευταίων τεσσάρων μηνών, τις μεγάλες μου ανησυχίες ήλθαν να μετριάσουν δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία ο ΥΕΘΑ, κατά την καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη συνάντηση του με τους δημοσιογράφους, είπε ότι το πρόγραμμα ΕΜΖ είναι «ζωντανό» και μάλιστα με διάθεση ποσού €400 εκατ.
Βεβαίως ο υπουργός δεν είπε τίποτε περισσότερο από την παλιότερη απόφαση της Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής, η οποία δεν είναι δεσμευτική για κανένα. Και επειδή έχουμε ακούσει και δει πολλά τα τελευταία 30 χρόνια, είναι άλλο πράγμα μία αναφορά μεταξύ «τυρού και αχλαδιού», ακόμη και από θεσμικούς παράγοντες και άλλο οι προτεραιότητες που τίθενται και οι αποφάσεις που τελικώς λαμβάνονται (θυμίζουμε τις υπουργικές εξαγγελίες περί προμήθειας έξι FREMM προ 12ετίας).
Πως έχασε η SIGMA 11515HN από την FDI HN; Πως τα κατάφεραν οι Γάλλοι έστω και την τελευταία στιγμή;
Για αποφυγή παρεξηγήσεων διευκρινίζω ότι με το άρθρο αυτό επιθυμώ να δώσω τη σωστή διάσταση του ΕΜΖ των τεσσάρων ΜΕΚΟ, όχι ως μάθημα στους εν ενεργεία άριστους επιτελείς και σεβαστούς ναυάρχους μας, αλλά για την ενημέρωση της Κοινής Γνώμης, των πολιτικών ανδρών της χώρας, των διαφόρων συμβούλων και όσων λαμβάνουν τις σχετικές αποφάσεις.
Ολοκληρώθηκε ο εκσυγχρονισμός της πρώτης φρεγάτας Μ της Πορτογαλίας
Αυτοί, ενώ δέχονται τις πιέσεις των ξένων ομολόγων τους και υποδέχονται εύκολα τους ξένους «πωλητές» ή τους Έλληνες αντιπροσώπους τους, κωφεύουν συχνά απέναντι στους Έλληνες πολίτες, ακόμη και σε ειδικούς ή σε στελέχη που τα διατηρούν ή έχουν τοποθετήσει οι ίδιοι σε κυβερνητικές και άλλες θέσεις ευθύνης. Συναντούν και επομένως ακούν, αντί των έμπειρων και των χρήσιμων για την Πατρίδα, τους «ευχάριστους» και έχοντες άμεσο συμφέρον.
ThinkOutOfTheBox: Αντί για 4η φρεγάτα FDI HN ας αγοράσουμε ένα LHD Mistral 140
Αυτή η πρακτική, σε συνδυασμό με το «Θεϊκό Σύνδρομο» που συχνά καταλαμβάνει τους απαίδευτους και ανώριμους ταγούς μας, ενέχει το κίνδυνο να οδηγήσει σε λάθος αποφάσεις, τις οποίες φυσικά…
H συνέχεια στο Naval Defence
