Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νικόλαος Παναγιωτόπουλος παραχώρησε σήμερα συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΙ 100,3 -στον Άρη Πορτοσάλτε- όπου αναφέρθηκε στα κύρια προγράμματα των Ενόπλων Δυνάμεων.
Για τα C-130 ο ΥΕΘΑ είπε ότι αυτή τη στιγμή είναι διαθέσιμα μόνο 2 αεροσκάφη, ενώ αναμένεται η επαναφορά 3 μέσα στο 2024. Χαρακτήρισε το θέμα ως πρόβλημα με βαθιές ρίζες και υπογράμμισε την ενεργοποίηση προγράμματος Εν Συνεχεία Υποστήριξης για πρώτη φορά μετά την προμήθεια των αεροσκαφών. Στόχος είναι να υπάρχει μια κρίσιμη μάζα 5-6 C-130 που δεν θα επιτρέπει την υπερβολική επιβάρυνση λιγότερων αεροσκαφών και πρέπει να αναζητηθούν λύσεις δεξιά και αριστερά, ακόμα και με την αγορά καινούριων ή μεταχειρισμένων αεροσκαφών.
Αναφερόμενος στα C-27J, επανέλαβε την υπογραφή προγράμματος Εν Συνεχεία Υποστήριξης τονίζοντας πως τώρα πετούν 2 και το επόμενος έτος θα υπάρχουν διαθέσιμα 4 αεροσκάφη.
Για τον εκσυγχρονισμό των P-3, είπε ότι δεν εξελίχθηκε καλά στην ΕΑΒ και ότι αν είναι να υπάρξει κάποια πρόοδος, θα γίνει σε συνεργασία με την κατασκευάστρια και την ΕΑΒ. Παράλληλα σημείωσε τον ισχυρισμό της ΕΑΒ ότι δεν έχει το απαιτούμενο προσωπικό και πως το βάρος της έχει πέσει στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των F-16V, τα προγράμματα της Lockheed Martin και τη συντήρηση άλλων αεροσκαφών, για παράδειγμα των πυροσβεστικών.
Για τις κορβέτες, υποστήριξε ότι χρειάζεται λίγο ακόμα χρόνος στην επιλογή, καθώς Γάλλοι και Ιταλοί βελτιώνουν συνεχώς τις προτάσεις τους.
Για το F-35, ανέφερε ότι απομένει εκκρεμότητα προσδιορισμού της συμμετοχής της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και κάποιες υποδομές που μπορούν να γίνουν για την υποδοχή των μαχητικών.
Ο ΥΕΘΑ είπε επίσης πως προχωρά η ναυπήγηση των φρεγατών FDI HN, η παραλαβή των μαχητικών Rafale και ο εκσυγχρονισμός των F-16, καθώς επίσης η παραλαβή των οχημάτων M1117. Τέλος, ανέφερε πως στις αρχές του επόμενου έτους θα παραληφθούν τα πρώτα ανθυποβρυχικά ελικόπτερα MH-60R.
Ακολουθούν τα σχετικά τμήματα της συνέντευξης:
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Κύριε Παναγιωτόπουλε στο τρίτο μέρος της συζήτησής μας θα ήθελα να προτάξω την ιστορία των C-130. Ακούμε για τα μεγάλα, αλλά ξαφνικά μείναμε από Μεταγωγικά. Υπήρξε κενό εδώ;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι ένα πρόβλημα το οποίο προσπαθούμε με κάθε τρόπο να επιλύσουμε, αλλά δεν είναι απλή η επίλυσή του ξέρετε.
Αυτή τη στιγμή όντως πετούν δύο αεροπλάνα, πριν από μέρες όταν ένα λόγω έκτακτης βλάβης – γιατί συμβαίνουν κι αυτά τα έκτακτα – κι όταν έχεις λίγα και σε κάποιο συμβαίνει το έκτακτο, τότε οι δυνατότητες περιορίζονται δραματικά.
Τότε λοιπόν ένα ήταν καθηλωμένο λόγω έκτακτης βλάβης που αποκαταστάθηκε, ένα άλλο έκανε ένα δρομολόγιο που προέκυψε ένα άλλο ζήτημα και ανέκυψε ξαφνικά στη δημοσιότητα το θέμα. Οι επαΐοντες το γνωρίζουν εδώ και καιρό, όπως γνωρίζουν και για τις προσπάθειες που έγιναν για επίλυσή του.
