Η νέα Διοίκηση Διαστήματος των ΗΠΑ απέκτησε το πρώτο της επιθετικό όπλο. Δεν πρόκειται για κάτι τόσο εντυπωσιακό όσο φαντάζεστε, αλλά για έναν παρεμβολέα ικανό να παρεμποδίζει τις εχθρικές δυνάμεις από το να έχουν πρόσβαση στους δορυφόρους επικοινωνίας τους. Όσο και αν δεν ακούγεται σημαντικό, είναι εξαιρετικής σημασίας για κάθε σύγχρονο στρατό να βασίζεται σε δορυφορικές επικοινωνίες για να λαμβάνει πληροφορίες και εντολές από την ηγεσία του.
Το “όπλο” είναι ένα σύστημα διατάραξης επικοινωνιών Block 10.2 που παραδόθηκε στην 4η Μοίρα Διαστημικού Ελέγχου, η οποία εδρεύει στην Αεροπορική Βάση Peterson, στο Κολοράντο. Το Πεντάγωνο περιγράφει τον παρεμβολέα ως σύστημα … εκστρατευτικό, αναπτυσσόμενο στο πεδίο, διαστημικού επιθετικού ελέγχου (OCS) με μέσα αναστρέψιμων αποτελεσμάτων που εφαρμόζονται σε όλο το φάσμα των συγκρούσεων. Αποτρέπει τις δορυφορικές επικοινωνίες (SATCOM) των αντιπάλων στην περιοχή ευθύνης (AOR), συμπεριλαμβανομένης της Διοίκησης και Ελέγχου (C2), της έγκαιρης προειδοποίησης και της προπαγάνδας και διαθέτει δυνατότητες ταχείας αντίδρασης σε επείγουσες ανάγκες.
Με άλλα λόγια, το σύστημα μπορεί να μεταφερθεί στο πεδίο της μάχης και να ενεργοποιηθεί αποκόπτοντας τις εχθρικές μονάδες από το να έχουν πρόσβαση στους ίδιους τους τους δορυφόρους καθιστώντες τες “τυφλές” και “κουφές” στη ροή πληροφοριών και διαταγών από το αρχηγείο τους.
15 δις δολάρια ζητά η Διαστημική Διοίκηση στον πρώτο χρόνο λειτουργίας της
Το σύστημα εμφανίστηκε αρχικά το 2004, εξελίχθηκε και αναβαθμίστηκε σταδιακά φτάνοντας στο σημερινό σημείο (10.2) με πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες και ισχύ.
Στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου οι δορυφορικές επικοινωνίες άρχισαν να γίνονται ουσιώδεις και απαραίτητες στη διατήρηση επαφής των μονάδων με τα ανώτερα κλιμάκια διοίκησης. Η διακοπή των επικοινωνιών του αντιπάλου έγινε ξαφνικά ζητούμενο με προφανή απάντηση την κατάρριψη των εχθρικών δορυφόρων. Το πρόβλημα ήταν πως οι επικοινωνιακοί δορυφόρου βρίσκονται σε ανώτερο ύψος τροχιάς από άλλους δορυφόρους, ώστε να καλύπτουν μεγαλύτερη έκταση, συνήθως 36,000 χλμ. και άνω. Η ανάπτυξη όπλων που θα έφταναν σε τέτοια ύψη με (σχετική) ακρίβεια ήταν πολύ δύσκολη. Έτσι, είναι πιο απλό να παρεμβάλουμε απλά το σήμα τους προς τη γη.
Ως προς τις ικανότητες του Block 10.2 δεν υπάρχουν, βέβαια, πληροφορίες αλλά μόνο εκτιμήσεις. Το 2019, το Secure World Foundation ανέφερε σχετικά πως είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι ο νέος παρεμβολέας της Διαστημικής Διοίκησης μπορεί να “τυφλώσει” όλες τις σημαντικές πολιτικές συχνότητες επικοινωνίας (κυρίως τις C και Ku) καθώς και την πιο κοινή στρατιωτική συχνότητα (X Band). Ίσως μάλιστα οι δυνατότητές του να επεκτείνονται και στην όλο και δημοφιλέστερη Ka Band. Είναι επίσης πιθανό το σύστημα να στοχοποιεί τις γεωστατικές μονάδες δορυφορικών επικοινωνιών (COMSAT), καθώς είναι ο κοινότερα χρησιμοποιούμενος δίαυλος προς τους δορυφόρους επικοινωνίας.
Οι Αμερικανοί δεν είναι οι μόνοι που ενδιαφέρονται για παρεμβολείς δορυφορικών επικοινωνιών. Ήδη οι Ρώσοι έχουν αναπτύξει το σύστημα Tirada-2S ενώ στη φάση ανάπτυξης ενός αντίστοιχου συστήματος είναι και οι Κινέζοι, σύμφωνα με αναφορές της αμερικανικής Υπηρεσίας Αμυντικών Πληροφοριών (DIA).
Πηγή
