Ινδικό εκπαιδευτικό Sitara, δεύτερη και… ύστατη ευκαιρία;

Το πρόγραμμα του ινδικού εκπαιδευτικού αεριωθουμένου βασικού/μέσου σταδίου IJT (Intermediate Jet Trainer) της Hindustan Aeronautics HJT-36 Sitara δεν μπορεί να χαρακτηριστεί μια επιτυχημένη προσπάθεια. Το αντίθετο μάλιστα, το αεροσκάφος που θα αναβάθμιζε την πολλαπλώς νοσούσα εκπαίδευση της Ινδικής Αεροπορίας έχει να επιδείξει μια προβληματική πορεία τόσο στην εξέλιξη, όσο και στις δοκιμές του. Το 2016, οι τελευταίες διακόπηκαν όταν το αεροπλάνο επέδειξε «κακή συμπεριφορά» στις δοκιμές ανάκτησης από περιδίνηση μετά από είσοδο σε απώλεια στήριξης, ένα από τα κύρια αντικείμενα που θα πρέπει  να διδάσκει στους Ινδούς υποψήφιους χειριστές και μαχητές.

Το HJT-36 είχε «εξαφανιστεί» για τρια χρόνια και επανεμφανίστηκε αυτή την εβδομάδα στο Bengaluru όπου και ξεκίνησε και πάλι πτήσεις, μετά από απροσδιόριστες επεμβάσεις που έκανε η HAL σε συνέχεια μελετών σε αεροδυναμή σήραγγα, τις οποίες εφάρμωσε στο πρωτότυπο IJT LSP4.

Το πρόγραμμα όμως απέχει πολύ από το να βρει από την στενωπό, ενώ πολλοί θεωρούν ότι η όλη προσπάθεια είναι ήδη πολύ επιβαρυμένη και απαιτούνται γενναίες αποφάσεις ανασχεδίασης ή και τερματισμού του υπέρ μιας νέας απόπειρας. Το πρόγραμμα είχε ξεκινήσει το 1999 και 15 χρόνια μετά, το 2014 η Ινδική Αεροπορία είχε αρνηθεί να συνεχίσει την δέσμευσή της αναζητώντας τότε αντικαταστάτη. Στη συνέχεια υπήρξαν έντονες πιέσεις και μετά από αλλαγή ηγεσίας η IAF φαίνεται να υποσχέθηκε περισσότερη υπομονή. Η συνολική σχεδίαση πάντως έχει υποστεί έντονη κριτική, περιλαμβανομένου και του ρωσικής προέλευσης κινητήρα NPO Saturn AL-55I. Επιπλέον ο τύπος έχει υποστεί και δυο απώλειες με τη συντριβή πρωτοτύπων το 2007 και το 2008, την πρώτη κατά την διάρκεια της Aero India εκείνης της χρονιάς.