Κοιτάξτε, το πρόβλημα έχει κι αυτό βαθιές ρίζες, κάποιοι θα πούν πάλι για το σύστημα και τα λοιπά, αλλά έχει βαθιές ρίζες. Κάποτε είχαμε πολλά τέτοια, δεν είχαν όμως αυτά ούτε καν ψηφισμένη από τη Βουλή και εγκεκριμένη Συμφωνία έν Συνεχεία Υποστήριξης, βασική προϋπόθεση για να υπάρχει απρόσκοπτη ροή ανταλλακτικών, να υπάρχει και μία σύμβαση που εξασφαλίζει την εν συνεχεία υποστήριξη. Ψηφίστηκε στη Βουλή πριν από δύο χρόνια, έτσι; Εμείς οι «κακομοίρηδες» τη φέραμε δηλαδή κι αυτήν που δεν υπήρχε από τότε που προχωρήσαμε σε αυτή την προμήθεια και αρχίσαμε να παίρνουμε C-130 ήδη από τη δεκαετία του ‘80.
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Άρα δεν είναι κάτι αυτονόητο ότι έχω κάποια κομμάτια αεροσκαφών και άρα αυτά συντηρούνται με μια ροή στα ανταλλακτικά τους.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι αυτονόητο, να σας πω κάτι; Πρέπει να υπάρχει ροή συντήρησης. Η εργοστασιακή συντήρηση, δηλαδή η πιο προχωρημένη, η πιο σύνθετη συντήρηση αυτών των αεροσκαφών γίνεται πάντα στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ και στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ δυστυχώς είχαμε πολλές χρονικές καθυστερήσεις. Τα χρονοδιαγράμματα δεν τηρούνταν. Δεν είναι μόνο το πρόβλημα της ΕΑΒ, αλλά να σας πω κάτι και το κλείνουμε εδώ.
Το βασικό πρόβλημα είναι η ολοένα και μεγαλύτερη υπερχρήση αυτών των μεγάλων αεροπλάνων για οποιουδήποτε τύπου μεταφορικό έργο. Το έχω ξαναπεί, είναι σαν να έχεις μία νταλίκα και τη χρησιμοποιείς για να κάνεις “delivery” πίτσες στην πόλη μέσα, να χρησιμοποιείς μία νταλίκα για να παραδώσεις πίτσες δύο και τρία τετράγωνα μακριά. Δεν είναι για αυτό φτιαγμένη η νταλίκα. Όταν την «ξεζουμίζεις» με τέτοιου είδους δραστηριότητες δημιουργείς περισσότερες φθορές και όσο μεγαλύτερες φθορές τόσο μεγαλύτερη η ανάγκη συντήρησης.
Κι όταν η συντήρηση δεν γίνεται επαρκώς σιγά-σιγά ο αριθμός αυτών που έχεις στη διάθεσή σου μειώνεται. Και κάποια στιγμή μειώνεται δραματικά. Και όταν μένεις με ένα-δυο και τα χρησιμοποιείς μόνο αυτά για να κάνεις μεταφορικό έργο, και να το πω έτσι καθημερινό, τότε σιγά-σιγά τα φθείρεις περισσότερο και επομένως θα πρέπει να τα συντηρείς και πιο συχνά.
Αυτό λοιπόν είναι το πρόβλημα το οποίο έρχεται από το παρελθόν. Αναζητούμε λύσεις. Έχουμε αναθέσει τη συντήρηση δύο τέτοιων αεροσκαφών στην νατοϊκή αρμόδια υπηρεσία η οποία όμως είναι ένα εργοστάσιο στην Πορτογαλία εις το οποίο υπάρχει μια ουρά από όλα τα κράτη-μέλη και επομένως αργούμε. Έχουμε αναθέσει τα αεροπλάνα τα οποία συντηρεί ή έχει αναλάβει να τα συνεφέρει η ΕΑΒ. Εκεί θέλουμε συνεπέστερα χρονοδιαγράμματα παράδοσης των συντηρημένων αεροσκαφών.
Έχουμε αναζητήσει και λύσεις, να το πω έτσι, ανάγκης. Έχουμε περάσει από τη Βουλή ένα πρόγραμμα ανάθεσης σε μια εταιρία του Ισραήλ για να συντηρήσει τρία από αυτά τα αεροσκάφη παρά τις διαμαρτυρίες ότι παίρνουμε δουλειά από την ΕΑΒ. Ο αντίλογος ήταν ότι υπάρχει δουλειά γιατί είναι και άλλα αεροσκάφη που απομένουν ακόμα και αν ανατεθούν τρία στο Ισραήλ.
Πρέπει να αναζητήσουμε λύσεις δεξιά και αριστερά. Ακόμα-ακόμα και την αγορά καινούργιων ή μεταχειρισμένων ανάλογα με τις δυνατότητές μας, λειτουργικών όμως αυτή τη στιγμή.
Ακόμα όμως και σε αυτή την περίπτωση εάν δεν υπάρχει από πίσω επαρκής και συνεπής στα χρονοδιαγράμματα που η ίδια υπόσχεται, υποδομή συντήρησης και αυτά που θα αγοράσουμε αύριο κάποια στιγμή θα καθηλωθούν αν δεν συντηρούνται επαρκώς.
Αυτό είναι το πρόβλημα, το ξέρουν όλοι. Νομίζω ότι μέσα στο 2024 έχουμε στο πρόγραμμα να παραλάβουμε άλλα τρία. Ένα από την NSPA του ΝΑΤΟ, ένα από την ΕΑΒ και ένα από τις υποδομές της Πολεμικής Αεροπορίας με τη συνδρομή της ΕΑΒ, γιατί αν η Πολεμική Αεροπορία συντηρεί ένα αεροσκάφος στο εργοστάσιο που έχει η ίδια, οι κινητήρες και κάποια βασικά στοιχεία της μηχανής ή των ελίκων πρέπει να συντηρηθούν από την ΕΑΒ που με τη σειρά της θα τα παραδώσει στην Αεροπορία που με τη σειρά της θα παραδώσει το αεροσκάφος.
Είναι λοιπόν ένα περίπλοκο ζήτημα, στη ρίζα του είναι υπερχρήση και για αυτό το βασικό στοιχείο που θα οδηγήσει σε οριστική λύση είναι να αποκτήσουμε μια κρίσιμη μάζα 5-6 αεροσκαφών που λειτουργούν έτσι ώστε να μην κατανέμουμε το μεταφορικό έργο σε ένα και δύο και επομένως τα επιβαρύνουμε υπερβολικά, φέρνοντας πιο κοντά και τις αβαρίες και τις συντηρήσεις.
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Απάντησε λεπτομερώς ο κ. Παναγιωτόπουλος, αλλά τίθεται ένα ερώτημα από άκροατή που λέει «ναι αλλά εδώ αγοράστηκαν ολοκαίνουρια C-27 κ. Παναγιωτόπουλε».
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τα οποία επίσης ήταν καθηλωμένα για πάρα πολύ καιρό. Γίνεται τεχνική συζήτηση, αλλά δεν πειράζει, μπορώ να βοηθήσω γιατί όλα αυτά από τα χέρια μου πέρασαν.
Λοιπόν τα C-27 δεν ήταν επίσης εξοπλισμένα με Σύμβαση ψηφισμένη και εγκεκριμένη εν Συνεχεία Υποστήριξης έτσι ώστε να έρχονται απρόσκοπτα τα ανταλλακτικά, να μπαίνουν και να λειτουργούν τελικά τα αεροπλάνα. Δεν υπήρχε. Την περάσαμε και αυτήν από τη Βουλή, αφού κάναμε διαπραγμάτευση με την ιταλική κατασκευάστρια τη «Leonardo» και απέκτησαν και τα C-27 Follow on Support ψηφισμένη από τη Βουλή για να μπορούν και να αρχίσουν να έρχονται ανταλλακτικά. Δεν έρχονταν. Και φυσικά τα αεροπλάνα καθηλώνονταν. Μισό έως ένα διαθέσιμο!
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Θα παρακαλούσα να επαναλάβετε αυτό που είπατε προηγουμένως ότι για να έχουμε συντήρηση πρέπει να υπάρχει και μια σταθερή ροή ανταλλακτικών. Και αυτό επιτυγχάνεται με συμβάσεις τις οποίες υπογράφει το Ελληνικό Κράτος. Δεν παραλάβατε τέτοιες συμβάσεις όταν αναλάβατε;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ούτε στα C-130 δεν υπήρχε και όποιος θέλει να το ερευνήσει μπορεί να το διαπιστώσει, ότι ψηφίστηκε για πρώτη φορά από αποκτήσεως των C-130 που είναι πριν από 30 χρόνια, Σύμβαση εν Συνεχεία Υποστήριξης μέσα στη διετία αυτή.
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Με συγχωρείτε, ο τέως ομόλογός σας επειδή εμφάνιζε μια εικόνα «υπερδραστήριου» σε ό,τι αφορά στα ζητήματα Αμύνης και ως συγκυβερνήτης του κ. Τσίπρα και δεν είχε προβεί σε αυτή την ενέργεια; Αυτό μου λέτε;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να σας πω κάτι, προφανώς επικαλούμενοι την οικονομική δυσπραγία δεν προέβαιναν σε οποιαδήποτε ενέργεια ενίσχυσης των συστημάτων. Για αυτό το λόγο φτάσαμε και στο σημείο υποσυντήρησης και των υφισταμένων.
Όμως να σας πω και το άλλο, για να τα λέμε όλα γιατί η συζήτηση πρέπει να είναι πλήρης. Πριν από 5-6 χρόνια άλλη ήταν η επιβάρυνση του στόλου των αεροσκαφών και άλλη σήμερα. Μετά από 5-6 χρόνια οι ώρες πτήσης συνολικά, σωρευτικά είναι οι διπλές ή πολύ περισσότερες και επομένως οι ανάγκες συντήρησης είναι διαφορετικού τύπου.
Ένα αεροσκάφος ή ένα ελικόπτερο, ένα πτητικό μέσο υφίσταται σε συντήρηση τις 50 ώρες ας πούμε, μετά στις 100, μετά στις 200 και μετά παραπάνω σε εργοστάσιο. Κάθε βαθμίδα συντήρησης είναι πιο απαιτητική γιατί έχει περάσει, έχουν μαζευτεί ώρες πτήσεως και επομένως έχουν μαζευτεί και φθορές. Και επομένως οι ανάγκες συντήρησης είναι μεγαλύτερες.
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Υπονοήσετε προηγουμένως μια αλόγιστη χρήση στα C-130. Έτσι το αντελήφθην και γι’ αυτό σας κράτησα για να το διευκρινίσουμε αυτό.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έγινε και γίνεται με όλα τα πτητικά μέσα. Δεν γινόταν με τα ελικόπτερα “Chinook” ας πούμε, τα οποία χρειαστήκαμε και δεν είχαμε στις διαθεσιμότητες που τα θέλαμε πρόπερσι στις πυρκαγιές, γιατί η Ελλάδα διέθετε πολλά παραπάνω από ό,τι η γραμμή συντήρησης μπορούσε να υποστηρίξει η υπάρχουσα; Ασφαλώς. Κι αυτά τα προβλήματα προσπαθούμε, προσπαθούν και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων σε συνεργασία με εμάς στο Υπουργείο να τα λύσουμε εδώ και χρόνια και σας είπα ποια είναι η τελική λύση. Να χρησιμοποιηθεί, να δημιουργηθεί μία κρίσιμη μάζα και αυτό θέλει και αναζήτηση και υλοποίηση έξυπνων λύσεων και δουλειά εντατικότατη από όλους τους αρμόδιους.
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Φαντάζομαι θέλει και μία ευθύνη και έναν επαγγελματισμό με τον οποίον…
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μια κρίσιμη ομάδα 4 – 5 ώστε έτσι να μπορούμε να υποστηρίξουμε το μεταφορικό έργο και τα εξτραδάκια για να το πω έτσι, όπως αποστολές αεροδιακομιδής ασθενών και τα λοιπά. Για τα C-27 λοιπόν πέρασε η Σύμβαση έν Συνεχεία Υποστήριξης άρχισαν να έρχονται τα ανταλλακτικά από την Ιταλική εταιρεία και άρχισαν σιγά – σιγά να βελτιώνονται οι διαθεσιμότητες.
Αυτά τα γίνονται στην Ελευσίνα στη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας. Αυτή τη στιγμή πετάνε δύο. Έρχεται το τρίτο μέχρι το τέλος του χρόνου και αρχές του χρόνου και το τέταρτο από τα συνολικά 8 που διαθέτουμε.
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Επειδή όμως η συζήτηση μας άρχισε σήμερα με τον επαγγελματισμό και είπατε ότι πρέπει να έχουμε γενικότερα να δώσουμε, δηλαδή να υποστηρίξουμε αυτόν τον επαγγελματισμό, πόσο μάλλον και στις Ένοπλες Δυνάμεις. Άρα λοιπόν, με έναν μεγαλύτερο επαγγελματισμό θα πρέπει μία ευθυκρισία ακόμη μεγαλύτερη, να χρησιμοποιούνται αυτά τα αεροσκάφη και όχι για να εξυπηρετούνται διάφορες ενδεχομένως και ατομικές ανάγκες, προσωπικές.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αρκεί η Πολιτεία να αναπτύξει όλες τις δυνατότητες. Ξέρουμε ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή δύο ελικόπτερα που έχει δωρίσει το «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» στη διάθεση του ΕΚΑΒ για αεροδιακομιδές ασθενών.
Τα πληρώματα εκπαιδεύτηκαν από την Πολεμική Αεροπορία. Δεν γίνεται η χρήση που θα έπρεπε να γίνεται σε αυτά τα ελικόπτερα, διότι υπάρχουν κάποια ζητήματα με αυτούς που τα χρησιμοποιούν, η καταφυγή στη βολική λύση των πτητικών μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων ίσως είναι μια πάγια τακτική η οποία όμως πρέπει να αλλάξει, γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχουν μέσα στις διαθέσεις και δεν είναι ανάγκη να χρησιμοποιούμε πάντα οπωσδήποτε ένα ελικόπτερο του Στρατού Ξηράς επειδή οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι πάντα εκεί έτοιμες, διατεθειμένες, πειθαρχημένες, εκπαιδευμένες να εκτελούν οποιαδήποτε αποστολή υποστήριξης, ακόμα και σε καιρό ειρήνης.
Πρέπει να κάνουμε λελογισμένη χρήση αυτών των μέσων και να μη ξεχνάμε ότι υπάρχει η κύρια αποστολή τους. Να μην λοιπόν διακινδυνεύουμε όταν ανακύψει ζήτημα κύριας αποστολής τους. Και δεν ομιλώ για πόλεμο, για να μην παρεξηγούμαι. Ακόμα και σε μία άσκηση ας πούμε στο πλαίσιο της εκπαίδευσης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Να μην τα έχουμε διαθέσιμα, διότι στο μεταξύ θα τα έχουμε «ξεζουμίσει» σε άλλους είδους αποστολές.
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Να σας ρωτήσω για τη σύμβαση, σκανδαλώδη μου τη χαρακτηρίζει κάποιος ακροατής, των P-3 Orion.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τα αεροσκάφη Nαυτικής Συνεργασίας, αυτό είναι θα έλεγα ένα αγκάθι, διότι τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας είναι το μόνο εξοπλιστικό της προηγούμενης κυβέρνησης, ύψους κοντά στα 500 εκατομμύρια για τέσσερα αεροσκάφη στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ, πρόγραμμα μεγάλης αμερικανικής εταιρείας της Lockheed Martin που μας παρέχει και τα F-16 και τα υποστηρίζει και θα μας παράσχει στο μέλλον και τα F-35 και τα C-130. Το οποίο όμως δεν εξελίχθηκε καλά στην ΕΑΒ με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να λειτουργεί μόλις και μετά βίας ένα αεροσκάφος, ενώ τα άλλα να παρουσιάζουν προβλήματα, ως προς την ομαλή διεκπεραίωση του έργου αυτού.
Είναι ένα πραγματικά μεγάλο ζήτημα. Νομίζω ότι αν είναι να υπάρξει κάποια πρόοδος όπως αυτό θα γίνει σε συνεργασία με την κατασκευάστρια εταιρεία και την ΕΑΒ. Η ΕΑΒ πάντα θα ισχυρίζεται ότι δεν έχει το απαιτούμενο προσωπικό για να προχωρήσει στη συντήρηση και στην απόδοση αυτών των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας.
Διότι το βάρος έχει πέσει στο πρόγραμμα αναβάθμισης των ογδόντα τριών F-16 στην εκδοχή “Viper”, στα προγράμματα της Lockheed Martin γιατί κατασκευάζονται κάποια απάρτια τηςστις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ και βέβαια στη συντήρηση των υπολοίπων αεροπλάνων, κυρίως των πυροσβεστικών κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, γιατί έχουμε κι αυτό, μην το ξεχνάμε. Πρέπει όλα τα πυροσβεστικά αεροσκάφη, ει δυνατόν, να είναι διαθέσιμα κατά την αντιπυρική περίοδο. Αυτοί είναι τρεις – τέσσερις μήνες πέντε όπου πρέπει όλα τα αεροσκάφη να έχουν αποδοθεί στην Πολεμική Αεροπορία για ευνόητους λόγους.
Επομένως με βάση την ιεράρχηση αυτών των αναγκών και τα προβλήματα στελέχωσης σε έμπειρο προσωπικό, γιατί δεν έχει σημασία μόνο να προσλαμβάνεις, πρέπει και να εκπαιδεύσεις προκειμένου ο νεοπροσλαμβανόμενος τεχνίτης να είναι αποδοτικός στη γραμμή παραγωγής, έφεραν την υλοποίηση αυτού του προγράμματος πίσω. Εδώ θέλουμε και τη συνδρομή της Lockheed Martin, το συζητάμε αρκετό καιρό. Σε κάθε περίπτωση όμως τρέχει πρόγραμμα δεν το αμφισβητώ.
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Βάζω εμβολίμως την ερώτηση, υπάρχει η περίπτωση ιδιωτικοποίησης της ΕΑΒ κ. Υπουργέ;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Πρωθυπουργός έχει πει ευθαρσώς ότι ακόμα και εάν εξευρεθεί στρατηγικός εταίρος για την ΕΑΒ, η πιο λογική επιλογή είναι η Lockheed Martin, όμως δεν είναι επί θύρας η έλευση της στην ΕΑΒ. Υπάρχει έτσι κι αλλιώς συνεργασία μέσω των προγραμμάτων που προανέφερα, ακόμα λοιπόν κι αν έρθει στρατηγικός επενδυτής ο έλεγχος θα παραμείνει στο δημόσιο τομέα, δηλαδή το Δημόσιο θα συνεχίσει να κατέχει το 51% της ΕΑΒ.
Πολύς λόγος γίνεται γι’ αυτή την ιδιωτικοποίηση, να σας πω κάτι; Αν είναι να βελτιωθούν οι παραγωγικοί ρυθμοί και αν είναι να βελτιωθεί το αποδιδόμενο έργο, θέλω να δω αλλαγές στον τρόπο διοίκησης της ΕΑΒ. Σε κάθε περίπτωση όμως, σε κάθε περίπτωση όμως να μην δαιμονοποιούμε και να μην αγιοποιούμε.
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Αυτό που λέμε ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια δηλαδή, αυτό εννοείτε;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ζήτημα. Η συζήτηση είναι με την Lockheed Martin εδώ και αρκετό καιρό αλλά σε κάθε περίπτωση ζητάμε και την απόκτηση μειοψηφικού ελέγχου στην ΕΑΒ και όχι πλειοψηφικού. Όπου το ποσοστό, το 51% θα παραμείνει στον έλεγχο του Δημοσίου.
Από εκεί και πέρα βέβαια ο στρατηγικός εταίρος θέλει μια δυνατότητα διά των πλειοψηφικών πακέτων που κατέχει ή δεν κατέχει να έχει και λόγο στη διαχείριση και στον έλεγχο και είναι και λογικό και επόμενο, ιδίως όταν περνούν προγράμματα που δεν αφορούν μόνο τις ανάγκες της Πολεμικής Αεροπορίας αλλά και διεθνή προγράμματα παραγωγής απαρτιών για όλο τον κόσμο.
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Δύο ερωτήσεις, μια από το κοινό, μια δική μου και κλείνουμε. Για το υποσχεθέν μισθολόγιο των στρατιωτικών τι έχετε να πείτε, ρωτά άλλος ακροατής.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω πει ότι το νέο μισθολόγιο των Ενόπλων Δυνάμεων είναι υπό επεξεργασία. Δεν το κάναμε τον πρώτο χρόνο, έπρεπε να φτάσουμε στον τρίτο χρόνο και βάλε της διακυβέρνησης της χώρας από αυτή την κυβέρνηση για να αρχίσουμε να κάνουμε υπολογισμούς.
Ασφαλώς και θεωρώ ότι πρέπει να αυξηθούν οι αποδοχές στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Ασφαλώς θεωρώ ότι ανταπεξήλθαν με επαγγελματισμό και αίσθημα καθήκοντος στην αποστολή τους όποτε αυτό ζητήθηκε και ζητήθηκε με όρους θα έλεγα έντασης τα τελευταία χρόνια.
Ασφαλώς και θεωρώ και το θεωρεί και η Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός στο κάτω-κάτω που έκανε και σχετικές εξαγγελίες, ότι για να αισθανθούν ακόμα πιο απερίσπαστοι στο έργο τους θα πρέπει αυτό να συνοδευτεί από ένα θετικό αντίκτυπο στις αποδοχές τους. Κι έχουμε πάρει και μέτρα τόνωσης των οικονομικών του προσωπικού μέχρι τώρα.
Εκτός από την εξαγγελία του νέου μισθολογίου που ασφαλώς και θα πρέπει να υλοποιηθεί σε σχέση με τη συνολική οικονομική δυνατότητα της χώρας, τον προγραμματισμό, τους δημοσιονομικούς περιορισμούς και εντέλει σε συνεννόηση με το Υπουργείο Οικονομικών που έχει τα λεφτά, πώς να το κάνουμε. Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτή τη συνθήκη. Και έτσι γίνεται και τώρα.
Μέχρι τώρα κάναμε κάποιες παρεμβάσεις οικονομικού χαρακτήρα. Ξέρετε ότι έχουν υλοποιηθεί κάποιες απαλλαγές ειδικών επιδομάτων, όπως ας πούμε των πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας, από τη φορολόγηση. Πρόσφατα περάσαμε από τη Βουλή στο πρόσφατο Νομοσχέδιο που ψηφίστηκε για τη μέριμνα του Προσωπικού, διάταξη για τη θέσπιση του επιδόματος αποστολών και ειδικών αποστολών που αφορά σε στελέχη και των τριών Κλάδων. Οι κυρίως ωφελημένοι θα είναι τα πληρώματα του Πολεμικού Ναυτικού που είναι όμως σε αποστολή, που πλέουν, που δεν βρίσκονται στην ξηρά ή στον Ναύσταθμο, αλλά εκτελούν αποστολές. Αυτό ήταν και το πνεύμα αυτής της Διάταξης που επεξεργαστήκαμε, αλά αφορά και σε πληρώματα της Πολεμικής Αεροπορίας που είναι έξω και επιχειρούν (κάθε μέρα αναχαιτίσεις όποτε γίνουν παραβιάσεις) και σε στελέχη του Στρατού Ξηράς και τα λοιπά και τα λοιπά.
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Αντιμετωπίστηκαν όλες εκείνες οι θέσεις. Είναι στην πρώτη γραμμή.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ασφαλώς και θεωρούμε ότι όπως μεριμνούμε για την ανανέωση των οπλικών μας συστημάτων και τη συντήρηση αυτών που έχουμε στα χέρια μας, ομοίως πρέπει να μεριμνούμε και για το Προσωπικό. Το προσωπικό έχει αντιμετωπίσει εις το παρελθόν πολλές μειώσεις, ίσως δυσανάλογα πολλές μειώσεις και πρέπει οι αδικίες αυτές να ανορθωθούν.
Έχουμε πάρει κάποια μέτρα αυτά τα χρόνια. Θυμίζω γιατί δεχόμαστε κριτική από την Αντιπολίτευση, κυρίως την Αξιωματική ότι δεν δώσαμε αυτό το καιρό ούτε ένα ευρώ για το προσωπικό. Εκτός από αυτά που μόλις σας προανέφερα, σας θυμίζω ότι στην τετραετία δόθηκαν πάνω από 80 εκατομμύρια ευρώ για οδοιπορικά μόνο. Ιδίως κατά το καλοκαίρι του 2020 όπου η ένταση είχε χτυπήσει κόκκινο, θυμόμαστε. Το Ναυτικό όλο ήταν στη θάλασσα, αλλά και οι άλλο Κλάδοι.
Επομένως, αυτή η κριτική είναι πολύ άδικη και αστήρικτη. Ασφαλώς και προτεραιότητα λόγω των συνθηκών ήταν να προχωρήσουμε με τα μεγάλα εξοπλιστικά και δεν σταματά αυτή η προσπάθεια. Δεν μπορεί όμως να μας προσάψει κανείς ότι δεν κάναμε ή δεν σχεδιάζουμε να κάνουμε τίποτα με το προσωπικό και το νέο μισθολόγιο, με συγχωρείται, θα είναι κάποια επανάσταση. Άλλωστε μετά από ανομβρία τόσων ετών που έχει υπάρξει. Όπως και να το κάνουμε.
ΑΡΗΣ ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Σε ό,τι αφορά στα εξοπλιστικά τι περιμένουμε και πότε; Εν συντομία…
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν μπορώ να είμαι σύντομος, γιατί είναι πολλά αυτά που περιμένουμε, αλλά σε πολύ – πολύ έτσι σταχυολογώ, είναι η απόφαση για τις κορβέτες. Ανάμεσα στους υποψηφίους Γαλλία ή Ιταλία, νομίζω χρειαζόμαστε λίγο ακόμα καιρό, γιατί έρχονται συνεχώς βελτιωμένες προτάσεις.
Είναι η αποδοχή του LOA, δηλαδή της ανταπόκρισης από την Αμερικανική Κυβέρνηση για τα F-35. Εκεί απομένει μία εκκρεμότητα να προσδιορίσουμε τη συμμετοχή της Αμυντικής Βιομηχανίας. Ευχής έργο είναι να συμβεί αυτό. Πρόθεσή μας είναι να το επιδιώξουμε, αλλά και κάποιές υποδομές που μπορούν να γίνουν προκειμένου να υποδεχθούμε το αεροσκάφος της πέμπτης γενιάς. Αυτά είναι τα δύο βασικά, τα εμβληματικά.
Προχωρούν επίσης η ναυπήγηση των φρεγατών και η επαύξηση του στόλου των Rafale. Προχωρά η αναβάθμιση των αεροσκαφών F-16, περιμένουμε μερικές εκατοντάδες τεθωρακισμένα οχήματα αυτά που πήραμε μεταχειρισμένα από τα περισσεύματα των Αμερικανών που θα πάνε στα νησιά γιατί είναι τροχοφόρα και ταιριάζουν εκεί με το τερέν, το έδαφος δηλαδή των νησιών.
Περιμένουμε αρχές του επόμενου έτους τα πρώτα Ανθυποβρυχιακά Ελικόπτερα τύπου «Romeo» που θα δέσουν πολύ ωραία με τον Στόλο μας στον Ανθυποβρυχιακό Πόλεμο, τα καλύτερα αυτού του τύπου ίσως στον κόσμο σήμερα.
Και έπεται συνέχεια, τα Επιτελεία συνέχεια επεξεργάζονται προτάσεις, οι ανάγκες είναι πολλές και στον αέρα και στη θάλασσα και στο έδαφος, αλλά αν έχεις σχέδιο με προτεραιότητες και κοστολόγηση νομίζω το φέρεις εις πέρας.
Και στο τέλος αφήνεις να μιλήσει το έργο, το έργο μιλάει από μόνο του και δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Αυτό είναι που ισχυρίζεται εξάλλου αυτή η Κυβέρνηση κεντρικά, από τον Πρωθυπουργό που δίνει τον τόνο και μέσα από τις δύσκολες συνθήκες κάτω από τις οποίες κληθήκαμε να λειτουργήσουμε, άνευ προηγουμένου συνθήκες και νομίζω αυτό όλοι το παραδέχονται, νομίζω ότι κάτι κάναμε.
Πάντα υπάρχουν περισσότερα που μπορούσες να κάνεις, αλλά πάντα οφείλεις να προβάλλεις και αυτά που έκανες, υπό τις δυσκολίες κάτω από τις οποίες λειτούργησες. Και έπεται συνέχεια.
